Αρχική Νεος Οικοδομικός ΚανονισμόςΆρθρο 26:Ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση ατόμων αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμωνΣχόλιο του χρήστη Αριστοτέλης Νανιόπουλος | 6 Μαρτίου 2012, 11:42
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το άρθρο 26 «Ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζομένων ατόμων» αποτελεί , κατ’ αρχάς, ένα περαιτέρω θετικό βήμα, συνέχεια των όσων έγιναν μέχρι σήμερα στη χώρα μας, στην προώθηση των ζητημάτων πρόσβασης και μετακίνησης των Ατόμων με Αναπηρία και γενικότερα των Εμποδιζομένων Ατόμων. Τα ζητήματα αυτά από τη φύση τους έχουν μια δυναμική που απαιτεί συνεχείς παρεμβάσεις και βελτιώσεις, σύμφωνα με τα μεταβαλλόμενα επιστημονικά, κοινωνικά δεδομένα και αντιλήψεις . Κάποιες επί μέρους παρατηρήσεις στο άρθρο 26 είναι οι παρακάτω: 1. Οι οδηγίες σχεδιασμού του Υ.Π.Ε.Κ.Α. «Σχεδιάζοντας για όλους» αποτελούν ένα πολύτιμο εργαλείο για τους Έλληνες Μηχανικούς και υπήρξε πρωτοποριακό, για τα διεθνή δεδομένα, την περίοδο δημιουργίας του (δεκαετία του 80). Είναι λυπηρό όμως ότι δεν εξασφαλίστηκε κάποιος μηχανισμός συνεχούς ανανέωσής του και ταυτόχρονα θεσμικής ενσωμάτωσης των νέων κατευθύνσεών του. Η αναφορά στην Παρ.1 στις Οδηγίες, το ISO και το ADA μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Προτείνεται στο νέο ΓΟΚ να γίνει αναφορά μόνο στο «Σχεδιάζοντας για όλους» και παράλληλα, να προωθηθεί άμεσα η επικαιροποίησή του. Εντός του «Σχεδιάζοντας για όλους», σε συγκεκριμένα σημεία όπου οι οδηγίες εμφανίζουν κενά, μπορεί να γίνεται προσωρινά και μέχρι τη συμπλήρωση των σχετικών εδαφίων αναφορά στο ISO, την ADA ή σε άλλο κείμενο Με τον τρόπο αυτό διευκολύνονται αφενός οι έλληνες Μηχανικοί στην άσκηση του επαγγέλματός τους, αφετέρου αποφεύγονται συγχύσεις και ενδεχόμενα επιλογές κατά το δοκούν. 2. Η έκφραση «άτομα με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενα άτομα» προτείνεται να αντικατασταθεί από την «Άτομα με Αναπηρία και γενικότερα από Εμποδιζόμενα Άτομα» μια που η πρώτη κατηγορία είναι υποσύνολο της δεύτερης. 3. Στην Παρ.2 γίνεται συνοπτική αναφορά στα σχέδια έκτακτης ανάγκης και στους προστατευμένους προσβάσιμους χώρους αναμονής. Απαιτείται εκτενέστερη αναφορά γι αυτά τα ζητήματα, ενδεχόμενα στο πλαίσιο του κανονισμού πυροπροστασίας, όπου τα Άτομα με Αναπηρία θα πρέπει να αποτελούν κύριο σημείο αναφοράς στη διαμόρφωση του κανονισμού. 4. Η Παρ.6 προτείνεται να αναδιατυπωθεί όπως στα επόμενα: «Κατά τη διαμόρφωση ή ανακατασκευή των κοινόχρηστων χώρων των οικισμών (π.χ. χώρων που προορίζονται για την κυκλοφορία των πεζών όπως των πλατειών/ πεζοδρόμων/ πεζοδρομίων/ νησίδων, χώρων πρασίνου/ άλσεων, στάσεων/αποβαθρών κ.λπ.) εφόσον το επιτρέπει η μορφολογία του εδάφους, επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η ευχερής μετακίνηση και χρήση του κοινόχρηστου εξοπλισμού από τα Άτομα με Αναπηρία και γενικότερα τα Εμποδιζόμενα Άτομα. Η προηγούμενη εξασφάλιση μπορεί να γίνει με την κατάλληλη αξιοποίηση των αρχών του "Σχεδιάζοντας για Όλους" κατασκευάζοντας οδεύσεις τυφλών/ κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες) χωρίς αναβαθμούς με κλίση μέχρι 5%, προσβάσιμα μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών σε συνδυασμό πάντοτε με κλίμακες, κατάλληλη τοποθέτηση αστικού εξοπλισμού, όπως στεγάστρων, καθιστικών, στύλων φωτισμού, κάδων απορριμμάτων, σήμανσης κ.λπ., καθώς και να διαμορφώνεται ποσοστό 5% των χώρων στάθμευσης ή τουλάχιστον ένας για χρήση αναπηρικών αυτοκινήτων, σύμφωνα με τις Οδηγίες, πρότυπα και κανονισμούς που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 1. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η κατασκευή μιας μεμονωμένης βαθμίδας σε οποιοδήποτε σημείο των κοινοχρήστων χώρων. Επιπλέον, οι επιφάνειες κίνησης πεζών θα πρέπει να είναι ομαλές επιτρέποντας την κίνηση των τροχοκαθισμάτων άνευ κραδασμών. Εφόσον υπάρχει ήδη διαμορφωμένη επιφάνεια με ανωμαλίες πρέπει να προβλεφθούν διάδρομοι ομαλής κύλισης. Σε όλες τις κλίμακες που κατασκευάζονται σε υπαίθριους χώρους επιβάλλεται η τοποθέτηση συνεχών πλαϊνών χειρολισθήρων και στις δύο πλευρές αυτών, σε δύο ύψη (0,70μ. και 0,90μ.) μετρούμενα από το πάτημα των βαθμίδων κατακόρυφα από την ακμή της βαθμίδας. Σε περιπτώσεις κλιμάκων πλάτους άνω των 3,60μ. εκτός από τους πλαϊνούς χειρολισθήρες τοποθετούνται και ενδιάμεσοι διπλοί χειρολισθήρες. Σε πεζοδρόμια και σε πεζοδρόμους του μη βασικού δικτύου πεζοδρόμων, εφόσον η μορφολογία του εδάφους δεν επιτρέπει τη δυνατότητα δημιουργίας πλήρως προσβάσιμων χώρων κίνησης για άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο, εξασφαλίζεται πάντοτε η προσβασιμότητα για τις λοιπές κατηγορίες χρηστών». 5. Είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι η Παρ.4 προβλέπει καταληκτική ημερομηνία (2020) για τα υφιστάμενα κτίρια προκειμένου να γίνουν προσβάσιμα. Παράλληλα όμως θα πρέπει να διευκολυνθεί η εγκατάσταση εξωτερικών ανελκυστήρων σε περιπτώσεις που άλλη λύση δεν είναι εφικτή. 6. Είναι επίσης σημαντικό να εξασφαλισθεί η χρηστικότητα των παρεμβάσεων και να δίνεται η δυνατότητα έκφρασης γνώμης για αυτές των ίδιων των χρηστών. Ενδεχόμενα εντός ενός εξαμήνου από την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων να καλούνται χρήστες από τις τοπικές οργανώσεις Ατόμων με Αναπηρίες να εκφράσουν γραπτά την άποψή τους για κάποιο κοινόχρηστο έργο. 7. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρόβλεψη στοιχείων προσβασιμότητας και στα κτίρια κατοικίας, η οποία βελτιώνει την πρόσβαση για όλους τους κατοίκους και δίνει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες εύρεσης προσβάσιμης κατοικίας στα ΑμεΑ. Τα παραπάνω διατυπώθηκαν κάτω από σημαντική πίεση χρόνου, πιστεύουμε και εμείς με τη σειρά μας ότι θα έπρεπε να δοθεί περισσότερος χρόνος διαβούλευσης ενός τόσο σημαντικού ζητήματος Αριστοτέλης Νανιόπουλος, καθηγητής Τμ. Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ Παναγιώτης Τσαλής, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ