Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 2 Άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α.Σχόλιο του χρήστη Κανδηράκης Αντώνιος | 13 Ιανουαρίου 2010, 00:59
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΚΑΝΔΗΡΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Προς την κα Υπουργό ΠΕΚΑ, τον κ. Πρωθυπουργό της χώρας Είναι γνωστό ότι στην παρούσα συζήτηση έχει αναφερθεί, εξάλλου είναι κοινό μυστικό, ότι έχουν δοθεί άδειες παραγωγής ως αντικείμενα αγοραπωλησίας και όχι επένδυσης, δηλαδή ότι δεν έχουν τηρηθεί τα κριτήρια φερεγγυότητας που έπρεπε να εφαρμόσει η ΡΑΕ. Αυτό συνεπάγεται ενδεχόμενη διαφθορά και η Υπουργός είναι υποχρεωμένη να διατάξει σχετική έρευνα και εκ παραλλήλου να συντάξει σχετική αναφορά στον αρμόδιο Εισαγγελέα διαβιβάζοντας τις σχετικές ηλεκτρονικές καταγγελίες που κατατέθηκαν στην διαβούλευση. Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Έχουν δοθεί άδειες σε ακατάλληλες (που πολύ στοχάζεται πριν πνεύσει ο άνεμος) περιοχές γεγονός που εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί από τα στοιχεία που διατηρεί η ΔΕΣΜΗΕ. Ως εκ τούτου θα πρέπει να εισαχθεί διάταξη που να ορίζει το κατώφλι ως προς τον συντελεστή φόρτωσης των αιολικών εγκαταστάσεων. Δηλαδή πρέπει να εισαχθεί ρύθμιση για την αφαίρεση της αδείας παραγωγής στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σε βάθος πενταετίας ότι έχουν χρησιμοποιηθεί απατηλές μετρήσεις όσον αφορά στην ενεργειακή αποδοτικότητα του έργου, που συνεπάγεται πλήρη αποκατάσταση της δασικής έκτασης αποσυναρμολόγηση των ανεμογεννητριών και βαρύ πρόστιμο, όπως και αφαίρεση της αδείας του πιστοποιημένου φορέα που πραγματοποίησε τις μετρήσεις. Συμβαίνουν πολλά με αυτές τις μετρήσεις. Ως προς την επιχειρούμενη τροποποίηση της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του νόμου 3468/2006 και την χορήγηση της αδείας παραγωγής από την ΡΑΕ, με τίποτε οι άδειες να εκδίδονται από αυτήν την αρχή. Στην πραγματικότητα ή έκδοση της αδείας παραγωγής πριν την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων είναι προβληματική ως πρωθύστερη και οδηγεί στις εκτεταμένες απεχθείς αγοραπωλησίες, στα κρούσματα διαφθοράς και σε «ανορθολογικές» ας πούμε πιέσεις για ολοκλήρωση της διαδικασίας που οδηγεί στην εγκατάσταση. Ασύμβατες χωροθετήσεις οδηγούν σε μακρόχρονες καθυστερήσεις εξάλλου λόγω προσφυγών. Να διατυπωθεί έτσι η παράγραφος 1 του άρθρου 3 του ν. 3468/2006 : « Για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε και Σ.Υ.Θ.Υ.Α. απαιτείται σχετική άδεια. Η άδεια αυτή χορηγείται από την Υπουργό ΠΕΚΑ ή την οικεία Περιφέρεια εντός επτά ημερών από την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων του έργου. Κατόπιν αιτήσεως των ενδιαφερομένων επενδυτών, χορηγείται πιστοποιητικό τεχνικής, χωροταξικής και επενδυτικής καταλληλότητας ως προαπαιτούμενο της αδείας, παραγωγής με βάση τα παρακάτω κριτήρια : ..». Με τον τρόπο αυτό θα επιλυθούν πολλά νομικά προβλήματα που ενδέχεται να προκύψουν δεδομένου ότι οι θιγόμενοι από την αδειοδότηση πολίτες δύνανται να προσβάλλουν την άδεια παραγωγής και όχι την ΕΠΟ. Πολύ περισσότερο αν τροποποιηθεί το σημείο θ) της παραγράφου 1 του άρθρου 3 και περιοριστεί ένα ασφαλές χρονικό διάστημα για την έκδοση των ΕΠΟ με τις διατάξεις των επόμενων άρθρων του σχεδίου. Ποιοι ακριβώς λόγοι οδηγούν το ΥΠΕΚΑ να αντικαταστήσει την διατύπωση του κριτηρίου «της προστασίας του περιβάλλοντος, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και το Ειδικό Πλαίσιο ΧΣΑΑ για τις Α.Π.Ε.», με της αμφίβολης -όπως θα αποδειχθεί σύντομα- χρησιμότητας, (για αυτούς που θέλουν να ξεθεμελιώσουν όλες τις αρχές περιβαλλοντικής προστασίας και τις σχετικές διατάξεις) διατύπωση : «της συμμόρφωσης με τα κριτήρια του ΕΠΧΣΑΑ-Α.Π.Ε…προκειμένου να εξασφαλίζεται κατ’ αρχήν η προστασία του περιβάλλοντος»; Αφ’ ενός τα αναφερόμενα κριτήρια είναι επίδικα στο ΣτΕ, αφ’ ετέρου δεδομένου ότι έχει αναγνωριστεί η αρχή της πρόληψης ως βασική συνιστώσα της αειφορίας των επαπειλούμενων σε κρίσιμο βαθμό οικοσυστημάτων, οι άδειες παραγωγής που χορηγούνται μαζικά σε ευαίσθητες περιοχές, ως επί τω πλείστον επί δασικών εκτάσεων, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι εξασφαλίζουν κατ’ αρχήν την προστασία του περιβάλλοντος μέσω των κριτηρίων του εν λόγω ΕΠΧΣΣΑ. Το Σύνταγμα δεν επιτρέπει τέτοιας έκτασης επεμβάσεις στις δασικές εκτάσεις (βλέπε νομολογία ΣτΕ και υποστηρικτική μελέτη ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ) και η χωροθέτηση αιολικών σωρηδόν εντός προστατευόμενων περιοχών, για πολλές από τις οποίες δεν έχουν συνταχθεί οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες ως ο νόμος ορίζει, ουδεμία κατ’ αρχήν εξασφάλιση προσφέρει δεδομένης της πίεσης (λόγω σχετικής βαρύτητας) που ασκεί η άδεια παραγωγής στην συνολική διαδικασία. Εξάλλου τι λόγους έχει μία Υπουργός Περιβάλλοντος να αφαιρεί προστατευτικές για το περιβάλλον διατάξεις από υφιστάμενους νόμους ; Ο Πρωθυπουργός εάν θέλει να χτυπήσει την διαφθορά στο «Ελντοράντο» των Α.Π.Ε ας αρχίσει από τον τρόπο χορήγησης των υφιστάμενων αδειών παραγωγής. Κατά την γνώμη μου όχι μόνο δεν πρέπει να χορηγούνται οι άδειες παραγωγής από την ΡΑΕ αλλά πρέπει να διεξαχθεί έρευνα για τον τρόπο χορήγησης των υφισταμένων. Με την ευκαιρία δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα της έρευνας για την υπόθεση της μονάδας Αλουμίνιον της Ελλάδας, όσο και για την υπόθεση της Οριακής Τιμής Συστήματος και των Κωδίκων Συναλλαγών. Όλες οι υφιστάμενες άδειες παραγωγής πρέπει να εξεταστούν από μηδενική βάση. Ευχαριστώ ελπίζοντας στην προσοχή σας. adkanzar@gmail.com