Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Φραντζή' | 27 Μαΐου 2012, 17:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  «Εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού (Ζώνη Γ)…επιτρέπεται:… . Η εκτός σχεδίου δόμηση μόνο για την ανέγερση και χρήση μονώροφης κατοικίας, μέγιστης επιτρεπόμενης συνολικής επιφάνειας 150 m2, σε συγκεκριμένες περιοχές του Εθνικού Πάρκου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν Διάταγμα ως προς τους όρους δόμησης και εφόσον διασφαλίζεται η προστασία των οικοσυστημάτων και του τοπίου από την οικιστική χρήση συνολικά (συγκέντρωση κτισμάτων, δίκτυα υποδομής, αύξηση κυκλοφορίας, κλπ.). Οι περιοχές αυτές καθορίζονται εντός ενός έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος με πρωτοβουλία του Φορέα Διαχείρισης ως προς την σύσταση ομάδας εργασίας για το συγκεκριμένο έργο. Η ομάδα εργασίας θα απαρτίζεται από εκπροσώπους του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού , των καθ’ ύλην αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ , της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, της Δ/νσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και των αντίστοιχων Δ/νσεων Πολεοδομίας της προστατευόμενης περιοχής. Μέχρι τον καθορισμό των περιοχών αυτών, ακόμη και μετά τη παρέλευση του έτους, απαγορεύεται κάθε δόμηση εκτός σχεδίου οικισμών για οικιστική ή τουριστική χρήση πλην της υποδομής του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού..» Με το ΦΕΚ 24/22-02-11, επιβλήθηκε αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών στην ίδια περιοχή μέχρι να ολοκληρωθεί η μελέτη και να θεσμοθετηθεί το ΠΔ. Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά, οι χρήστες της περιοχής (κάτοικοι και επισκέπτες) αντιμετωπίζουν την εκ νέου αναβολή της επιδιωκόμενης ρύθμισης μιας και θα πρέπει να περιμένουν πάλι να συσταθεί ομάδα εργασίας που θα καθορίσει τις ζώνες και τους όρους χρήσης του περιβάλλοντος ζωής και εργασίας τους. Όταν ενάμιση χρόνο τώρα, που η διαχειριστική αρχή υπήρχε και ομάδα εργασίας είχε επίσης συσταθεί δεν απέδωσαν τίποτα διαφορετικό από όσα η μελέτη του 1993 πρότεινε, ποιες είναι οι εγγυήσεις ότι θα συμβεί κάτι διαφορετικό στη συνέχεια. Η έλλειψη τεκμηρίωσης ή/και ενημέρωσης της Τοπικής Κοινωνίας για τη σκοπιμότητα της λήψης του μέτρου της απαγόρευσης, δημιουργεί συνθήκες που δυνάμει θα προκαλέσουν: 1) Εχθρική στάση των κατοίκων προς την επιδιωκόμενη προστασία 2) Κίνδυνο επιθετικών ενεργειών 3) Αδιέξοδο, λόγω και της αύξησης της ανεργίας στην ευρύτερη περιοχή Ο ψηφισμένος Νόμος για την βιοποικιλότητα έχει ήδη δημιουργήσει καθεστώς προστασίας για τη συγκεκριμένη περιοχή. Η πλήρης απαγόρευση δόμησης αναστέλλει κάθε οικοδομική και αναπτυξιακή δραστηριότητα ιδιαίτερα στη Αράχωβα όπου η περιοχή της «προσωρινής» απαγόρευσης, μαζί με την περιοχή απόλυτης απαγόρευσης που επιβάλλει ο υφιστάμενος πυρήνας του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού, τις δασικές περιοχές και το Δελφικό Τοπίο, καλύπτουν περίπου το 85 % της έκτασης του τέως Δήμου Αράχωβας και, αν εξαιρεθούν και οι περιοχές που το έδαφος δεν επιτρέπει οποιαδήποτε εκμετάλλευση, δεν υπάρχει πλέον χώρος για οποιαδήποτε ανάπτυξη. Οι απαγορεύσεις που έχουν επιβληθεί – για περιβαλλοντική προστασία υποτίθεται – στην ήδη πυκνοδομημένη περιοχή του Λιβαδιού είναι χωρίς αντικείμενο, γιατί το «φυσικό περιβάλλον» έχει ουσιαστικά χαθεί μετά από τόσα χρόνια (τυχαίας άραγε;) κρατικής αδιαφορίας και παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις τοπικών παραγόντων. Κατά συνέπεια, η γενικευμένη δέσμευση της περιοχής μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει ιδιαίτερα μάλιστα όταν το εκπονούμενο για την περιοχή ΓΠΣ αντιμετωπίζει, προφανώς πιο ολοκληρωμένα, την αειφόρο διαχείρισή της. Τα νέα ΓΠΣ (με τον Ν. 2508/1997) επεκτείνονται και στον περιαστικό και αγροτικό χώρο, με σκοπό να συνθέσουν ισότιμα τις αναπτυξιακές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικιστικές παραμέτρους της εδαφικής περιφέρειας των πρωτοβαθμίων ΟΤΑ. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό το αβάσιμο των ρυθμίσεων στη ζώνη Γ του ΠΔ που παρουσιάζεται και να προωθηθεί η τροποποίησή του στην κατεύθυνση των προτάσεων του εκπονούμενου ΓΠΣ (το οποίο, καταργεί την εκτός σχεδίου δόμηση και κατευθύνει προς απορρόφηση της πίεσης σε οργανωμένες οικιστικές ενότητες).