Αρχική Αυθαίρετη δόμηση 2Άρθρο 08: Ρύθμιση Αναστολής και εξαίρεσης από κατεδάφισηΣχόλιο του χρήστη Σοφία Σερπετζόγλου - Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συλλόγων Εκτός Σχεδίου Περιοχών Λουτ.-Περ. | 26 Απριλίου 2013, 20:37
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Υποβάλλουμε αιτιολογημένες προτάσεις που δίνουν τη δυνατότητα υπαγωγής στο παρόν νομοσχέδιο περισσοτέρων αυθαιρέτων και αυθαιρεσιών, ώστε να καταστεί δυνατή στη πράξη η επίτευξη του οριστικού τέλους των αυθαιρεσιών στα ακίνητα, που πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι ο κύριος σκοπός έκδοσης του νόμου. Για να γίνει αυτό, ο νόμος πρέπει να διέπεται από σαφείς κανόνες δικαίου, τόσο για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος, που επιτυγχάνεται επαρκώς πιστεύουμε με τις διατάξεις του άρθρου 2, όσο και της προστασίας της ακίνητης περιουσίας από τυχόν αυθαίρετες ή αναιτιολόγητες αποφάσεις τοπικών φορέων (π.χ. Π.Δ. 630/1985). Η εφαρμογή των διατάξεων περί «απαγόρευσης εμπράγματων δικαιοπραξιών επί ακινήτων με αυθαιρεσίες» δεν πρέπει να αφήσει εκτός ρύθμισης καμία περίπτωση που δεν εμπίπτει στις απαγορευτικές διατάξεις του άρθρου 2. Πιστεύουμε ότι το άρθρο 8 θα πρέπει να υποστεί βελτιώσεις: αφ’ ενός ως προς το χρονικό περιορισμό αλλαγής χρήσεων γης που θέτει, ειδικά στην περίπτωση ύπαρξης οικοδομικής άδειας ή μικρής κλίμακας αυθαιρεσιών, και αφ' ετέρου γιατί με την προσθήκη και άλλων προϋποθέσεων πλην των αναφερόμενων στο άρθρο 2, οι οποίες συντελούν στη μη δυνατότητα υπαγωγής περιπτώσεων αλλαγής χρήσεων γης (έστω και αν εφαρμόζεται από την ημερομηνία δημοσίευσης της αλλαγής), ο νόμος καθίσταται αναποτελεσματικός ως προς την έκταση εφαρμογής του, ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για κατοικίες. Ο προαναφερόμενος χρονικός προσδιορισμός έχει νόημα μόνο για τις περιπτώσεις του άρθρου 2, όπου πολύ σωστά αναφέρεται. Όσον αφορά το άρθρο 8, τι εξυπηρετεί επί της ουσίας ο διαχωρισμός δύο κατοικιών, που βρίσκονται στην ίδια περιοχή (η μία δίπλα στην άλλη) και η μία κατασκευάστηκε πριν την ημερομηνία αλλαγής χρήσεων γης στην περιοχή και η άλλη μετά; Τι εξυπηρετεί επί της ουσίας ο διαχωρισμός στην ίδια κατοικία, τμήματος που κατασκευάστηκε με οικοδομική άδεια ή είχε νομιμοποιηθεί με τις διατάξεις του ν. 1337/83 πριν την ημερομηνία αλλαγής χρήσεων γης στην περιοχή και τμήματος που κατασκευάστηκε στην προϋπάρχουσα κύρια δόμηση μετά την αλλαγή χρήσεων γης ως προσθήκη (δωμάτιο, σοφίτα, υπόγειο, αποθήκη, γκαράζ, δεξαμενή κ.α.); Αυτές οι περιπτώσεις μπορεί να προϋπάρχουν 20 ή και 25 χρόνια πριν την έκδοση του παρόντος νόμου και έχουν πλέον ενσωματωθεί στην λειτουργία της περιοχής. Ο αποκλεισμός τέτοιων περιπτώσεων, πέρα από αδικίες, δημιουργεί και τις προϋποθέσεις ώθησης των πολιτών σε «ψευδείς δηλώσεις χρονικής κατασκευής», κυρίως για να μην υποστούν τις συνέπειες <της απαγόρευσης των εμπραγμάτων δικαιοπραξιών επί των ακίνητων τους, τα οποία είναι οι κόποι μιας ζωής ή μπορεί να αποτελούν και την πρώτη κατοικία τους! Για όλους τους ανωτέρω λόγους και για πολλούς άλλους που μπορούμε να αναλύσουμε σε συζήτηση μαζί σας, ζητούμε η απαγόρευση στην περίπτωση αλλαγής χρήσεων γης να μην ισχύει στην περίπτωση κατοικιών, παρά μόνο αν η περιοχή υπάγεται και στις απαγορευτικές διατάξεις του άρθρου 2. Αυτή η τροπολογία, πέρα από ότι θα αποδείκνυε ότι η πολιτεία μπορεί με αίσθημα δικαίου να εξυπηρετήσει την ουσία του νόμου αίροντας τυχόν αδικίες, θα έδινε και σοβαρή ώθηση υπαγωγής στις διατάξεις του νόμου, καθώς δίνει την ευκαιρία τακτοποίησης περισσοτέρων αυθαιρεσιών, χωρίς αυτές να προκαλούν περιβαλλοντική επιβάρυνση καθ’ όσον δεν εμπίπτουν στις απαγορευτικές διατάξεις του άρθρου 2 του παρόντος και ειδικά στο άρθρο 19 του νόμου 1650/86, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 του ν.3937/2011. Οι πολίτες δε, βλέποντας ότι ο νόμος δεν αποτελεί ένα ακόμη εύκολο εισπρακτικό μέτρο αλλά εκφράζει την βούληση της πολιτείας να δώσει τέλος στην αυθαιρεσία από οποιονδήποτε και αν προέρχεται, αντιμετωπίζοντας με υπευθυνότητα και αίσθημα δικαιοσύνης κάθε περίπτωση, θα στήριζαν την προσπάθεια που καταβάλλεται, ώστε η δυνατότητα οριστικής λύσης του προβλήματος των αυθαιρέτων να μην πάει χαμένη. Τώρα δίνεται η ευκαιρία ώστε να θεσμοθετηθούν δίκαιοι και αποτελεσματικοί κανόνες οικιστικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού.