Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΕΡΩΝΗΣ' | 26 Ιανουαρίου 2012, 21:07

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ . Τον τελευταίο χρόνο στο όνομα του εκσυγχρονισμού, η της προστασίας του περιβάλλοντος γίνεται μια προσπάθεια μείωσης της εκτός σχεδίου δόμησης (και μάλιστα σε επιτρεπόμενες περιοχές) και υποβάθμισης της αξίας της γης των πολιτών. Η προσπάθεια αυτή επιχειρείται με σειρά- απαραιτήτων κατά τα άλλα- διαταγμάτων, όπου μέσα σε αυτά διαφαίνεται σαφώς η αντίληψη της πλήρους εξαφάνισης της εκτός σχεδίου δόμησης και κυρίως της κατοικίας , δίχως να έχουν προηγηθεί απαραίτητα διατάγματα ΣΧΟΟΑΠ, ΓΠΣ , επέκτασης οικισμών κλπ. Το ίδιο επιχειρείται σήμερα και στο Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος , το οποίο προσπαθεί να τροποποιήσει το διάταγμα 166/87 . Η σύνταξη και ψήφιση ενός νέου διατάγματος είναι απαραίτητη διότι το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο έχει δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων, εξαιτίας της παλαιότητας του και κυρίως εξαιτίας της μη εναρμόνισης αυτού με τον υγειονομικό Κανονισμό. Το Σχέδιο όμως που δόθηκε για διαβούλευση, παρουσιάζει πληθώρα προβλημάτων και δίχως υπερβολή θα έλεγε κάποιος, ότι δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ αυτά που προσπαθεί να επιλύσει όπως : Α) Δημιουργεί με το άρθρο 14 νέα κατηγορία που αναφέρεται στις εκτός σχεδίου περιοχές, ομιλεί για δραστικό περιορισμό της δόμησης και επιτρέπει την κατοικία μόνο για τον απασχολούμενο με την κυρία εκμετάλλευση !!!! (βλ. κόκκινα γράμματα). <…Άρθρο 14 Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και Χρήσεων Είναι οι εκτός σχεδίου περιοχές, εκτός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων εκτός ορίων οικισμού με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκων, εκτός ορίων οικισμού προϋφισταμένου του 1923, εκτός των προς πολεοδόμηση περιοχών και των περιοχών προστασίας. Στις περιοχές αυτές προβλέπεται η διατήρηση και προστασία της κατά προορισμό χρήσης του εδάφους με την ενίσχυση των αγροτικών και λοιπών εκμεταλλεύσεων της γης και τον δραστικό περιορισμό της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης και μείωση της έντασης της χρήσης, σε σχέση προς τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές διατάξεις περί «εκτός σχεδίου δόμησης». Α. Ζώνες γεωργικών, δασικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών και λοιπών αγροτικών εκμεταλλεύσεων 1. Γεωργικές Αποθήκες 2. Βουστάνια 3. Χοιροστάσια 4. Πτηνοτροφεία 5. Μαντριά 6. Ιχθυοκαλλιέργειες 7. Ορυχεία-Λατομεία-Εξόρυξη 8. Άλλες εγκαταστάσεις εκμεταλλεύσεων πρωτογενή τομέα (θερμοκήπια, δεξαμενές νερού και γενικά εγκαταστάσεις γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής). 9. Κατοικία για τον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση 10. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής και μέσης όχλησης συσκευασίας και μεταποίησης τοπικών αγροτικών προϊόντων. 11. Παραγωγικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης, συσκευασίας και μεταποίησης τοπικών αγροτικών προϊόντων, καθώς και ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις. • Οι υπ.αρ. 11και 12 χρήσεις επιτρέπονται εφόσον δεν αντίκεινται σε τυχόν καθεστώς προστασίας που τις διέπει και υπό την προϋπόθεση ότι βάσει ΜΠΕ η εγκατάστασή τους δεν έχει επιβαρυντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την κύρια εκμετάλλευση. Β) Το ίδιο συμβαίνει αμέσως μετά και στη ζώνη των αστικών επιβαρύνσεων για τις εκτός σχεδίου περιοχές, όπου ενώ σε αυτές μπορούν να μπουν σχεδόν τα πάντα και κυρίως βαριές χρήσεις, διώκεται η κατοικία παράγραφος 18 κατά τον ίδιο τρόπο . Γ. Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων Στις ζώνες που βρίσκονται στο χώρο εκτός των οικισμών ο οποίος όμως έχει λειτουργική σύνδεση με αυτούς , δύναται να επιτρέπονται χρήσεις από τις παρακάτω, με όρους και προϋποθέσεις για την εγκατάστασή τους που προβλέπονται σε κάθε περίπτωση από τον σχεδιασμό : 1. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα 2. Γραφεία, τράπεζες, κοινωφελείς οργανισμοί 3. Χώροι συνάθροισης κοινού 4. Εστίαση 5. Αναψυκτήρια 6. Κέντρα διασκέδασης – αναψυχής 7. Στάθμευση (Αυτοκίνητα μεγαλύτερα των 2,5 τόνων κοινής χρήσης) 8. Πρατήρια υγρών καυσίμων, υγραερίου, φυσικού αερίου 9. Ελικοδρόμιο 10. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, πλυντήρια, λιπαντήρια 12. Αποθήκευση 13. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής και μέσης όχλησης 14. Παραγωγικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης, συσκευασίας και μεταποίησης τοπικών αγροτικών προϊόντων. 15. Σταθμοί ΜΜΜ 16. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων 17. Κέντρα τεχνικού ελέγχου οχημάτων (ΚΤΕΟ, ΙΚΤΕΟ) 18. Κατοικία για τον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση του γηπέδου 19. Ξενοδοχεία, λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις, σύνθετα τουριστικά καταλύματα 20. Αθλητικές Εγκαταστάσεις 21. Θερμοκήπια, δεξαμενές νερού και γενικά εγκαταστάσεις γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής. Γ) Στη νέα κατηγορία άρθρο 12 που δημιουργείται , αναφέρεται ότι Δηλαδή εκτός σχεδίου η δόμηση πρέπει να περιοριστεί, στους οικισμούς τα ξενοδοχεία περιορίζονται στις 50 κλίνες!!!, αν κάποιος έχει ένα μαγαζί και ξεπερνάει τα 100 τετραγωνικά έχει πρόβλημα…. και επομένως γεννάται το ερώτημα, που θα οικοδομεί ο κόσμος ένα σύγχρονο κατάστημα ή ένα ξενοδοχείο, όταν υποτίθεται ότι, εκτός σχεδίου δεν είναι επιθυμητή για λόγους περιβάλλοντος η δόμηση, αλλά ταυτόχρονα την απαγορεύουμε, ή την περιορίζουμε δραστικά και στους οικισμούς ; Μάλιστα όλα αυτά συμβαίνουν, όταν πολύ πρόσφατα (τη μέρα που άλλαζε η κυβέρνηση) και συγκεκριμένα 4-11-11 εξεδόθη το Προεδρικό Διάταγμα 289 που τροποποιεί τη δόμηση κλπ στους οικισμούς. Εκεί περιορίστηκε τμηματικά η δόμηση για κατοικία και περιορίστηκε επίσης και η πυκνότητα δόμησης, δηλαδή μειώθηκε ο συντελεστής για τα ξενοδοχεία, δίχως όμως -και πολύ σωστά- να μπει κάποιο ανώτατο όριο. Ποιός ο λόγος που σήμερα σε ένα άσχετο Προεδρικό Διάταγμα μπαίνει ανώτατο όριο 50 κλινών στους οικισμούς; ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΠΙΣΗΣ, ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ Άρθρο 12 Οριοθετημένοι Οικισμοί Στις περιοχές εντός των ορίων οικισμών με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκους( ή και οικισμών προϋφιστάμενων του 1923), στους οποίους δεν έχει ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός και ο καθορισμός χρήσεων γης, επιτρέπονται οι παρακάτω χρήσεις ως εξής : 1. Κατοικία 2. Κοινωνική πρόνοια 3. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια 4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α) 5. Θρησκευτικοί χώροι 6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις μέχρι 600 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο 7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, μέχρι 300 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο 8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς οργανισμοί, μέχρι 600τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο. 9. Περίθαλψη (πλην Νοσοκομείων) μέχρι 40 κλίνες ή 600 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο 10. Εστιατόρια μέχρι 300 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο 11. Αναψυκτήρια μέχρι 100 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο 12. Ξενοδοχεία και Τουριστικές εγκαταστάσεις (εκτός κατασκηνώσεων – Camping) μέχρι 50 κλίνες, με μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης 2.000 τμ. ανά γήπεδο 13. Στάθμευση (αυτοκίνητα μέχρι 2,5 τόνους) 13 14. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων με δυνατότητα μεταφοράς άνω των 9 ατόμων ή άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου) 15. Επαγγελματικά εργαστήρια και εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης μέχρι 15 ΗΡ δύναμης του μηχανολογικού εξοπλισμού ή μέχρι 50 KW και συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 600 τμ. ανά γήπεδο Στις χρήσεις με τα στοιχεία 6,7,8, 9,10,11,12, και 15 μπορεί να επιτρέπεται υπέρβαση της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης, εφ όσον πρόκειται για χρήσεις που συνδέονται με προβολή, προώθηση και επεξεργασία προϊόντων τοπικής προέλευσης με συμβολή στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών ή πρόκειται για εγκατάσταση χρήσεων που αξιοποιούν τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος των οικισμών και με την προϋπόθεση ότι θα προβλέπονται από εγκεκριμένο σχέδιο, τοπικής κλίμακας. Επίσης σε αξιόλογους, παραλιακούς, τουριστικούς και παραδοσιακούς οικισμούς η χρήση της στάθμευσης (13) επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης σχεδίου τοπικής κλίμακας. Δ) Στο υπόψη Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος οι όροι αναψυκτήρια, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης. Βεβαίως πολύ σωστά επιχειρείται στο Σχέδιο υπουργικής απόφασης που ακολουθεί, να επεξηγηθεί τι σημαίνει αναψυκτήριο, τι εστιατόριο και τι κέντρο διασκέδασης. Η επεξήγηση αυτή είναι απαραίτητη, διότι με το ισχύον διάταγμα 166/87 έχουν δημιουργηθεί πολλά προβλήματα στους δήμους και στους ιδιοκτήτες καταστημάτων, εξαιτίας του ότι μέχρι σήμερα οι συγκεκριμένοι αυτοί όροι δεν είναι αντίστοιχοι αυτών που χρησιμοποιούνται στον υγειονομικό Κανονισμό. Παρά ταύτα οι επεξηγήσεις και η κατηγοριοποίηση αυτή που επιχειρείται, πρέπει να ταυτιστούν πλήρως με τον Υγειονομικό Κανονισμό και να αναφερθούν επακριβώς τα άρθρα αυτού . Συγκεκριμένα αναφέρεται: 12. Ως Εστίαση νοούνται : 1. Εστιατόρια 2. Ταβέρνα 3. Ψαροταβέρνα 4. Ψητοπωλείο 5. Οβελιστήριο 6. Πιτσαρία 7. Έτοιμου φαγητού (FAST FOOD) 8. Οινομαγειρεία 9. Κρεπερί Οι παραπάνω ειδικές λειτουργίες εφόσον κάνουν χρήση μουσικών ακουσμάτων ή μουσικών προγραμμάτων, ως συστατικό στοιχείο της λειτουργίας τους, υπάγονται στην ειδική χρήση «Κέντρα Διασκέδασης - Αναψυχής». 13. Ως Αναψυκτήρια, νοούνται : 1. Κυλικείο 2. Καφενείο 3. Αναψυκτήριο 4. Ζαχαροπλαστεία (χωρίς παρασκευαστήριο) 5. Καφετέρια, πώληση καφέ 6. Σνακ-Bar 14. Ως Κέντρα Διασκέδασης - Αναψυχής, νοούνται κτίρια, εγκαταστάσεις ή υπαίθριοι χώροι όπως : 1. Bar 2. Ανοικτό Bar 3. Κέντρα διασκέδασης με χρήση μουσικών οργάνων - Μπουάτ - Καμπαρέ - Λαϊκής μουσικής (μπουζούκια) - Night - Club - Ποικίλου προγράμματος (Βαριετέ) - Discoteque 6.α. Αίθουσες αναψυχής - Bowling - Σφαιριστήριο - Μπιλιάρδο - Ηλεκτρονικά παιχνίδια - Καζίνα – τυχερά παίγνια 6.β. Χώροι αναψυχής - Λούνα-Πάρκ - Πάρκα αναψυχής – water land - Θεματικό πάρκο - Ζωολογικός κήπος 6.γ. Χώροι αναψυχής- άθλησης 24 - Go cart - Ιππικά κέντρα - Mini golf Αν προσέξουμε τις φράσεις με κόκκινα γράμματα, παρατηρούμε ότι αφαιρείται η δυνατότητα χρήσης μουσικών ακουσμάτων απ όλες τις κατηγορίες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στην Ελλάδα, π.χ κλασικού Τύπου εστιατόρια. Ταυτόχρονα ενώ σύμφωνα με τον υγειονομικό Κανονισμό τα μπαρ εξακολουθούν να βρίσκονται στα καταστήματα του αρθρου 37- δηλαδή μαζί με τα καφενεία καφετέριες αναψυκτήρια κλπ-, σύμφωνα με το σχέδιο της υπουργικής απόφασης πηγαίνουν στα κέντρα διασκέδασης. Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι πολλά, διότι στις πόλεις και τους οικισμούς της Ελλάδας υπάρχουν χρήσεις , ή για παράδειγμα επιτρέπεται σε πολλές πόλεις μόνο η χρήση γενικής κατοικίας, που απαγορεύει τα κέντρα διασκέδασης . Επομένως η μουσική θα απαγορεύεται παντελώς αφού τα κέντρα διασκέδασης απαγορεύονται στις πόλεις με χρήση ,ενώ όλα τα μπαράκια θα κλείσουν , αφού δεν θα μπορούν να μετατραπούν σε κέντρα διασκέδασης; Εκτός εάν αυτόματα τα μπαρ σε όλη την Ελλάδα μετατραπούν σε κέντρα διασκέδασης και σε αντίθεση με τον υγειονομικό Κανονισμό ! και τα ισχύοντα ως προς τις χρήσεις σε κάθε πόλη ή οικισμό με ειδικό διάταγμα. Επίσης απαγορεύεται γενικώς η οριοθέτηση κέντρων διασκέδασης στους οικισμούς (όταν στα άλλα είδη καταστημάτων απαγορεύεται η μουσική) και επιτρέπονται αυτά , π.χ στα επιχειρηματικά πάρκα. (Αυτά με πρώτη ανάγνωση του σχεδίου Π.Δ.). Χρήστος Βερώνης.