Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Μαρινάκης' | 12 Ιανουαρίου 2012, 22:18

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Mε το συγκεκριμένο προωθούμενο λιτό Π.Δ. δεν σκοπεύεται να λυθούν τα μακροχρόνια θέματα χωροταξίας, να διορθωθεί η άναρχη δόμηση και οι πολεοδομικές αμαρτίες του παρελθόντος, να ρυθμιστούν με τον δικαιότερο και ορθολογικότερο τρόπο οι χρήσεις γης στον ίδιο βαθμό για όλη την επικράτεια, να είναι όλοι ευχαριστημένοι και εφεξής η γη να δομείται με τρόπο που να προάγει την αισθητική, το σεβασμό στο περιβάλλον, την τοπική και εθνική οικονομία και την αειφορία. Επομένως η κριτική μας πρέπει να εστιάσει στο κατά πόσο επιτελεί το σκοπό του που είναι ο καθορισμός των κατηγοριών χρήσεων γης . Μένοντας στο σκεπτικό αυτό και ανατρέχοντας στο περιεχόμενο του σχεδίου Π.Δ, διαπιστώνει κανείς θετικά σημεία όπως είναι η ομαδοποίηση σύγχρονων και συναφών χρήσεων γης, ως εργαλείο στον λογισμό των πολεοδόμων για τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό. Με την ομαδοποίηση επέρχεται σε πρώτο επίπεδο μία σχετική τάξη, διότι δεν θα επιτρέπεται η παράλληλη ανάπτυξη στον ίδιο πολεοδομικά χώρο, ασύμβατων μη ομοειδών δραστηριοτήτων. Ένα άλλο επίσης θετικό σημείο είναι ότι προβλέπεται η δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές, θεσμοθετώντας τις ζώνες εκτόνωσης αστικών επιβαρύνσεων. Αυτό όμως που πρέπει να τονισθεί στο σημείο αυτό, είναι ότι πρέπει κατά τη γνώμη μου να προστεθεί στο άρθρο 14 παράγραφος που να διευκρινίζει ότι αυτή αφορά μόνο σε γενική κατεύθυνση χωροταξικού σχεδιασμού, π.χ. να λαμβάνεται υπόψη στα ΓΠΣ ώστε να μην έρχεται σε αντίφαση με την ισχύουσα νομοθεσία για τη δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές. Σε διαφορετική περίπτωση δυστυχώς δικαιώνονται οι απόψεις που έχουν ήδη εκφραστεί στη διαβούλευση και το άρθρο 14 χρησιμοποιείται ως Δούρειος ίππος για την κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης. Ακόμα όμως και αν δεν προστεθεί η προαναφερόμενη πρόβλεψη, θα πρέπει τουλάχιστον το Π.Δ. να γίνει πιο αναλυτικό και να ορισθεί σαφώς η Ζώνη Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων, ώστε να μην δημιουργούνται νέα οικιστικά αδιέξοδα και το Π.Δ να μην χάσει το κύρος του. Ή τέλος, απλά το άρθρο 14 να διορθωθεί μόνο στα σημεία που αναφέρεται στον «δραστικό περιορισμό της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης και μείωσης της έντασης της χρήσης». Και αυτό διότι πρέπει τέλος πάντων να γίνει αντιληπτό ότι είναι ακραίο και διαστρεβλωμένο να ισχυριζόμαστε ότι για την προστασία του περιβάλλοντος και της αγροτικής οικονομίας πρέπει να καταργηθεί τελείως η εκτός σχεδίου δόμηση. Απλώς πρέπει να θεσπιστούν συγκεκριμένοι κανόνες αειφορικού σχεδιασμού, που θα προκύψουν μετά από μελέτη και συνεργασία ειδικών διαφόρων επιστημονικών κλάδων. Τέλος, (αν και φαίνεται άσχετο με το θέμα, εντούτοις δεν είναι) θα ήθελα να σημειώσω ότι η πολιτεία απαιτεί από τον αγρότη να ανταγωνίζεται τα μεροκάματα πραγματικής δουλείας στις χώρες του τρίτου κόσμου, αντί να προστατέψει το εισόδημά του με νομοθετικό τρόπο. Του βάζει ταρίφες και ελάχιστες αμοιβές στις δαπάνες της κοινωνικής του ζωής και δεν βάζει ταρίφες στους διάφορους μεσάζοντες που πλουτίζουν από τον μόχθο του. Οπότε για πια προστασία της αγροτικής γης μιλάμε ;