Αρχική Νεος Οικοδομικός ΚανονισμόςΆρθρο 04:Άδειες ΔόμησηςΣχόλιο του χρήστη kostas alexopoulos | 29 Φεβρουαρίου 2012, 12:37
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεν βλέπω να αναφερεται πουθενα τι γινεται στις περιπτώσεις νεας αδειας επισκευων σε ανηγηρμενη οικοδομη, ή νομιμοποιησης με άδεια σε υφισταμενες οικοδομες και των προβληματων που ανακυπτουν επι συνιδιοκτησιας. Με την διατηρηση της φράσης «που υφίσταται νόμιμα» συνεχίζουν να μην επιτρέπονται οι παντός είδους εργασίες ακόμα και οι απλές κατασκευές σε κτίριο που δεν είναι νόμιμο . Με την συγκεκριμένη όμως έκφραση νοείται «καθ’ ολοκληρίαν νόμιμο κτίριο». Η απαίτηση να είναι «νόμιμο» ολόκληρο το κτίριο, χωρίς σεβασμό στην χωριστή ιδιοκτησία επί του ιδίου κτιρίου, δημιουργεί μια απίστευτη δυσκαμψία, αυστηρότητα άνευ ουσίας και πολυπλοκότητα ως προς την επίλυση στις περιπτώσεις συνιδιοκτησίας, πχ πολυκατοικίας, Τούτο, τόσο εξαιτίας της μη δυνατότητας έκδοσης άδειας επισκευών ή διαρρύθμισης σε αυτοτελή και πλήρως νόμιμη κατοικία εντός μιας πολυώροφης οικοδομής, όσο και εξαιτίας της μη δυνατότητας νομιμοποίησης αυθαιρεσιών, που μάλιστα δεν παραβιάζουν πολεοδομικές διατάξεις, εάν προηγουμένως δεν νομιμοποιηθεί ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ, στην περίπτωση που υπάρχουν σε αυτήν, (σε άλλες οριζόντιες ιδιοκτησίες η σε κοινόχρηστους χώρους αυτής) αυθαιρεσίες, έστω μικρές, εφόσον δεν εξασφαλιστεί η συναίνεση των συνιδιοκτητών, που συχνά δεν επιτυγχάνεται και γίνεται αφορμή εκβιασμών. Αυτά, ενώ, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΣΤΕ (1484/91, 2389/2000, 3326/99 κ.α.) και του ΔΕφΑθ (2540/2005, 1490/2007 κ.α.) αλλά και γνωμοδοτήσεις του Ν.Σ.Κ, πρέπει να διαχωρίζεται κάθε αυτοτελής ιδιοκτησία διότι έχει κριθεί ότι η ύπαρξη αυθαιρέτων κατασκευών σε άλλη οριζόντια ή κάθετη ιδιοκτησία ή σε άλλα σημεία ενός κτιρίου (πχ κοινόκτητα) δεν πρέπει να παρακωλύει την έκδοση αδείας οιασδήποτε κατηγορίας σε άλλη ιδιοκτησία του ιδίου κτιρίου, και ότι ως «κτίριο» πρέπει να νοείται κάθε αυτοτελής λειτουργικά χώρος, πράγμα που αναγνώρισε και ο νόμος 4014/11!! Δυστυχώς λόγω του γενικού και απόλυτου τρόπου, με τον οποίο έχει τεθεί πάλι η συγκεκριμένη διάταξη, πάλι δεν έχουν ενσωματωθεί οι ορθές ως άνω δικαστικές αποφάσεις με αποτέλεσμα να συνεχιστεί να γίνεται το εξής παράδοξο: Ιδιοκτήτης διαμερίσματος σε πολυκατοικία, ο οποίος θέλει να πάρει άδεια επισκευής του διαμερίσματός του ή άλλος ιδιοκτήτης που θέλει να είναι ΝΟΜΙΜΟΣ και θέλει να εκδώσει άδεια νομιμοποίησης του διαμερίσματός του, για παραβάσεις ή υπερβάσεις που δεν παραβιάζουν ουσιαστικές πολεοδομικές διατάξεις , δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον αλλά είναι σε επίπεδο είτε μικρών παραβάσεων είτε μη πλήρους συμφωνίας της υλοποιημένης κατάστασης με την απεικονισμένη στα σχέδια της αδείας, να μην μπορεί αν έχει υπάρξει έκθεση αυτοψίας σε άλλο διαμέρισμα της ιδίας πολυκατοικίας, ή σε κοινόχρηστο χώρο της ιδίας και ο ιδιοκτήτης εκείνου του διαμερίσματος δεν επιθυμεί να νομιμοποιήσει τα δικά του! Η κακή αυτή εφαρμογή του «νομίμως υφιστάμενου κτιρίου», της πλήρους δηλαδή εξάρτησης ενός από το αν επιθυμεί ή δέχεται να είναι νόμιμος και ο άλλος συνιδιοκτήτης, σε περιπτώσεις συνιδιόκτητων κτιρίων του ν. 3741/29 ή του Ν.Δ. 1024/71 όπου εμπλέκονται πολλά διαμερίσματα ή αυτοτελή κτίσματα (και είναι αμφίβολο αν υπάρχει έστω και ένα διαμέρισμα γενικά στην Ελλάδα που να μην έχει την παραμικρή απόκλιση από την αδειοδοτημένη απεικόνιση), δημιουργεί μια κατάσταση που ευνοεί τον εκβιασμό μεταξύ συνιδιοκτητών, στερεί από το Κράτος έσοδα από άδειες και νομιμοποιήσεις, μπλοκάρει την απονομή Δικαιοσύνης λόγω φόρτου από υποθέσεις, που εκκρεμούν ή που δόθηκε ή ορθή λύση για την συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά δυστυχώς δεν λαμβάνονται υπόψη από το Υπουργείο ως γενική πρακτική και τελικά δεν προχωράει τίποτα.