Αρχική Ενεργειακή απόδοση κτιρίωνΆρθρο 04: Καθορισμός των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσηςΣχόλιο του χρήστη Ηλίας Καμπουρλίδης | 5 Σεπτεμβρίου 2012, 15:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Καμπουρλίδης' | 5 Σεπτεμβρίου 2012, 15:49

    Θα ήθελα να επισημάνω ένα πρόβλημα που προκύπτει σε περιπτώσεις λειτουργικά εξαρτώμενων προσθηκών σε υφιστάμενα κτίρια. Με την 3η διευκρινιστική οικ. 2021/14-6-2012 εγκύκλιο ΥΠΕΚΑ δόθηκαν επιτυχώς διευκρινίσεις για τον χειρισμό όσον αφορά τον έλεγχο θερμομονωτικής επάρκειας για τις περιπτώσεις αλλαγής χρήσης ή λειτουργικά εξαρτώμενης προσθήκης σε υφιστάμενο κτίριο αφού ορίζει ότι πρέπει να εξετάζονται λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων για τη ριζική ανακαίνιση. Σε αυτήν την περίπτωση είναι δυνατό να γίνει αποδεκτή η μη τήρηση των ελάχιστων απαιτήσεων του άρθρου 8 του ΚΕΝΑΚ. Προφανώς περιλαμβάνεται και η αδυναμία επίτευξης τιμής του μέσου συντελεστή θερμοπερατότητας (Um) μικρότερη από τον μέγιστο επιτρεπόμενο του πιν. Γ2 του ΚΕΝΑΚ (η παρ. 2γ του άρθρου 8 νομίζω ότι χρειάζεται να επαναδιατυπωθεί). Σε ένα κτίριο που γίνεται λειτουργικά εξαρτώμενη προσθήκη είναι εξαιρετικά απίθανο να επιτευχθεί η παραπάνω συνθήκη χωρίς να επέμβεις στο σύνολο του κτιρίου με πρόσθετες μονώσεις, αντικαταστάσεις κουφωμάτων κλπ. Σε αυτήν την περίπτωση ο ΚΕΝΑΚ ουσιαστικά θα απαγόρευε αυτού του είδους τις κατασκευές. Το πρόβλημα προκύπτει στην περίπτωση που γίνεται λειτ. εξαρτ. προσθήκη 50 τμ που δε συνιστά ριζ. ανακαίνιση. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν απαιτείται ΜΕΑ αλλά έλεγχος θερμομονωτικής επάρκειας, η οποία όμως μελέτη είναι άνευ νοήματος αφού δεν υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί το Um<Um,max. Θα πρότεινα να δοθεί διευκρίνηση για τον τρόπο χειρισμού τέτοιων περιπτώσεων. Μπορεί π.χ. να θεωρηθεί ότι το υφιστάμενο τμήμα καλύπτει εικονικά τις ελάχιστες απαιτήσεις του ΚΕΝΑΚ και να εξετάζεται αν το συνολικό κτίριο μετά προσθήκη καλύπτει και αυτό την συνθήκη του Um<Um,max .