• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΝΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ' | 6 Μαρτίου 2012, 11:14

    Άρθρο 6. Προστασία Αρχιτεκτονικής και Φυσικής Κληρονομιάς. Δεν αρκεί να χαρακτηριστεί ένας τόπος ή ένα κτήριο Προστατευόμενο. Χρειάζεται μέσα στον Ν.Ο.Κ. να διατυπωθεί ξεκάθαρα και το καθεστώς προστασίας, διαφορετικά δεν προστατεύεται τίποτα απολύτως. Ούτε υπάρχει η δικαιολογία ότι αυτό θα το καλύψει κάποιος άλλος νόμος. Παράδειγμα 1. Η παραλία της Νέας Κρήνης στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή «φυσικού κάλους». Αυτή λοιπόν η περιοχή «φυσικού κάλους», είναι γεμάτη από αυθαίρετες κατασκευές είτε αυτές είναι ταβέρνες είτε είναι παράγκες που κατασκεύασαν «έξυπνοι» καταπατητές έτσι χωρίς να έχουν ανάγκη. Παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες τα αυθαίρετα παραμένουν και αυξάνονται. Ο Ν.Ο.Κ. οφείλει να συμπεριλάβει στο άρθρο 6 την άμεση κατεδάφιση όλων αυτών των κατασκευών αν θέλει πράγματι να προστατέψει το περιβάλλον και δεν περιορίζεται σε κούφιες γραπτές αράδες ενός κανονισμού. Παράδειγμα 2. Πολλά διατηρητέα κτήρια έμειναν μόνο στον χαρακτηρισμό και στην διατύπωση της «προστασίας» και ρημάζουν μέρα με τη μέρα έως ότου ισοπεδωθούν τελείως. Αυτό οφείλεται στο ότι α) δεν υπάρχει πολιτική βούληση για να λυθεί το πρόβλημα β) δεν αποζημιώνονται οι ιδιοκτήτες. Αναγνωρίζουμε ότι για το δεύτερο δεν θα επιληφθεί ο Οικοδομικός Κανονισμός, αλλά αν υπάρχει πολιτική βούληση μπορεί ο Κανονισμός να προστατέψει τα κτήρια με κίνητρα για τη συντήρησή τους, την μεταφορά συντελεστή κλπ. Υπάρχει όμως πάντοτε η πρόχειρη και ανεύθυνη αντιμετώπιση που λέει «ας κάνουμε τώρα έναν Κανονισμό ΝΕΟ και μετά κάποιοι άλλοι ας κάνουν τους νόμους που θα τον διασφαλίσουν.