Αρχική Ενεργειακος ΣχεδιασμοςIII.Μεσοπρόθεσμοι στόχοι: Το Πρόγραμμα για το 2020-Μακροπρόθεσμοι στόχοι: Ο Οδικός Χάρτης για το 2050.Σχόλιο του χρήστη ΧΡΗΣΤΟΣ | 19 Απριλίου 2012, 13:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ' | 19 Απριλίου 2012, 13:18

    Στο προτεινόμενο σχέδιο ενεργειακού σχεδιασμού μετά το 2020 τίθεται ταφόπλακα στη σημαντικότερη εγχώρια ηλεκτρενεργειακή πηγή,που διαθέτει σήμερα η χώρα μας, το λιγνίτη, ενώ εκτός των ΑΠΕ ενισχύεται ανεξήγητα η χρήση του εισαγόμενου φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή. Αντίθετα, οι χώρες της Ε.Ε. που διαθέτουν σημαντικά κοιτάσματα λιγνίτη (Γερμανία, Πολωνία, Τσεχία)και προηγήθηκαν από τη χώρα μας κατά 150 περίπου χρόνια στην εκμετάλλευση των γαιανθράκων κατασκεύασαν κατά την πρόσφατη περίοδο (1998-2011) και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα η ανέγερση μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο το λιγνίτη με νέες τεχνολογίες καύσης με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: -αυξημένο βαθμό απόδοσης (>40%) -μείωση του εκλυόμενου διοξειδίου του άνθρακα ανά παραγόμενη KWH σε πολύ σημαντικό ποσοστό (>30%)ως προς τις παλιάς τεχνολογίας καύσης αντίστοιχες μονάδες -δυνατότητα προσθήκης τεχνολογίας για τη δέσμευση και αποθήκευση του CO2 ευθύς ως η σχετική τεχνολογία τύχει βιομηχανικής εφαρμογής-ήδη εφαρμόζεται πειραματικά σε λιγνιτικό ΑΗΣ στις ΗΠΑ(N.DAKOTA)με μεταφορά και αποθήκευση του CO2 στο γειτονικό Καναδά-και -ιδιαίτερα φιλικές προς το περιβάλλον λόγω εφαρμογής των νεών τεχνολογιών. Είναι προφανές ότι οι μονάδες αυτές θα λειτουργούν και κατά το 2050 στη Γερμανία, Πολωνία κ.α. Πέραν των πιο πάνω η συνέχιση της λελογισμένης χρήσης λιγνίτη στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας που υφίσταται σήμερα και δυστυχώς για μερικές ακόμη 10ετίες τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, εφόσον γίνει με τις νέες τεχνολογίες καύσης, θα συμβάλλει αποφασιστικά στα ακόλουθα σημαντικά πλεονεκτήματα: -ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού και κατ'επέκταση ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας, λαμβάνοντας υπόψη τη γεωστρατηγική θέση της χώρας μας. -δραστική μείωση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης στους Ν.Κοζάνης-Φλώρινας με την εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών, την επέκταση της τηλεθέρμανσης πόλεων, κ.τ.λ. -συμβολή στη βιομηχανική δραστηριότητα, την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη για 40 τουλάχιστο ακόμη χρόνια. -εφαρμογή σημαντικών οικονομιών κλίμακας τόσο στα ορυχεία της ΔΕΗ λόγω της ύπαρξης ήδη από σήμερα του απαραίτητου βασικού εξοπλισμού εκμετάλλευσης, όσο και στους ΑΗΣ με την ανέγερση των νέων μονάδων στο χώρο των παλιών με την αξιοποίηση υφισταμένων ήδη εγκαταστάσεων (κτίρια, συνεργεία, δίκτυα δρόμων-νερού-σιδηροδρόμων-μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, εγκαταστάσεις μεταφοράς λιγνίτη και αποκομιδής της τέφρας κ.ά), όπως δηλ. τούτο έγινε στις προαναφερθείσες χώρες της Ε.Ε. -ανταγωνιστικότητα τιμής της παραγόμενης κιλοβατώρας, που θα εξακολουθήσει σύμφωνα με τις σχετικές ενδείξεις να παραμένει ανταγωνιστική και μετά την γενίκευση του φόρου CO2 (2013). -εξασφάλιση για τη χώρα μιας μακρόχρονης, ασφαλούς, ευσταθούς και οικονομικής βάσης ηλεκτροπαραγωγής που της παρέχει υποστήριξη να ανταποκριθεί στις διεθνείς δεσμεύσεις της (αύξηση μεριδίου ΑΠΕ- μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου). -μείωση των ετήσιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 50% ως προς τις αντίστοιχες του 2005 από τους λιγνιτικούς ΑΗΣ της Δ. Μακεδονίας. -παροχή ικανού χρόνου προετοιμασίας και σχεδιασμού για τη μεταλιγνιτική περίοδο καθώς και παροχή της δυνατότητας για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος σύμφωνα με τις υφιστάμενες ΜΠΕ για τις λιγνιτικές εκμεταλλεύσεις στους Ν.Κοζάνης και Φλώρινας. Όλα τα πιο πάνω χαρακτηριστικά πλεονεκτήματα, καθώς και άλλα παρεμφερή, θα εξασφαλιστούν για τη χώρα, εφόσον συνεχιστεί κατά την περίοδο 2020-2050 η εκμετάλλευση του λιγνίτη με την ανέγερση ΑΗΣ με νέες τεχνολογίες καύσης, συνολικής ισχύος ~2600 MW, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται μέχρι ~ το 2040 οι σημερινές λειτουργούσες μονάδες ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 5 (365 MW) και ΜΕΛΙΤΗ 1 (330 MW). Μετά τα πιο πάνω θεωρώ ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της συνέχισης της εκμετάλλευσης του εθνικού μας καυσίμου, του λιγνίτη, με μεγαλύτερη προσοχή και σοβαρότητα, όπως δηλ. γίνεται τούτο στις πρηγμένες τεχνολογικά χώρες Γερμανία, ΗΠΑ, Αυστραλία,Τσεχία,Πολωνία καθώς και στη Κίνα, Ν.Αφρική κ.α., που διαθέτουν αξιόλογα κοιτάσματα γαιανθράκων.