Αρχική Εναρμόνιση του εθνικού δικαίου προς τις Οδηγίες 2009/28/ΕΚ και 2009/30/ΕΚ και άλλες διατάξειςΆρθρο 15: Τροποποίηση του ν. 3054/2002 όπως ισχύειΣχόλιο του χρήστη ΣΕΡΓΙΑΔΟΥ ΜΕΡΟΠΗ | 30 Ιανουαρίου 2012, 16:55
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η προτεινόμενη με το προσχέδιο νόμου τροποποίηση του άρθρου 15 Α είναι μείζονος σημασίας, αφού στοχεύει στο να διατυπώσει την πολιτική του Ελληνικού Κράτους για την αγορά των βιοκαυσίμων, για τα ερχόμενα χρόνια. Η πρόταση τροποποίησης δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη βελτίωσης που κάθε νέα πρόταση νόμου πρέπει να επιφέρει σε σχέση με την υφιστάμενη νομοθετικά κατάσταση. Με το παρόν προσχέδιο του νόμου προτείνεται η διατήρηση του μέχρι σήμερα ισχύοντος συστήματος κατανομής σύμφωνα με το οποίο τα διυλιστήρια υποχρεούνται να αγοράζουν το βιοντήζελ που χρησιμοποιούν ,από συγκεκριμένους προμηθευτές (βιομηχανίες και εμπόρους). Η επιλογή των προμηθευτών αυτών καθώς και η ποσότητα που ο καθένας παραγωγός ή έμπορος, θα πωλήσει στα διυλιστήρια αποφασίζονται σε ετήσια βάση με ΚΥΑ βάσει των κριτηρίων που περιέχει ο ισχύον σήμερα νόμος. Το παρόν προσχέδιο, ενώ διατηρεί την κατανομή, καταργεί πλήρως τα κριτήρια που περιέχονται στο νόμο και αναθέτει κατ' έτος στον εκάστοτε Υπουργό την επιλογή των κριτηρίων που θα ισχύουν. Το αναμενόμενο σε μία τέτοια πρόταση νόμου δεν είναι η πλήρης κατάργηση των κριτηρίων, αλλά η βελτίωση των ήδη υφισταμένων ,αφού ύστερα από έξι χρόνια λειτουργίας της αγοράς βιοντίζελ έχει προκύψει η γνώση της παθογένειας των σήμερα νομοθετημένων κριτηρίων, η οποία θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να διατυπωθούν νομοθετικά πληρέστερα και ορθολογικότερα κριτήρια που θα χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση της κατανομής. Ο τρόπος κατανομής εμπεριέχεται στην παράγραφο 6 η διατύπωση της οποίας έχει ως ακολούθως: ¨ 6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθορίζονται τα κριτήρια και η μεθοδολογία για την ετήσια κατανομή αυτούσιου βιοντήζελ καθώς και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για συμμετοχή στην πρόσκληση κατανομής της παραγράφου 4 και ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια. ¨ Από την διατύπωση αυτή συνεπάγεται ότι τα κριτήρια για την κατανομή του βιοντήζελ θα καθορίζονται κάθε χρόνο με κοινή υπουργική απόφαση, γεγονός που σημαίνει ότι είναι αβέβαιο ποια κριτήρια θα ισχύουν κάθε χρόνο αφού υπάρχει η δυνατότητα να μεταβάλλονται με κοινή Υπουργική Απόφαση κάθε χρόνο. Επί πλέον ο νόμος αφήνει παντελώς κενό το είδος των κριτηρίων και την μεθοδολογία τα οποία θα λαμβάνει υπ' όψιν του ο Υπουργός. Αυτό σημαίνει ότι οι βιομηχανίες παραγωγής βιοντήζελ θα αιφνιδιάζονται κάθε χρόνο και θα πληροφορούνται μόλις 15 μέρες ή ένα μήνα πριν ποια κριτήρια θα ισχύσουν. Το νομοθετείν δι’ υπουργικών αποφάσεων είναι γνωστό ότι δεν εξυπηρετεί την ασφάλεια του Δικαίου . Περαιτέρω για την υπό διαβούλευση πρόταση προκύπτει και ένα βασικό ζήτημα αντισυνταγματικότητας του προσχεδίου νόμου γιατί ουδόλως αιτιολογείται ο λόγος για τον οποίο η αγορά του βιοντίζελ αποκλείεται από την ελεύθερη αγορά και υπόκειται στην παρεμβατική αυτή διαδικασία της κατανομής. Για να υπάρχει κατανομή, άρα, κατάργηση της ελεύθερης αγοράς θα πρέπει να υπάρχει ειδική , επαρκής και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Εφόσον αποφασίζεται παρέμβαση του Κράτους ,προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφάνεια και η αποφυγή χαλιναγώγησης υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων τα κριτήρια θα πρέπει να διατυπώνονται με σαφήνεια στο νόμο και η διατύπωση τους να λαμβάνει υπ’ όψιν και την ανάγκη λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς ώστε να υπάρχει ελεύθερη ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας. Στα σημεία αυτά δεν ανταποκρίνεται η προτεινόμενη με το σχέδιο νόμου τροποποίηση του άρθρου 15Α. Το παρόν προσχέδιο νόμου ενώ αναφέρεται με λεπτομέρεια στον τρόπο συγκρότησης επιτροπής παραλείπει παντελώς να διατυπώσει τα κριτήρια και την μεθοδολογία της κατανομής τα οποία είναι και η ουσία του νόμου και της πολιτικής επί των βιοκαυσίμων που θέλει να διατυπώσει το σχέδιο νόμου. Συνεπώς είναι άκρως σημαντικό να διατυπωθούν τα κριτήρια και να τεθούν σε διαβούλευση. Τα κριτήρια που περιέχονται στον νόμο όπως ισχύει σήμερα αποτελούν ένα αμάλγαμα που στο σύνολό τους, σήμερα, μετά από έξι χρόνια λειτουργίας των βιομηχανιών βιοντήζελ στην Ελλάδα, είναι παρωχημένα και δεν έχουν κατορθώσει να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς για τους οποίους έχουν τεθεί. Σαφώς δε χρήζουν βελτίωσης. Από τα σχόλια που μέχρι σήμερα έχουν αναρτηθεί στη διαβούλευση ,γίνεται φανερό και στον μη γνώστη των θεμάτων της συγκεκριμένης διαδικασίας , ότι, λόγω της ύπαρξης βιομηχανίας βιοντίζελ στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί μια δυναμική στις ενεργειακές καλλιέργειες, η οποία συμβάλλει στο αγροτικό εισόδημα προσφέροντας μια εναλλακτική λύση στους αγρότες. Για να έχει διάρκεια η “άνοιξη” των ενεργειακών, θα πρέπει να δομηθεί με βάσει τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας. Οι ενεργειακές μέχρι σήμερα έχουν ληφθεί υπ’ όψιν με μη ορθολογικό τρόπο, αφού λαμβάνεται υπ’ όψιν αρχικά, αλλά στην πράξη και ολοκληρωτικά, μόνο η ύπαρξη σύμβασης της βιομηχανίας με τον παραγωγό για την καλλιέργεια – που είναι ένα στοιχείο μη ελέγξιμο και αβέβαιο αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και αν τελικά υλοποιηθεί - και όχι το αν έχει λάβει χώρα η καλλιέργεια , άν έχει παραχθεί ενεργειακό προίον (ηλιόσπορος – κραμβόσπορος) και αν έχει αγοραστεί από την βιομηχανία και έχει παραχθεί βιοντίζελ. Βέβαια πάντα εμπεριέχεται διατύπωση για ανακατανομή, η οποία όπως ουδέποτε έχει γίνει εμπρόθεσμα και με τρόπο που να λαμβάνει υπ’ όψιν την πράγματι αγορασθείσα από την βιομηχανία ποσότητα. Συνεπώς είναι απόλυτα αναγκαίο να διατυπωθεί με το σωστό τρόπο το κριτήριο των ενεργειακών για να αποφευχθεί στο μέλλον η ύπαρξη η επανάληψη των ελλείψεων και αδικιών που παρατηρούνται συστηματικά κάθε χρόνο και που αποβαίνουν προς όφελος όχι των αγροτών αλλά των επιτηδείων. Από τις σήμερα υφιστάμενες διατάξεις που το παρόν σχέδιο διατηρεί, η μόνη που επιτυγχάνει βελτίωση ως προς την υφιστάμενη κατάσταση είναι αυτή της παραγράφου 5, μόνο ως προς το σημείο που πλέον θέτει ως προϋπόθεση για την συμμετοχή στην κατανομή ,η μονάδα παραγωγής να είναι σε λειτουργία και να μην είναι στο στάδιο της κατασκευής, ενώ μέχρι σήμερα ήταν επιτρεπτή και η συμμετοχή μονάδων που ήταν σε στάδιο έγκρισης κατασκευής. Στην ίδια όμως παράγραφο , η διατύπωση του προσχεδίου νόμου ,εξακολουθεί να διατηρεί την αδικία που ο σήμερα ισχύον νόμος έχει εγκαθιδρύσει ,αφού επιφυλάσσει δυσμενέστερη μεταχείριση για τις ελληνικές βιομηχανίες παραγωγής σε σχέση με τις βιομηχανίες παραγωγής που είναι εγκατεστημένες σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα το προσχέδιο προβλέπει ότι δικαίωμα « αυτοπρόσωπης» συμμετοχής στην κατανομή έχουν τόσο οι ελληνικές όσο και οι κοινοτικές βιομηχανίες παραγωγής βιοντίζελ. Περαιτέρω το προσχέδιο προβλέπει ,όσα και μέχρι σήμερα ίσχυαν και είχαν όμως αποτελέσει αίτημα αλλαγής, ότι δηλαδή οι κοινοτικές βιομηχανίες μπορούν να συμμετέχουν επί πλέον στην κατανομή και διαμέσου εισαγωγέων – εμπόρων, οι οποίοι δηλώνουν ότι έχουν σύμβαση με αυτές για την προμήθεια βιοντίζελ. Με την διατύπωση αυτή δίνεται η δυνατότητα διπλής ή τριπλής συμμετοχής δια μέσου αιτήσεων σε μία κοινοτική βιομηχανία ενώ δεν δίνεται η δυνατότητα σε ελληνικές βιομηχανίες να συμμετέχουν στην κατανομή και μέσω εμπόρων. Ο εξορθολογισμός του συστήματος επιβάλλει ή την κατάργηση συμμετοχής στην κατανομή εισαγωγέων -εμπόρων ή πρόβλεψη ότι οι εισαγωγείς- έμποροι μπορούν να συμμετέχουν και με την προσκόμιση συμβάσεων αγοράς βιοντίζελ που έχουν συνάψει και με εγχώριες βιομηχανίες παραγωγής βιοντίζελ. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η επί ίσοις όροις αντιμετώπιση της συμμετοχής των εγχωρίων και κοινοτικών μονάδων παραγωγής. Άλλως οδηγούμαστε στο άτοπον ότι ενώ ελληνικές βιομηχανίες έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν βιοντίζελ στους εμπόρους εισαγωγείς, σε ίδια ή χαμηλότερη τιμή ,από τις κοινοτικές βιομηχανίες, να αποκλείονται δια του νόμου από αυτό το κομμάτι της κατανομής. Πρέπει να σημειωθεί ότι από το 2006 που άρχισε να λειτουργεί το σύστημα κατανομής, όλες σχεδόν οι εταιρείες που έχουν πάρει μέρος στις κατ’ έτος γενόμενες κατανομές έχουν καταθέσει αίτηση ακύρωσης της εκδοθείσας ΚΥΑ. Εξι χρόνια μετά την κατάθεση της πρώτης αίτησης ακύρωσης ΚΥΑ κατανομής στο Συμβούλιο Επικρατείας, δεν έχει ακόμα εκδοθεί καμία απόφαση επί των αιτήσεων ακυρώσεως, που βέβαια και να εκδοθεί σήμερα είναι άνευ αντικειμένου αφού έχει παρέλθει ο χρόνος που αυτές οι ΚΥΑ είχαν ισχύ. Παρατηρούμε δηλαδή ότι και με την ύπαρξη κριτηρίων στο νόμο αυτά δεν τηρούνται κατά μείζονα λόγο η μη ύπαρξη κριτηρίων στο νόμο θα οδηγήσει σε πλήρη ανασφάλεια δικαίου. Συμπερασματικά, η διατύπωση του άρθρου χρήζει εκ νέου επεξεργασίας και συμπλήρωσης γιατί με την κατάργηση των ισχυόντων σήμερα ουσιωδών διατάξεων του, δημιουργείται κενό νόμου που δεν αναπληρώνεται από υπουργικές αποφάσεις. Είναι άκρως απαραίτητο η παρούσα διαβούλευση να συνεχιστεί αφού διατυπωθούν και συμπληρωθούν στο προσχέδιο νόμου τα κριτήρια της κατανομής και αιτιολογηθεί η αναγκαιότητα ύπαρξης της κατανομής, εφόσον προτείνεται η συνέχισή της, ώστε τα κριτήρια που θα τεθούν να εξυπηρετούν απόλυτα τους λόγους που επιβάλλουν παρέμβαση στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Σε χωριστό σχόλιο διατυπώνεται πρόταση του γράφοντος για την διατύπωση του άρθρου στο σύνολο του για την περίπτωση που υιοθετείται τελικά η κατανομή ως διαδικασία έναντι της ελεύθερης αγοράς ΣΕΡΓΙΑΔΟΥ ΜΕΡΟΠΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ