Αρχική Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 01: Θέματα πρόσβασης στα δίκτυαΣχόλιο του χρήστη Λαμπαδάριος και Συνεργάτες, Εταιρεία Δικηγόρων | 14 Δεκεμβρίου 2012, 14:08
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμοι Κύριοι, Καταρχάς, ως γενικό σχόλιο για το σχέδιο νόμου δέον να σημειωθούν τα εξής: Είναι προφανές ότι βασικός σκοπός του νέου νόμου είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος της δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου από μη υλοποιήσιμα έργα, τα οποία εν πολλοίς αποτελούν τροχοπέδη για όσους πραγματικά επιθυμούν και δύνανται να υλοποιήσουν επενδύσεις στο χώρο των ΑΠΕ. Υπό την έννοια αυτή, είναι πράγματι χρήσιμη μια ρύθμιση που θα διορθώσει ή έστω θα περιορίσει το άνω προβληματικό καθεστώς. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις με τις οποίες επιδιώκεται ο άνω σκοπός ενδεχομένως θα προκαλέσουν προβλήματα ακόμη και στους πραγματικούς επενδυτές. Συγκεκριμένα: Σε σχέση με την παρ. 2 του άρθρου 1: Yπό την συγκεκριμένη διατύπωση του νόμου, το ύψος της εγγυητικής επιστολής που προβλέπεται («ανά μονάδα ονομαστικής ισχύος του αιτήματος σε MW») είναι εξαιρετικά μεγάλο, ειδικά για την τρέχουσα οικονομική συγκυρία. Όλως ενδεικτικώς, βάσει της προτεινόμενης διάταξης προκύπτει ότι για ένα έργο 20 MW απαιτείται εγγυητική επιστολή ποσού μεγαλύτερου του ενός εκατομμυρίου ευρώ, που ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθεί εύλογο για ένα τέτοιο έργο. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να υπάρξει εξορθολογισμός των ποσών, άλλως ακόμη και οι σοβαροί επενδυτές ενδεχομένως να αδυνατούν να πληρούν την άνω προϋπόθεση. Επίσης, προβλέπεται ότι με απόφαση του ΥΠΕΚΑ καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις κατάπτωσης των εγγυητικών επιστολών, καθώς και ότι με όμοια απόφαση μπορεί να μεταβάλλεται το ύψος τους καθώς και τα αντίστοιχα όρια ισχύος. Είναι φανερό ότι αυτές οι διατάξεις προκαλούν αβεβαιότητα στον ενδιαφερόμενο επενδυτή, ο οποίος δεν μπορεί να γνωρίζει με ασφάλεια τις υποχρεώσεις του. Σε σχέση με την παρ. 4: Αναφέρεται ότι μπορεί να προβλεφθεί καταβολή διαχειριστικής αμοιβής για εξέταση αιτημάτων για χορήγηση προσφοράς σύνδεσης, οι λεπτομέρειες της οποίας θα ρυθμιστούν με απόφαση του ΥΠΕΚΑ. Προφανώς πρόκειται για άλλη μία ρύθμιση που δύναται να αυξήσει το κόστος των επενδύσεων, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιοριστεί αυτή η αύξηση, με αποτέλεσμα την δημιουργία περαιτέρω αβεβαιότητας στον επενδυτή. Με εκτίμηση, Λαμπαδάριος και Συνεργάτες Εταιρεία Δικηγόρων