Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλας' | 24 Απριλίου 2013, 21:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  (α)Παγίως, τα αυθαίρετα σε κοινόχρηστους χώρους εξαιρούνταν από τις τυχόν ευνοϊκές ρυθμίσεις νομιμοποίησης (1 παρ. 1 Ν. 720/1977, 15 παρ. 2α) Ν. 1337/1983 [δεν αναστέλλεται η κατεδάφιση, ακόμα και για αυθαίρετα προ 1983], 9 παρ. 6 Ν. 3212/2003 [δεν είναι δυνατή η σύνδεση με δίκτυα για αυθαίρετα σε κοινόχρηστους], 23 παρ. 3α) αα) Ν. 4014/2011) . Ακόμα και οι πιο κυνικές «νομιμοποιήσεις», αναγνώριζαν ότι έπρεπε να διασωθούν οι κοινόχρηστοι χώροι, ως ελάχιστος εξοπλισμός ενός βιώσιμου οικισμού. Με το νομοσχέδιο, αυτό συμβαίνει μόνο εφόσον έχει συντελεστεί η απαλλοτρίωση. Είναι αλήθεια ότι οι απαλλοτριώσεις καθυστερούν σημαντικά λόγω έλλειψης κονδυλίων, ενώ μέχρι σήμερα η κήρυξη (όχι η συντέλεση) της απαλλοτρίωσης δεν επιτρέπει την διάθεση του ακινήτου για άλλο σκοπό. Η προτεινόμενη ρύθμιση προσπαθεί να «επιβραβεύσει» τον ιδιοκτήτη ενός αυθαίρετου στον δεσμευμένο κοινόχρηστο χώρο. Ταυτόχρονα, «τιμωρεί» το κοινωνικό σύνολο, καθώς ο κηρυγμένος κοινόχρηστος χώρος καταστρέφεται οριστικά (και χάνεται η δυνατότητα ολοκλήρωσης του σχεδιασμού), η ευρύτερη περιοχή επιβαρύνεται με ένα αυθαίρετο, η συντέλεση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης πλέον χάνει το νόημά της, ενώ η κήρυξή της (και η δέσμευση του ιδιοκτήτη) δεν θίγεται. Το ίδιο ισχύει και για τις παρόδιες στοές, τους παραχωρημένους σε κοινή χρήση χώρους του οικοπέδου – και οι δύο, απαραίτητες δομές για ένα λειτουργικό, βιώσιμο οικισμό. Φυσικά, αγνοείται η πλούσια νομολογία των δικαστηρίων μας, η οποία δεν συγχωρεί καταρχήν μείωση των κοινόχρηστων χώρων. Δείγμα της στρέβλωσης είναι ότι η τυχόν μεταγενέστερη αναθεώρηση του σχεδίου θα πρέπει να σέβεται τις προστατευτικές διατάξεις για το περιβάλλον (32 παρ. 2 Ν. 4067/2012), χωρίς όμως να μπορεί να θίξει τα «τακτοποιημένα» αυθαίρετα. Μάλιστα, με την τωρινή διατύπωση, φαίνεται ότι καλύπτονται ακόμα και κατασκευές που απαγορεύονταν κατά τον χρόνο δημιουργίας τους.