Αρχική Αξιοποίηση ΙλύοςΆρθρο 16: ΠαραρτήματαΣχόλιο του χρήστη Γεωργοπούλου Κατερίνα | 16 Ιανουαρίου 2012, 10:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργοπούλου Κατερίνα' | 16 Ιανουαρίου 2012, 10:39

    Βάση του Παραρτήματος VI η ποιότητα της ιλύος και κατ΄επέκταση οι δυνατότητες εδαφικής χρήσης της καθορίζονται από το κατά πόσο εφαρμόζονται οι συγκεκριμένες μέθοδοι επεξεργασίας που αναφέρονται στο παράρτημα, γεγονός το οποίο είναι προβληματικό και μπορεί να καταστήσει την ΚΥΑ ανεφάρμοστη. καθώς με τον τρόπο αυτό αποκλείονται οι υπόλοιπες τεχνολογίες που δεν αναφέρονται στην λίστα αυτή. Ειδικότερα, στο Παράρτημα δεν περιλαμβάνονται και κατά συνέπεια αποκλείονται καθιερωμένες μέθοδοι, όπως είναι για παράδειγμα οι ακτινοθερμική ξήρανση με την οποία επιτυγχάνεται πλήρης απουσία Salmonella και E Coli. Επίσης αποκλείονται οι συνδυασμοί μεθόδων με ισοδύναμα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, στις συμβατικές μεθόδους συμπεριλαμβάνεται ο συνδυασμός ηλιακής και θερμικής ξήρανσης με μείωση του περιεχόμενου νερού σε ποσοστά μικρότερα του 60%, ενώ στις μεθόδους προχωρημένης επεξεργασίας επιτρέπεται μόνο η θερμική ξήρανση με μείωση του περιεχομένου νερού σε ποσοστό μικρότερο του 10% και όχι ο συνδυασμός ηλιακής και θερμικής ξήρανσης για την επίτευξη αντίστοιχου ποσοστού μείωσης. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι αποκλείονται όλες οι νέες μέθοδοι επεξεργασίας οι οποίες πιθανόν να προκύψουν από την πρόοδο της επιστήμης και της έρευνας. Επιπλέον, όσον αφορά στις προδιαγραφές των μεθόδων επεξεργασίας που συμπεριλαμβάνονται παρατηρείται μια αναντιστοιχία. Στις συμβατικές μεθόδους προστίθεται και ένα κατώτατο όριο στερεών της τάξης του 18%. Αντίθετα, στις προχωρημένες μεθόδους δεν προστίθεται κάποιο όριο παρόλο που η εφαρμογή τους δεν εξασφαλίζει την ξήρανση της ιλύος στα επίπεδα που ορίζονται για τις συμβατικές. Από την άλλη μεριά, στην μόνη προχωρημένη μέθοδο επεξεργασίας της ιλύος στο οποίο τίθεται όριο υγρασίας, δηλαδή στην θερμική ξήρανση, αυτό είναι ιδιαίτερα χαμηλό με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αφομοιωθούν από τα έδαφος τα θρεπτικά συστατικά και η οργανική ύλη που περιλαμβάνει η ιλύς και πιθανότατα την δημιουργία σκόνης κατά την εφαρμογή της ιλύος στο έδαφος. Η λογική αυτή που διέπει την ΚΥΑ στηρίζεται στο Working Document on Sludge, 3rd Draft, το οποίο εκδόθηκε το 2000 και αφορούσε την αναθεώρηση της Οδηγίας 86/278/ΕΟΚ. Το κείμενο αυτό δεν οδήγησε ποτέ σε μια νέα Οδηγία και έχει πλέον ξεπεραστεί. Η λογική που υπεισέρχεται πλέον στα κείμενα διαβούλευσης της Ε.Ε. στηρίζεται στον καθορισμό ορίων που πρέπει να πληρεί η επεξεργασμένη ιλύς για να είναι ασφαλής η εδαφική της χρήση. Προτείνουμε τον ορισμό μιας μεθόδου ως προχωρημένης ή συμβατικής με βάση τα μικροβιολογικά χαρακτηριστικά που προσδίδει στην ιλύ, δηλαδή: • συμβατική μέθοδος επεξεργασίας είναι αυτή η οποία επιτυγχάνει μείωση των E.Coli κατά τουλάχιστον 2 τάξεις μεγέθους. • προχωρημένη επεξεργασία είναι αυτή η οποία οδηγεί σε ιλύ με απουσία Salmonella spp σε δείγμα 50 g (υγρό βάρος) και μείωση των E.Coli κατά τουλάχιστον 6 τάξεις μεγέθους, με τελικές συγκεντρώσεις μικρότερες από 500 CFU/g.