Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 02: Περιοχές Αποκλειστικής ΚατοικίαςΣχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΕΡΗΣ | 31 Ιανουαρίου 2012, 21:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΕΡΗΣ' | 31 Ιανουαρίου 2012, 21:53

    ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΕΡΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ, Τώρα που όλοι αναγνωρίζουν ότι η επικοινωνιακή πολιτική με τη διαστρέβλωση της έννοιας και της σημασίας των λέξεων και ο φόβος του πολιτικού κόστους, οδήγησαν τη χώρα στη κατάσταση που βρίσκεται, μερικοί, προσποιούνται ότι δεν το έχουν αντιληφθεί. Ο όρος «αποκλειστική κατοικία» καθιερώθηκε από τη νομολογία, γιατί ο αντίστοιχος «αμιγής κατοικία» (δηλαδή αυτή που δεν αναμειγνύεται με άλλες χρήσεις)με τις εξαιρέσεις και τις αναμείξεις των χρήσεων που προβλέπει το ισχύον Π.Δ. του 1987, θεωρήθηκε περιβαλλοντικά υποδεέστερος. «Αποκλειστική» κατοικία, φαίνεται ότι κατά τους συντάκτες του Σχεδίου Π. Δ/τος δεν σημαίνει «αποκλειστική». Έτσι επιχειρείται και πάλι από το παράθυρο, προσπάθεια υποβάθμισης του χαρακτήρα και της αποκλειστικής κατοικίας. Το επιχείρημα, {άραγε από φθόνο ή από υστεροβουλία (;)}, της επιβάρυνσης όμορων περιοχών, δεν αποτελεί δικαιολογία, αλλά πρόφαση για τις ομάδες συμφερόντων που επιδιώκουν η «αποκλειστική» κατοικία να μην είναι «αποκλειστική», για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων, με την χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό (άναρχη) πολεοδόμηση. Διαφορετικά, και μέσα στον ίδιο Δήμο, καμιά περιοχή δεν θα μπορούσε να χωροθετηθεί ούτε καν ως Πολεοδομικό Κέντρο με εμπορικές δραστηριότητες, αφού και η χωροθέτηση αυτή θα θεωρούταν ότι θα απέβαινε σε βάρος των όμορων περιοχών του ίδιου Δήμου. Κάποια στιγμή (ας να γίνει κατανοητό ιδίως από την πολιτική ηγεσία του, ότι) το Υπουργείο πρέπει όχι μόνο να λέγεται, αλλά και να είναι επιτέλους Υπουργείο (Προστασίας του φυσικού και οικιστικού) Περιβάλλοντος, και ότι έχει και νομική υποχρέωση να υπηρετήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη, με την αναβάθμιση των υποβαθμισμένων περιοχών και όχι με την υποβάθμιση των αναβαθμισμένων, και να διατηρήσει το Συνταγματικά κατοχυρωμένο πολεοδομικό κεκτημένο των χωροθετημένων περιοχών αποκλειστικής κατοικίας, και να πεί Όχι διάσπαρτα Καταστήματα σε περιοχές αποκλειστικής κατοικίας. Όχι σε Αθλητικά Κέντρα που είναι πρόδηλο, ότι πέραν των λοιπών περιβαλλοντικών οχλήσεων, το μέγεθος, ο όγκος και το σχήμα τους υποβαθμίζουν τις (δυστυχώς) ελάχιστες στην Ελλάδα και ιδίως στην Αττική τέτοιες περιοχές και Όχι στη τσιμεντοποίηση των πανθομολογούμενα ελάχιστων ελεύθερων χώρων που απέμειναν, αλλά χαρακτηρισμός τους ως κοινόχρηστων χώρων πρασίνου (να μην ξεχνάμε ότι το Υπουργείο είναι και Κλιματικής Αλλαγής). Και ας αφήσει να μείνουν σ’ αυτές, όσους είχαν τη διορατικότητα και τη δυνατότητα να τις επιλέξουν και τις επέλεξαν ως περιοχές αποκλειστικής κατοικίας, με τα όποια προβλήματα δημιουργεί η έλλειψη διάσπαρτων εμπορικών καταστημάτων και Αθλητικών Εγκαταστάσεων, που άλλωστε επαρκούν αυτές που λειτουργούν στα όμορα μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα. Και να σταματήσουμε όλοι να λειτουργούμε σε βάρος του τόπου μας και του μέλλοντος των παιδιών μας, στα οποία έχουμε ιερή υποχρέωση να παραδώσουμε τουλάχιστον το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον που παραλάβαμε, αν δεν είμαστε ικανοί να το βελτιώσουμε. Επομένως, μόνο υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις και μόνο σε δημόσιους και δημοτικούς χώρους, χωρίς τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων πρασίνου. Γι’ αυτό, η περίπτωση 3 του άρθρου 2 του υπό διαβούλευση Σχεδίου Π. Δ/τος, να διατυπωθεί ως εξής : «3. Μικρές υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις», αντί της διατύπωσης «3. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγορίας Α)», που αφήνει πολλά παράθυρα καταστρατηγήσεων και τσιμεντοποιήσεων χώρων πρασίνου.