Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 1 Εθνικός Στόχος Α.Π.Ε.Σχόλιο του χρήστη ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ "Η ΑΛΚΥΩΝ" | 13 Ιανουαρίου 2010, 22:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ "Η ΑΛΚΥΩΝ"' | 13 Ιανουαρίου 2010, 22:15

    Α. Εισαγωγή Το εν λόγω Σχέδιο Νόμου (ΣΝ) εισηγείται αλλαγές επί του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΧ) για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) του 2008, όπως και επί δέκα τουλάχιστον ακόμη Νόμων και ΚΥΑ. Παρακάτω ακολουθούν σχόλια επί των προτεινόμενων αλλαγών ή εναλλακτικές προτάσεις. Οι θέσεις επί ενός συγκεκριμένου ΣΝ δεν αφορούν συνολικά τις ΑΠΕ. Ωστόσο γενικότερη πεποίθησή μας είναι ότι η προώθηση των ΑΠΕ ως μέτρο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής δεν δικαιώνει τις μεγάλες θυσίες σε άγρια φύση - τοπίο ούτε τις τεράστιες επενδύσεις που προϋποθέτει. Χωρίς περιορισμό της σπατάλης, εξοικονόμηση ενέργειας και θεμελιώδεις παρεμβάσεις στο μοντέλο ανάπτυξης, η προώθηση παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, ως μέτρο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, αποτελεί «σταγόνα στον ωκεανό» και ακραία μονομερή δράση σε σχέση με άλλα έγκυρα μέτρα με τον ίδιο στόχο. Είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτα αντικειμενική θέση για το σημερινό τρόπο προώθησης των ΑΠΕ, λόγω της εύλογης δυσπιστίας για τις προθέσεις πολλών υποστηρικτών του. Αυτό βασίζεται κυρίως στην επίσημη παραδοχή, μέχρι και από την ίδια την Υπουργό Περιβάλλοντος, ότι η ανάπτυξη των ΑΠΕ γίνεται όχι μόνο για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αλλά και για διατήρηση των ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης, δηλαδή παραγωγής και κατανάλωσης. Αυτό εξ ορισμού σημαίνει ότι η παραγόμενη από τις ΑΠΕ ενέργεια δεν θα αντικαταστήσει μέρος της θερμοηλεκτρικής ενέργειας και δεν θα περικόψει τις σημερινές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Τέλος, πιστεύουμε ότι αποτελεί αυταπόδεικτη πραγματικότητα το γεγονός ότι οι ΑΠΕ, τα δίκτυα μεταφοράς και συνοδευτικά τους έργα έχουν βαρύτατες περιβαλλοντικές επιπτώσεις κυρίως επειδή προϋποθέτουν μεγάλης κλίμακας τεχνικά έργα στις τελευταίες περιοχές που είχαν απομείνει χωρίς τέτοιες παρεμβάσεις (και ως εκ τούτου διατηρούσαν μεγάλη βιοποικιλότητα και εξαιρετικά τοπία). Τα περισσότερα προβλήματα δημιουργούνται κυρίως μέσω της καταστροφής οικοσυστημάτων, των εκβραχισμών και μπαζωμάτων σε κοιλάδες και πλαγιές, τη μαζική διάνοιξη δρόμων σε παρθένες περιοχές -που συνεπάγονται μια αλληλουχία απειλών για την άγρια φύση, τα φράγματα, τη τσιμεντοποίηση, το πυκνό δίκτυο καλωδίων και, τέλος, με τους θανάτους που προκαλούν σε σπάνια είδη ορνιθοπανίδας. Επίσης οι ΑΠΕ, επειδή προωθούνται σε περιοχές χωρίς προηγούμενες υποδομές, επιφέρουν καθοριστική και ανεπανόρθωτη αλλοίωση του τοπίου και γενικότερα του πολιτισμικού μας περιβάλλοντος το οποίο, ειδικά για τη μεσόγειο και τη χώρα μας, αποτελεί ζωτικής σημασίας εθνικό κεφάλαιο. Β. Γενικά για το Σχέδιο Νόμου Σε γενικές γραμμές, το εν λόγω ΣΝ: - Δεν αφορά μόνο στην επιτάχυνση διαδικασιών έγκρισης αλλά και στην επέκταση των ΑΠΕ σχεδόν παντού και στην με κάθε τρόπο αδειοδότησή τους ακόμη και όταν υπάρχει εμφανής κίνδυνος για τη βιοποικιλότητα, παραβιάζοντας τα τελευταία «οχυρά» της άγριας φύσης και τα ωραιότερα τοπία της χώρας. Βάσιμη είναι η υποψία ότι απλά αναζητούνται οι περιοχές εκείνες όπου οι αντιδράσεις είναι λιγότερες. - Επιλεκτικά καταλύει καίρια σημεία της ισχύουσας νομοθεσίας που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος και στη λειτουργία των δημόσιων μηχανισμών ελέγχου. Αυτό γίνεται χωρίς αιτιολόγηση, παρά απλά βαφτίζοντας τις ΑΠΕ «ύψιστης σημασίας προτεραιότητα» και αγνοώντας τις θεμελιώδεις (γιατί όχι «ύψιστης προτεραιότητας»;) λειτουργίες της άγριας φύσης, δηλαδή τις υπηρεσίες που προσφέρουν τα φυσικά οικοσυστήματα και τη λειτουργία του ελληνικού – μεσογειακού τοπίου ως βασικού εθνικού κεφαλαίου. - Έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με άλλες περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της χώρας (π.χ. προστασία βιοποικιλότητας) χωρίς να καθορίζει πώς θα διευθετηθεί αυτή η κρίση. - Αν κατατεθεί ως έχει θα απαξιώσει ανεπανόρθωτα τις ΑΠΕ και θα πολλαπλασιάσει τις αντιδράσεις αφού εμφανώς θα οδηγήσει σε πολλές εξόφθαλμα λανθασμένες χωροθετήσεις. Αυτά τα ουσιαστικά κοινωνικά προβλήματα δεν λύνονται βαφτίζοντας τις ΑΠΕ «ύψιστης σημασίας» και «μη οχλούσες». - Αν κατατεθεί ως έχει θα προκαλέσει περισσότερες καθυστερήσεις αφού είναι βέβαιο ότι θα υποστεί μαζικές προσφυγές. Άρθρο 1. Να παραγραφεί εντελώς το δεύτερο από τα δύο προτεινόμενα εδάφια. Ο χαρακτηρισμός της προώθησης των ΑΠΕ ως «ύψιστης σημασίας για τη χώρα», πρακτικά θα εφαρμοστεί για να αγνοηθούν σοβαρές τοπικές περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Ο χαρακτηρισμός αυτός θα έπρεπε να δοθεί στην επίτευξη του στόχου που περιγράφεται στην πρώτη παράγραφο, δηλαδή να προέρχονται από ΑΠΕ το 20% της κατανάλωσης ενέργειας και 40% της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας το 2020. Αυτό θα διατηρούσε την κατάσταση του επειγόντως και ταυτόχρονα θα επέτρεπε και άλλες οδούς επίτευξής του, όπως περιορισμό σε σπατάλες. Συνολική πρόταση για τα περαιτέρω κεφάλαια: Όλες οι μονάδες Σ.Η.Θ.Υ.Α. (Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης) πρέπει να εξαιρεθούν από το παρόν Σ.Ν. όπως και από το Νόμο 3468/2006. Οι μονάδες Σ.Η.Θ.Υ.Α. σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ανανεώσιμη πηγή ενέργειας και συχνά αποτελούν ρυπογόνες εγκαταστάσεις (θερμοηλεκτρικές, φυσικό αέριο κ.λπ.) που μπορεί να εγκαθίστανται μέσα σε ευαίσθητα οικοσυστήματα. Οι Σ.Η.Θ.Υ.Α. πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο χωριστού νομοσχεδίου.