Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 11 Σύσταση Ειδικής ΥπηρεσίαςΣχόλιο του χρήστη ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ "Η ΑΛΚΥΩΝ" | 13 Ιανουαρίου 2010, 22:18
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 9. Να μείνει ως έχει το τέταρτο εδάφιο της Παραγράφου 1 στο Άρθρο 8 του Ν. 2742/1999. Όπως και στο προηγούμενο άρθρο, συνεχίζεται η προσπάθεια αποδυνάμωσης βασικών διατάξεων του Ν. 2742 όπως, στην προκειμένη περίπτωση, των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης. Το εδάφιο α) της Παραγράφου 2 του Άρθρου 9 του ΣΝ να τροποποιηθεί ως εξής: «τις περιοχές των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 18 του Ν. 1650/1986 και στην οικεία Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη έχει τεκμηριωθεί ανά τεχνολογία και μέγεθος σταθμών ΑΠΕ η μη αντιστρεπτή επίπτωσή τους στο προστατευτέο αντικείμενο». Όπως αναπτύχθηκε και στο σχολιασμό για το προηγούμενο Άρθρο, αυτό προϋποθέτει την επικαιροποίηση όλων των υφιστάμενων ΕΠΜ για γνωμάτευση στο συγκεκριμένο ζήτημα. Αυτή είναι η μόνη έγκυρη θέση αν κανείς θέλει να βοηθήσει την ανάπτυξη των ΑΠΕ. ή (σε περίπτωση που δεν κριθεί δυνατή η επικαιροποίηση των ΕΠΜ), το εδάφιο μπορεί να γίνει: «τις περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης και προστασίας της φύσης σύμφωνα με τα άρθρα 19 και 21 του Ν. 165/1986.». Δηλαδή, στις ζώνες αποκλεισμού προστίθενται ΚΑΙ οι Περιοχές Προστασίας της Φύσης, ανεξαρτήτως ΕΠΜ. Αντιθέτως, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, και θα μπορούσε να εξαιρεθεί, η αναφορά των υγροτόπων διεθνούς σημασίας. Πέραν του ότι σχεδόν κανείς δεν έχει ενδιαφέρον για εγκατάσταση ΑΠΕ, όλοι ανεξαιρέτως καλύπτονται από ζώνες σύμφωνα με το Ν. 1650/1986. Να μην προστεθεί η παράγραφος 3 στο άρθρο 9 του Ν. 2742/1999. Τα Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης και τα άλλα τοπικά ή περιφερειακά σχέδια (πολεοδομικά, ρυθμιστικά, χρήσεων γης κ.λπ.) αποτελούν, εξ’ ορισμού, τη βάση της περιφερειακής ανάπτυξης, προστασίας περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής και – αν εφαρμοστούν σωστά – περιορίζουν δραστικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (π.χ. περιορισμοί στις μεταφορές, έλλειψη κυκλοφοριακού, περιορισμό στη χρήση Ι.Χ, χώροι πράσινου. κ.λπ.). Με την προτεινόμενη παράγραφο ουσιαστικά ακυρώνονται «μέχρι να εναρμονιστούν» με το ΕΧ για τις ΑΠΕ. Θα έπρεπε να ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή το ΕΧ να εναρμονιστεί με όσα σχέδια, έστω και θεωρητικά, έχουν δημιουργηθεί μέσα από την άσκηση περιφερειακής πολιτικής. Να μην καταργηθούν τα παρακάτω εδάφια του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΑΠΕ: - το εδάφιο ια’ της παραγράφου 1 του άρθρου 6 (Κεφάλαιο Β) - το εδάφιο η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 14 (Κεφάλαιο Γ) - το εδάφιο στ’ της παραγράφου 2 του Άρθρου 17 (Κεφάλαιο Ε) Τα παραπάνω εδάφια αφορούν στην «Εξαίρεση περιοχών ή ζωνών που υπάγονται σήμερα σε ειδικό καθεστώς χρήσεων γης, βάσει του οποίου δεν επιτρέπεται η χωροθέτηση … αιολικών πάρκων ή/και Μ.ΥΗ.Ε. ή/και εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας». Αφού έχει προβλεφθεί λόγος να εξαιρεθούν κάποιες περιοχές από εγκατάσταση ΑΠΕ – και μάλιστα σε «ανύποπτη» στιγμή- αυτός θα πρέπει να είναι σοβαρός.