Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 14: Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και ΧρήσεωνΣχόλιο του χρήστη Δημήτριος Γιαννέλης, Καθηγητής Πανεπιστημίου | 20 Ιανουαρίου 2012, 17:57
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η (σταδιακή) απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης θα είχε νόημα αν εντάσσονταν γρήγορα στο σχέδιο πόλης οι εκτός σχεδίου περιοχές αυτές. Άλλως, είναι σαν να θεωρούμε ότι η πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια είχε κάνει λάθος επιτρέποντας την εκτός σχεδίου δόμηση. Ωστόσο, αυτό βοήθησε στην αποκέντρωση, την περιφερειακή ανάπτυξη και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τόσο σε αυτούς που κατοίκησαν στις περιοχές αυτές μακριά από τις μεγάλες πόλεις, όσο και σε αυτούς που παρέμειναν στις μεγάλες πόλεις ανακουφιζόμενοι από το κυκλοφοριακό και τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Αντί λοιπόν να ενταχθούν οι περιοχές αυτές σταδιακά στο σχέδιο πόλης, το κράτος (η κυβέρνηση) προωθεί την κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης επειδή ουσιαστικά δεν έχει τους απαραίτητους πόρους να δημιουργήσει υποδομές (δρόμους, δίκτυα, σχολεία, κλπ) για να εξυπηρετήσει τους πολίτες του. Έτσι αποφασίζει να «τιμωρήσει» όσους αναζητούν μια καλύτερη ποιότητα ζωής μακριά από τις μεγάλες πόλεις-τερατουργήματα που το ίδιο το κράτος δημιούργησε. Εξ’ άλλου, η μη ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλεις έχει δημιουργήσει τεράστια κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα (αυθαίρετες κατασκευές, πυρκαγιές και υψηλές τιμές κατοικίας λόγω περιορισμένης προσφοράς). Θεωρώ ότι το πλαίσιο της διαβούλευσης είναι πολύ γενικό και επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Για παράδειγμα δεν αναφέρονται ειδικές περιπτώσεις, όπως οι παρεκκλίσεις στην εκτός σχεδίου δόμηση ειδικά σε οικόπεδα εντός ζώνης οικισμού. Με ποια λογική θα καταργηθεί η δόμηση σε αυτά τα οικόπεδα ειδικά όταν είναι δυο ή τρία στρέμματα; Πώς ήταν άρτια και οικοδομήσιμα για τόσα χρόνια και ξαφνικά αποκτούν μηδενική αξία; Θεωρώ ότι δεν πρέπει να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση αλλά αντίθετα να ενισχυθεί με ρυθμιστικούς κανόνες και κατάλληλη κρατική παρέμβαση. Αυτό θα βοηθούσε σημαντικά την οικονομία, το περιβάλλον και την ανάπτυξη της χώρας σε μια τόσο δύσκολη εποχή. Αν το κράτος δεν έχει τους πόρους για να το πράξει, ας το κάνουν ιδιωτικές εταιρείες υπό την εποπτεία των αρμόδιων κρατικών φορέων ώστε να μην επιβαρυνθεί το περιβάλλον. Η εκτός σχεδίου δόμηση δεν είναι αυθαίρετη δόμηση για να διώκεται. Στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν υπάρχει δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές διότι έχουν ενταχθεί πολλές περιοχές στο σχέδιο πόλης και υπάρχει προσφορά γης για κατοικία. Τέλος, θεωρώ αδιανόητο, για πολλά χρόνια στη χώρα μας, ένας πολίτης να μη μπορεί να προγραμματίσει τον τρόπο ζωής του και το κράτος να παρεμβαίνει ακυρώνοντας τα όνειρα ζωής που αυτός έχει κάνει χωρίς να τον αποζημιώνει.