Αρχική ΚΥΑ ΤουρισμούΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ – Άρθρο 09: ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΥΠΟΔΟΧΕΙΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS | 20 Μαρτίου 2012, 12:27
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 9 Παρατηρήσεις: Σε κάθε οργανωμένο χωρικό υποδοχέα, ανεξαρτήτως του μεγέθους και του βαθμού έντασης των χρήσεων σ΄ αυτόν, θα πρέπει να προβλέπεται συντελεστής κάλυψης που δεν θα ξεπερνά το 20% και μέγιστος Συντελεστής Δόμησης 0,2, με τάση ο Συντελεστής αυτός να είναι 0,1 σε περιοχές μικρότερης έκτασης. Στον υπολογισμό του Συντελεστή Δόμησης θα πρέπει να εξαιρούνται από τη συνολική δομημένη επιφάνεια, οι επιφάνειες δασικών εκτάσεων και αιγιαλού, που δεν έχουν ΣΔ μιας και δεν αποτελούν δυνάμει δομημένες επιφάνειες. Πρέπει να αυξηθούν δραστικά οι ελάχιστες επιτρεπόμενες εκτάσεις των οργανωμένων χωρικών υποδοχέων, ιδίως των υποδοχέων που χαρακτηρίζονται ως ¨μικροί¨. Είναι επιθυμητός ο καθορισμός μέγιστου ορίου όσον αφορά τους ¨μεγάλους¨ χωρικούς υποδοχείς. Επιπλέον, πρέπει να προστεθεί διάταξη που θα προβλέπει την εισφορά σε γη και σε χρήμα των όποιων νέων οργανωμένων χωρικών υποδοχέων. Πρέπει να διευκρινιστεί αν ισχύει πως το ποσοστό των δυνάμενων να πωληθούν ή να εκμισθωθούν μακροχρονίως τουριστικών επιπλωμένων κατοικιών που περιλαμβάνονται στα ΣΤΚ, στις Π.Ο.Α.Π.Δ., στις Π.Ε.Ρ.Π.Ο., στα Δημόσια Ακίνητα τουριστικού προορισμού και στις Π.Ο.Τ.Α. δεν μπορεί να υπερβαίνει το 30% της συνολικώς δομούμενης επιφάνειας τους, όπως ορίζει το Πολυνομοσχέδιο της 4ης Αυγούστου 2011 καθώς και το καθεστώς πολεοδόμησης τους, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο τουριστικός χαρακτήρας των υποδοχέων. Είναι σαφές πως το ποσοστό αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αυξηθεί. Πρέπει να προσδιοριστεί πώς ακριβώς ορίζεται η θεματική εξάρτηση των χωρικών υποδοχέων ειδικού τύπου και να καταγραφεί λεπτομερώς ποιοι φυσικοί και ανθρωπογενείς πόροι μπορούν να συνδεθούν με τον χαρακτηρισμό κάποιων οργανωμένων τουριστικών υποδοχέων ως ειδικών. Επίσης είναι σκόπιμο, για να μην αποτελέσει η διάταξη αυτή «παράθυρο» για την παράκαμψη περιορισμών, να οριστεί η αμεσότητα ή μη της θεματικής εξάρτησης. Παράγραφος Ε. : Χρειάζεται η κατά περίπτωση μελέτη των προβλεπόμενων όρων και περιορισμών για τα νησιά. Είναι ανεύθυνο να ορίζονται περιορισμοί που στηρίζονται μόνο σε ποσοτικά κριτήρια επί της έκτασης των νησιών. Επιπλέον, πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν και άλλοι σημαντικοί παράγοντες κάθε νησιού που παραβλέπονται, όπως οι περιοχές προστασίας, ο αιγιαλός, το φυσικό ανάγλυφο και η πυκνότητα των οικιστικών δικτύων. Σε κάθε περίπτωση τα προτεινόμενα ποσοστά κάλυψης επί της επιφάνειας των νησιών, δηλαδή τα ποσοστά έκτασης για τους οργανωμένους υποδοχείς, είναι ιδιαιτέρως υψηλά και είναι αναγκαίος ο δραστικός περιορισμός κατά τουλάχιστον 50% , εφ΄ όσον τα νησιά εμφανίζουν ως επί το πλείστον ένα ιδιαίτερα υψηλό και επικίνδυνο ποσοστό υπερδόμησης και μάλιστα αυθαίρετης. Κρίνεται εντελώς απαραίτητη η κατάργηση της διάταξης που προβλέπει πως στα νησιά με επιφάνεια μικρότερη των 90 τ.χλμ., θα δίνονται εξειδικευμένες κατευθύνσεις, με ΚΥΑ των Υπουργών ΠΕΚΑ και Πολιτισμού Τουρισμού. Τα νησιά αυτού του μεγέθους μπορούν να σταθούν στον διεθνή ανταγωνισμό μόνο με αναλλοίωτα τοπία και καλοδιατηρημένους οικισμούς και επομένως δεν υπάρχει περιθώριο μεγαλύτερου βαθμού εντατικής εκμετάλλευσης.