Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 12: Οριοθετημένοι ΟικισμοίΣχόλιο του χρήστη ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑΣ | 12 Ιανουαρίου 2012, 14:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑΣ' | 12 Ιανουαρίου 2012, 14:22

    Το δικαίωμα του κάθε πολίτη για την αξιοποίηση της περιουσίας του με βάση τους ισχύοντες νόμους και διατάξεις εντός της χώρας προφανώς δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, και για το σκοπό αυτό υπάρχει και σχετική πρόνοια στο Σύνταγμα. Το δικαίωμα και ταυτόχρονα την υποχρέωση, μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης να εισηγείται στη βουλή νόμους ή Προεδρικά Διατάγματα προς τον ΠτΔ (κατ εξουσιοδότηση νόμου προφανώς) και να πράττει τα δέοντα για την εφαρμογή τους επίσης θεωρείται δεδομένο. Ωστόσο ας μη ξεχνάμε ότι διανύουμε συγκεκριμένη πολιτική περίοδο με μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού , δηλαδή χωράει αρκετή συζήτηση το θέμα της ηθικής τουλάχιστον νομιμοποίησης του Υπουργείου, σχετικά με τη εισήγηση διατάξεων ανάλογων με το παρόν ΠΔ. Έχω την εντύπωση ότι επιχειρείται από τους θεσμούς η «βίαιη» αλλαγή ή δημιουργία δυσμενέστερων ή απαγορευτικών συνθηκών και παραμέτρων στις οποίες στηριζόταν μέχρι χθες ο σχεδιασμός του πολίτη για τη νόμιμη αξιοποίηση της περιουσίας του. Αν έτσι είναι τότε οι θεσμοί δε λειτουργούν προς όφελος του πολίτη αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου ( παρά την όποια πιθανή αγαθή πρόθεση προστασίας του περιβάλλοντος). Αν είναι για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου (περιβάλλον) αναρωτιέμαι γιατί να μην προβλέπεται μεταβατική περίοδος π.χ. 2-3 ετών, ώστε να μη χαθούν εντελώς περιουσίες πολιτών. Όταν δε λαμβάνεται υπόψη,ότι η εφαρμογή συγκεκριμένης νομοθεσίας, επί 50 και πλέον έτη, έχει ήδη διαμορφώσει συγκεκριμένο επενδυτικό περιβάλλον, από το οποίο το κράτος έχει ήδη καρπωθεί φόρους ( μεταβιβάσεις, κληρονομιές, αγοραπωλησίες αυξήσεις αντικειμενικών σε ειδικές περιοχές εκτός σχεδίου δεδομένης της δυνατότητας δόμησή τους κοκ) τότε οι θεσμοί λειτουργούν πέραν των οριοθετημένων ηθικών και συνταγματικών δικαιωμάτων τους επιδεικνύοντας ίσως υπερβάλλοντας ζήλο, που όμως σε ανάλογες περιπτώσεις συνήθως ακόμη και οι καλύτερες των προθέσεων παρερμηνεύονται από τον αδικημένο πολίτη που βλέπει να εξαφανίζεται σε μία «νύχτα» η αξία της περιουσίας του. Η λέξη νύχτα σε εισαγωγικά διότι διατάξεις που αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαία νοικοκυριά , θα πρέπει κατά την άποψή μου να συζητούνται επαρκώς στη βουλή ή σε συνεργασία με αρμόδιους συλλογικούς φορείς (ΤΕΕ, σύλλογοι ιδιοκτητών γης, σύλλογοι κτηματομεσιτών, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ) πριν τεθούν σε εφαρμογή, ώστε τουλάχιστον να καταδεικνύεται επαρκώς η ανάγκη διατάξεων που μπορεί να αδικούν μεν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, είναι όμως υπερ του δημόσιου συμφέροντος. Διότι αναρωτιέται εύλογα κανείς ποιο άραγε να είναι αυτό το δημόσιο συμφέρον, που αντίκειται στα συμφέροντα εκατομμυρίων πολιτών (μικροϊδιοκτήτες γης και μελλοντικές γενιές αυτών, επενδυτικοί οργανισμοί, επαγγελματίες σχετικοί με την οικοδομική δραστηριότητα κλπ). Σε γενικές γραμμές αδυνατώ να καταλάβω πώς η δεδομένη επί 50ετίας αξία ενός μικρού τεμαχίου γης που διαθέτω θα πάψει να υπάρχει, με μια υπογραφή ενός δημόσιου λειτουργού. Ναι κύριοι! Συζητάω για ένα για μικρό οικόπεδο εκτός σχεδίου, αλλά νόμιμα οικοδομήσιμου, όπως αυτά που διαθέτουν εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες και αλλοδαποί πλέον. Ένα μικρό σχετικά οικόπεδο 1100 τμ, που χτίζει 100τμ και το οποίο, αφενός αποτελεί ένα είδος οικονομικής ασφάλειας για την οικογένειά μου για δύσκολες εποχές, αφετέρου αν θέλετε είναι απλά ένα όνειρο για μια μικρή εξοχική κατοικίαςστον τόπο καταγωγής μου, αν και όποτε οι συνθήκες στους χώρους δουλειά μας και στη χώρα εν γένει ομαλοποιηθούν.