Αρχική Αεροδρόμιο Ελληνικού - Πρόγραμμα ΗλιοςΆρθρο 01:Aξιοποίηση του πρώην Αεροδρομίου του ΕλληνικούΣχόλιο του χρήστη ΚΩΣΤΑΣ | 24 Φεβρουαρίου 2012, 21:08
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με έκπληξη η κοινωνία των Μεσογείων πληροφορήθηκε ότι με το υπό δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου «ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ κλπ.» καταργείται η πρόβλεψη των οικονομικών ωφελημάτων που είχαν θεσπισθεί με τον νόμο 2338/1995 υπέρ των Δήμων των Μεσογείων ως αντιστάθμισμα για την περιβαλλοντική υποβάθμιση και τη ριζική μεταβολή των κοινωνικών συνθηκών που προέκυψαν στην περιοχή μας από τη λειτουργία του νέου διεθνούς Αεροδρομίου «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ». Τα εν λόγω αντισταθμιστικά οφέλη προβλέφθηκαν σε ποσοστό 10% από την κάθε μορφής αξιοποίηση του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού. Με το νομοσχέδιο αυτό όχι μόνον καταργείται η ρύθμιση αυτή αλλά, επιπλέον, προβλέπεται (άρθρο 2 παρ. 8 εδ. β΄ και γ΄) η διάθεση ενός μικρού ποσοστού στο σύνολο των άλλων Δήμων της Αττικής, πλην των Δήμων των Μεσογείων (!). Τα ποσά αυτά προβλεπόταν από τον νόμο 2338/1995 να «διατίθενται για τη δημιουργία σύγχρονης υποδομής και δικτύων ποιότητας ζωής, καθώς και για την παροχή αντισταθμιστικών οφελών στην ευρύτερη περιοχή των Μεσογείων». Αποτελούν συνεπώς περιουσιακό δικαίωμα των Δήμων των Μεσογείων και θεμελιώνουν προσδοκία των κατοίκων τους για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Το δικαίωμα αυτό δεν το χάρισε κανείς στα Μεσόγεια. Αποτελεί εκπλήρωση της ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ της Πολιτείας προκειμένου να αντισταθμιστεί η δραματική περιβαλλοντική και κοινωνική επιβάρυνση των τοπικών κοινωνιών. Συνιστά ακόμη - ήδη από την εποχή της θέσπισής του με νόμο- δικαίωμα περιουσιακής φύσεως, το οποίο προστατεύεται ως τέτοιο τόσο από το Σύνταγμα (άρθρα 5 παρ. 1, 17 και 102 Συντ.) και τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας (ν. 1850/1989), όσο και από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Πρόκειται για νομικά παντελώς αυθαίρετη κατάργηση περιουσιακών δικαιωμάτων των Δήμων των Μεσογείων.