Αρχική Νεος Οικοδομικός ΚανονισμόςΆρθρο 06:Προστασία Αρχιτεκτονικής και Φυσικής ΚληρονομιάςΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ | 2 Μαρτίου 2012, 11:31
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Λυπάμαι αλλά και πάλι η πολιτεία δρα μονομερώς σε ότι αφορά τα διατηρητέα κτίρια. Ενώ δεσμεύει (για να μην πω δημεύει) την περιουσία των εκάστοτε ιδιοκτητών, ταυτοχρόνως δεν τους αποζημιώνει για αυτή τη δέσμευση. Και λέω ότι τα δεσμεύει, διότι τα περισσότερα διατηρητέα κτίρια είναι σε τέτοια άθλια κατάσταση, που το κόστος επισκευής είναι δυσθεόρατο προκειμένου να καταστούν κατοικήσιμα και κατά συνέπεια χρήσιμα για τους ιδιοκτήτες τους. Για τους πιο πολλούς ιδιοκτήτες τα ακίνητα αυτά είναι άχρηστα -για το λόγο που προανέφερα- ενώ παράλληλα πληρώνουν Φ.Α.Π. Αντιθέτως δε η πολιτεία εκβιάζει τους πολίτες να διατηρήσουν πάση θυσία τα διατηρητέα τους (παρ. 6α και β) Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει μία διαδικασία επαναξιολόγησης των διατηρητέων κτιρίων. Υπάρχουν διατηρητέα κτίρια κομψοτεχνήματα που κοσμούν τις κεντρικές και μη οδούς πόλεων αλλά υπάρχουν και διατηρητέα που δε δικαιολογούν τον προ δεκαετιών χαρακτηρισμό τους (μη ιδιαίτερη αρχιτεκτονική αισθητική, περικυκλωμένα από ψηλότερες πολυκατοικίες, σε στενούς δρόμους με μικρή επισκεψιμότητα κ.α.) Πρέπει να ομολογήσει το Υπουργείο ότι υπήρξε μία περίοδος στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όπου πολλά κτίσματα κηρύχθηκαν διατηρητέα συλλήβδην, επί Υπουργίας Πολιτισμού Μ. Μερκούρη, ενώ υπό "φυσιολογικές συνθήκες" αυτό -τουλάχιστον για τα πιο πολλά- δε θα συνέβαινε.