Αρχική Αυθαίρετη δόμηση 2Άρθρο 11: Δικαιολογητικά υπαγωγής αυθαίρετης κατασκευής ή αυθαίρετης αλλαγής χρήσης στις διατάξεις του παρόντοςΣχόλιο του χρήστη ΤΖΑΛΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ | 23 Απριλίου 2013, 11:12
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχετικά με το Αρθρο 11 §8.β Η επικρατούσα χρήση πώς ορίζεται ; Θα μπορούσε να θεωρηθεί «επικρατούσα», η χρήση με τα περισσότερα ‘’μ2’’. Σύμφωνα όμως με τον ΕΑΚ, εάν υπάρχει στο κτίριο μία (έστω και μικρού εμβαδού) χρήση που ανήκει σε μεγαλύτερη κατηγορία σπουδαιότητας από τις άλλες, τότε προσδίδει αυτή την κατηγορία σπουδαιότητας σε όλο το κτίριο, επομένως μπορεί να θεωρηθεί επικρατούσα. Αρα πρέπει απαραίτητα να διευκρινιστεί ο όρος «επικρατούσα χρήση». §8.β Οι περιπτώσεις που αναφέρονται, για απαιτούμενη στατική μελέτη, αναφέρονται για κτίρια κάποιων συγκεκριμένων χρήσεων. Η ανωτέρω αναφορά, μάλλον ερμηνεύεται οτι αφορά σε κτίρια, με επικρατούσα χρήση την αναφερόμενη. Δεν είναι όμως σαφής και θα μπορούσε να ερμηνευθεί και αλλιώς. Δηλαδή οτι αφορά στις περιγραφόμενες χρήσεις, ασχέτως με την επικρατούσα χρήση του κτιρίου. Μάλλον πρέπει να γίνει διόρθωση και να προστεθεί ο όρος «επικρατούσα χρήση», όπως και στην προηγούμενη παράγραφο. Πέραν αυτού, όμως, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν, οτι η απαιτούμενη στατική μελέτη, θα γίνει με τις διατάξεις του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Σύμφωνα με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ, είναι υποχρεωτική ή συνολική αποτύπωση του Φ.Ο. του κτιρίου και η εκτεταμένη διερεύνηση με ελέγχους τραυματικούς και μή (όμως και οι μή τραυματικοί, γίνονται με τοπική καθαίρεση επιχρισμάτων, άρα είναι τραυματικοί), σε σημαντικό ποσοστό του συνολικού Φ.Ο. Δηλαδή, χρειάζεται πρόσβαση σε όλο τον Φ.Ο. Αυτό αντιμετωπίζεται, όταν ο ιδιοκτήτης του κτιρίου, είναι ένας. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν περισσότερες ιδιοκτησίες και η υπαγωγή γίνεται για μία απ’ αυτές ; Xρειάζεται τουλάχιστον συναίνεση, που είναι σχεδόν αδύνατον να επιτευχθεί, εφόσον πρέπει να ‘’αναστατωθούν’’ και οι άλλες ιδιοκτησίες. Αλλά ακόμα και άν η συναίνεση επιτευχθεί, επωμίζεται ο ένας ιδιοκτήτης γαι την δική του δήλωση, την συνολική μελέτη του κτιρίου, γεγονός ανασταλτικό για την πρόθεσή του να υπαχθεί στον νόμο. Και επίσης, τι θα γίνει με τις πιθανές υπαγωγές των άλλων ιδιοκτητών ; Θα κάνουν και αυτοί στατική μελέτη για το σύνολο του κτιρίου ; Πόσες μελέτες θα γίνουν ; Κανονικά ο Φ.Ο., πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μονάδα, από το σύνολο των ιδιοκτητών και όχι αποσπασματικά. Μάλλον θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν αυτή η δυσκολία και να επαναδιατυπωθεί η παράγραφος, διευκρινίζοντας πότε η στατιτκή μελέτη είναι υποχρεωτική και πότε δυνητική, με δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σ’ αυτήν και το Δελτίο Δομικής Τρωτότητας.