Αρχική ΚΥΑ ΤουρισμούΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ – Άρθρο 12: ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ 49 | 12 Μαρτίου 2012, 21:49
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
• Έχουν επιβληθεί σε διάφορες περιοχές της χώρας, με Π.Δ. ΖΟΕ, όροι και περιορισμοί που, μετά από την παρέλευση δεκαετιών, κρίνονται τουλάχιστον ανεπιτυχείς. Όταν εκδόθηκαν τα σχετικά Π.Δ. ΖΟΕ, άλλη ήταν η εμπειρία της Διοίκησης (ή μάλλον δεν υπήρχε εμπειρία), άλλες οι πολιτικές κατευθύνσεις και άλλες οι προτεραιότητες και οι σκοπιμότητες. Με την ευκαιρία του Χωροταξικού, για τις παραλιακές περιοχές που υπάρχουν Π.Δ. ΖΟΕ (και που κατά τεκμήριο είναι ιδιαίτερα ελκυστικές, άρα και οι πλέον κατάλληλες για τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων),επιβάλλεται να υπάρξουν ρυθμίσεις που θα αναθεωρήσουν το ισχύον «πρόχειρο» καθεστώς και θα επιτρέψουν τη δημιουργία εγκαταστάσεων, με επιπλέον όρους τόσο για την κάλυψη, όσο για την πυκνότητα και την ποιότητά τους. Ας τολμήσει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να προχωρήσει σ’ αυτό το θέμα. Η επιμονή σε επιλογές της δεκαετίας του 1980 δεν δικαιολογείται. Η μόνιμη επωδός ότι το ΣτΕ θα απορρίψει κ.λπ., δεν στέκει σε καμία λογική. Τα πάντα αλλάζουν, αρκεί να είναι αιτιολογημένα… Η ΖΟΕ ως θεσμός είναι ένα πρόσκαιρο και αποτρεπτικό «εργαλείο» μέχρι τις οριστικές χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, αλλά δυστυχώς στη χώρα του ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, εξελίχθηκε σε έναν εύκολο θεσμό με διαστρεβλωτική ισχύ και αρνητικές επιπτώσεις, που ήρθε να καλύψει την αδυναμία της Πολιτείας να ολοκληρώσει τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό.