Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 15: Περιοχές ειδικής προστασίας (ΠΕΠ)Σχόλιο του χρήστη V.D. | 31 Ιανουαρίου 2012, 16:36
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η εκτός σχεδίου δόμηση, η άναρχη οικιστική εξάπλωση και η εκτεταμένη μίξη χρήσεων στον εξω-αστικό χώρο, δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες σε βάρος της γεωργικής γης (και των οικοσυστημάτων) στερώντας την όποια προοπτική του πρωτογενούς τομέα (και άλλων κλάδων). Αποτελεί μείζον πρόβλημα για τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ο μικρός, πολυτεμαχισμένος, διάσπαρτος γεωργικός κλήρος, οι «συγκρούσεις» χρήσεων γης και η υπο-εκμετάλλευση της γεωργικής γης. Ο δραστικός περιορισμός ή και η κατάργησή της εκτός σχεδίου δόμησης, πάντα με επιστημονικά κριτήρια, με γνωστούς κανόνες και σε συμφωνία με την υπάρχουσα νομοθεσία και νομολογία, θα προσέφερε πολλά στον αγροτικό χώρο, αλλά και σε άλλους παραγωγικούς κλάδους. Με την επιφύλαξη της ύπαρξης «ψιλών γραμμάτων» (δυστυχώς κάπως έτσι έχουμε συνηθίσει τη νομοθεσία) το παρόν σχέδιο Π.Δ. κινείται στη σωστή κατεύθυνση, ως προς το ότι α) παρέχει τη δυνατότητα, κατά τόπους, να διατηρήσει η γη την «κατά προορισμό χρήση της» και β) να λαμβάνεται μέριμνα για τη Γη Υψηλής Παραγωγικότητας, όπου αυτή υφίσταται και όπως αυτή ορίζεται με τα κριτήρια της επιστήμης, της νομοθεσίας και της Νομολογίας του ΣτΕ. Ιδιαίτερα σήμερα επιβάλλεται να απελευθερωθούν παραγωγικοί πόροι (όπως γεωργική γη) που παραμένουν ανεκμετάλλευτοι εξ αιτίας της διαρκούς προσμονής «υπεραξιών». Συχνά δε οι «υπεραξίες» μπορεί να δημιουργούνται μέσω φωτογραφικών ρυθμίσεων, ρουσφετολογικών εξυπηρετήσεων, συναλλαγής κλπ. Επιβάλλεται λοιπόν να αφήσουμε χώρο στο διεπιστημονικό διάλογο και τον κοινό νου. Επιβάλλεται επίσης να κλείσουν άμεσα τα «παράθυρα» οικοπεδοποίησης της γεωργικής γης που αφήνουν: α) Οι καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση και εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου για τη Γη Υψηλής Παραγωγικότητας, τα νομοθετικά μπρος-πίσω (τροπολογίες, συνεχείς τροποποιήσεις νόμων, κανονιστικών αποφάσεων κλπ) αλλά και η μη κατοχύρωσή της από πολλά εκ των Γ.Π.Σ και Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. που έως σήμερα έχουν υπογραφεί. β) Οι εξυπηρετήσεις που κανονικά απευθύνονται σε αγρότες αλλά φαίνεται ότι συχνότερα αξιοποιούνται από άλλους (δεν αφορά τόσο την παρούσα διαβούλευση). γ) Ορισμένες «φαιδρές» και ενίοτε φωτογραφικές διατάξεις ορισμένων Γ.Π.Σ. και Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. οι οποίες μεταβάλλουν σταδιακά τη γεωργική γη σε ζώνη κατοικίας και λοιπών αστικών δραστηριοτήτων. Ως προς τα ανωτέρω, το συγκεκριμένο Π.Δ., είναι δυνατόν να προσφέρει αρκετά (Άρθρα 14 και 15), αν και μέσω των παραγράφων Β και Γ του άρθρου 14, είναι δυνατόν «εντέχνως» στην πράξη θα συρρικνωθεί η εφαρμογή της παραγράφου Α. Πρέπει λοιπόν απαλειφθούν παντελώς τέτοια «παράθυρα» και να αφεθεί η γεωργική γη να έχει την κατά προορισμό χρήση της, όπως αυτό ορίζεται ειδικότερα από τη νομοθεσία και τη νομολογία. Το ότι το δημόσιο (με χρήματα της κοινωνίας) προέβη σε παραχώρηση γης ή σε έργα υποδομών του αγροτικού χώρου (αναδασμοί, εγγειοβελτιωτικά έργα κλπ) με σκοπό τη δημιουργία προϋποθέσεων άσκησης της γεωργίας, σημαίνει πως με κάποιο τρόπο ο σκοπός αυτός θα πρέπει να επιτελείται και να παράγονται αγροτικά προϊόντα. Τα ανωτέρω δεν σημαίνουν πως καταργείται η εκτός σχεδίου δόμηση. Σημαίνει πως διαφυλάσσουμε παραγωγικούς πόρους (λ.χ. τα πιο παραγωγικά εδάφη, τα έργα υποδομής κλπ) και τους κατευθύνουμε κατά προτεραιότητα στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων (σημαντικός εξαγωγικός κλάδος της οικονομίας μας). Σημαίνει επίσης πως κατευθύνουμε τη δόμηση κυρίως σε λιγότερο παραγωγικά ή οριακής παραγωγικότητας εδάφη, που ευτυχώς ή δυστυχώς η χώρα μας διαθέτει άφθονα.