Αρχική Ενεργειακή απόδοση κτιρίωνΆρθρο 04: Καθορισμός των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσηςΣχόλιο του χρήστη Απόστολος Ευθυμιάδης | 12 Σεπτεμβρίου 2012, 13:53
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο εδάφιο 1 και 2 του άρθρου αυτού ορίζεται ότι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης κτιρίων καθορίζονται όχι μόνο για το σύνολο του κτιρίου αλλά και για τα επιμέρους στοιχεία του κτιρίου, ήτοι δομικά στοιχεία ή τεχνικά στοιχεία. Ο ορισμός αυτός για τις ελάχιστες ενεργειακές απαιτήσεις είναι σε ευθεία αντίθεση με το αντίστοιχο εδάφιο 1 της νέας Οδηγίας με το οποίο καθορίζεται ότι: "1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να καθοριστούν ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για κτίρια ή κτιριακές μονάδες, με στόχο να επιτευχθούν βέλτιστα από πλευράς κόστους επίπεδα." Δηλαδή ο νέα Οδηγία ορίζει με σαφήνεια ότι ελάχιστες απαιτήσεις ορίζονται μόνο για το κτίριο ή τμήμα αυτού και όχι για τα επιμέρους δομικά ή τεχνικά στοιχεία. Όμως στο άρθρο 8 του ΚΕΝΑΚ και κατά παράβαση της νέας Οδηγίας προβλέπονται τέτοιου είδους επιμέρους υποχρεωτικές απαιτήσεις για το κτιριακό κέλυφος (παρ. 1 και 2) και για τις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις (παρ. 3). Αυτές οι απαιτήσεις όχι μόνο δεν βελτιώνουν την συνολική ενεργειακή απόδοση του κτιρίου διότι αυτή καθορίζεται ούτως ή άλλως με το κτίριο αναφοράς, αλλά συχνά προκαλούν ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα στην αδειοδότηση και κατασκευή των κτιρίων. Παραδειγματικά αναφέρεται ότι με τον ΚΕΝΑΚ επιβάλλονται νέες απαιτήσεις θερμομόνωσης έναντι του παλαιού κανονισμού θερμομόνωσης για κάθε δομικό στοιχείο του κτιρίου. Ετσι εάν κάποιο κτίριο κατοικίας διαθέτει μη θερμαινόμενο υπόγειο αλλά θερμαινόμενο χώρο κλιμακοστασίου, απαιτείται βάσει του ΚΕΝΑΚ η κλίμακα του υπογείου να είναι θερμομονωμένη! Τέτοιου είδους κωμικοτραγικές καταστάσεις δημιουργούνται κατά κόρον με τις απαιτήσεις θερμομόνωσης κάθε δομικού στοιχείου με μη θερμαινόμενο χώρο, ανεξάρτητα από την ασήμαντη συνεισφορά στην μείωση των καταναλώσεων ενεργείας. Αλλα αντίστοιχα παράλογα φαινόμενα προκαλούνται από την υποχρέωση τήρησης του κανονισμού θερμομόνωσης για όλο το κέλυφος του κτιρίου. Σε περίπτωση ενός βιοκλιματικού κτιρίου, το γεγονός αυτό επιβάλλει την χρήση υαλοπινάκων μεγάλης θερμομονωτικής ικανότητας και υψηλού τιμήματος, παρά το γεγονός ότι αυτό απέχει πολύ από το τεχνικοοικονομικό βέλτιστο που επιβάλει η νέα Οδηγία. Στην χώρα μας ένας απλός διπλός υαλοπίνακας έχει θετικό ενεργειακό ισοζύγιο ενώ ένα υπερμονωμένο υαλοστάσιο με χαμηλό g (συντελεστής ηλιακής διαπερατότητας) δεν επιφέρει καλύτερα ενεργειακά αποτελέσματα! Παράλληλα σημειώνεται ότι ένα τέτοιο βιοκλιματικό κτίριο είναι δυνατόν σήμερα να λάβει βαθμό Γ βάσει ΚΕΝΑΚ αντί για Α ή Α+ που θα έπρεπε! Σε ότι αφορά τις ελάχιστες απαιτήσεις στον ενεργειακό εξοπλισμό, αυτές είναι και αντίθετες με την Οδηγία 2010/31/ΕΕ διότι θέτουν φραγμούς στο εμπόριο προϊόντων τα οποία δεν έχουν τους προβλεπόμενους βαθμούς απόδοσης από τον ΚΕΝΑΚ. Για παράδειγμα ο ΚΕΝΑΚ ορίζει ότι ο εποχιακός βαθμός απόδοσης μίας αντλίας θερμότητας πρέπει υποχρεωτικά να είναι μεγαλύτερος του 3,3. Η απαίτηση αυτή συνιστά σαφή διάκριση για όλες τις αντλίες θερμότητας που κυκλοφορούν νομίμως στο εμπόριο οι οποίες έχουν εποχιακή απόδοση χαμηλότερη. Επομένως η απαίτηση αυτή αποτελεί «αδικαιολόγητο φραγμό για το εμπόριο» και απαγορεύεται από την νέα Οδηγία 2010/31/ΕΕ (εδάφιο 11 του διατακτικού). Το ίδιο ισχύει και με τους λαμπτήρες φωτισμού όπου ο ΚΕΝΑΚ θέτει απαίτηση ελάχιστης απόδοσης τα 55 lumen ανά W. Το γεγονός αυτό είχε πλήρως επισημανθεί από την ομάδα εργασίας του ΤΕΕ για τον ΚΕΝΑΚ επί προεδρίας Γ. Αλαβάνου, αλλά δεν ελήφθη υπ’ όψιν. Στο εδάφιο 3 το νομοσχέδιο επαναλαμβάνει την ανωτέρω απαίτηση για θέσπιση ελαχίστων ενεργειακών απαιτήσεων για τα δομικά στοιχεία και τα τεχνικά συστήματα «που επηρεάζουν σημαντικά την ενεργειακή απόδοση του κτιρίου». Αντίθετα στο αντίστοιχο εδάφιο του άρθρου 4 της Οδηγίας προβλέπεται ότι: "Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί η θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης για τα δομικά στοιχεία που αποτελούν τμήμα του κελύφους του κτιρίου και έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ενεργειακή απόδοση του κελύφους, όταν τοποθετούνται εκ των υστέρων ή αντικαθίστανται, με στόχο την επίτευξη βέλτιστων από πλευράς κόστους επιπέδων". Δηλαδή η Οδηγία προβλέπει ελάχιστες ενεργειακές απαιτήσεις μόνο στα δομικά στοιχεία και μόνο στις περιπτώσεις ανακαινίσεως, όπου «τοποθετούνται εκ των υστέρων ή αντικαθίστανται». Συμπερασματικά διαπιστώνεται ότι το άρθρο 4 πρέπει να γραφεί ακριβώς με βάση το αντίστοιχο άρθρο 4 της Οδηγίας, χωρίς να επιτρέπει παρεκκλίσεις και εκτροπές, όπως αυτές που περιλαμβάνονται στο άρθρο 8 του ΚΕΝΑΚ, οι παράγραφοι 2 και 3 του οποίου πρέπει να ισχύουν μόνο για το κτίριο αναφοράς. Επίσης η παράγραφος 8.1 του ΚΕΝΑΚ περί σχεδιασμού του κτιρίου είναι εντελώς εκτός πνεύματος Οδηγίας και πρέπει να καταργηθεί. Πάντα ταύτα είχαν προταθεί από την ομάδα εργασίας του ΤΕΕ για τον ΚΕΝΑΚ επί προεδρίας Γ. Αλαβάνου, αλλά δεν ελήφθησαν υπ' όψιν.