Αρχική Νεος Οικοδομικός ΚανονισμόςΆρθρο 06:Προστασία Αρχιτεκτονικής και Φυσικής ΚληρονομιάςΣχόλιο του χρήστη ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΓΡΑΣ | 2 Μαρτίου 2012, 03:54
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Παρακαλώ να ληφθεί μέριμνα για την προστασία και αποκατάσταση των διατηρητέων κτισμάτων ώστε αυτά να μην αφήνονται στο έλεος του χρόνου και των διαθέσεων των ιδιοκτητών τους, δηλαδή να ελέγχεται η κατάστασή τους και να επεμβαίνει το κράτος σε περίπτωση που το κτίσμα είναι παραμελημένο από τον ιδιοκτήτη και διατρέχει σοβαρό κίνδυνο η ακεραιότητά του. Να υπάρχει διάταξη που να προβλέπει ότι στη θέση ενός διατηρητέου κτίσματος, εάν αυτό καταρρεύσει, τότε μπορεί να κτιστεί μόνο ένα κτίσμα αντίστοιχης αρχιτεκτονικής (με συγκεκριμένους όρους). Να διευρυνθούν οι περιοχές ιστορικού / πολιτιστικού ενδιαφέροντος (π.χ. τα νησιά, τα ιστορικά κέντρα πόλεων όπως Πάτρα, Βόλος, Τρίπολη, Θεσσαλονίκη, Πύργος, Λαμία...) και εκεί να χτίζονται κτίρια με συγκεκριμένη τοπική αρχιτεκτονική. Π.χ. στην Αθήνα, σε περιοχές όπως τα Πετράλωνα, το Κουκάκι, του Ψυρρή, τα Εξάρχεια (και σε όλη την έκταση μεταξύ αυτών) δεν νοείται να εγείρονται κτίσματα που δεν ανήκουν στη νεοκλασική αρχιτεκτονική, ασχέτως μεγέθους και χρήσης και σύμφωνα με σύγχρονες δομικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές. Για να αποκτήσουν επιτέλους οι ελληνικές πόλεις, έστω σε 200 χρόνια από τώρα (κάλλιο αργά παρά ποτέ) τον "χαρακτήρα" και την "προσωπικότητα" που είχαν μέχρι την αρχιτεκτονική καταστροφή της 10ετίας του 1950, τον "χαρακτήρα¨ που έχουν καταφέρει να διατηρήσουν / διασώσουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, μεγάλες και μικρές, που όλοι θαυμάζουμε (π.χ. σε Ιταλία, Γαλλία, Κεντρική Ευρώπη, Βόρεια Ευρώπη...). Στις υπόλοιπες περιοχές, σε όλη την επικράτεια, που δεν παρουσιάζουν κάποιο ειδικό ιστορικό / πολιτιστικό ενδιαφέρον, να θεσπιστούν γενικοί αρχιτεκτονικοί κανόνες, διαφορετικοί για κάθε περιοχή, που να ρυθμίζουν τα νέα κτίσματα, ώστε να επιτευχθεί μια ομοιομορφία και να καταπολεμηθεί η αναρχία στη δόμηση που χαρακτηρίζει σχεδόν όλους τους νεώτερους οικισμούς στη χώρα μας (μικρούς και μεγάλους).