Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 1 Εθνικός Στόχος Α.Π.Ε.Σχόλιο του χρήστη Φασουλάς Βασίλης | 14 Ιανουαρίου 2010, 22:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φασουλάς Βασίλης' | 14 Ιανουαρίου 2010, 22:03

    Ο στόχος για τη συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από Α.Π.Ε. στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας καθορίζεται από το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο σε ποσοστό τουλάχιστον 40% μέχρι το 2020. Η επίτευξη αυτού του στόχου κατά τη γνώμη μου είναι πρακτικά αδύνατη χωρίς ευρεία χρήση των τεχνολογιών αποθήκευσης. Καμία χώρα στον κόσμο χωρίς μεγάλη διείσδυση υδροηλεκτρικής ενέργειας, ούτε καν η πρωτοπόρος στην αιολική ενέργεια Δανία προσεγγίζει αυτό το ποσοστό. Ο νόμος 3468/2006 εισήγαγε την έννοια των υβριδικών σταθμών παραγωγής ενέργειας (εν συντομία ΥΒΣ) τους οποίους ξεκάθαρα θεωρεί σταθμούς ΑΠΕ, ορίζοντας περιορισμούς στον τρόπο λειτουργίας τους, και επιβάλλοντας τους την υποχρέωση παροχής εγγυημένης ισχύος και επικουρικών υπηρεσιών. Οι υποχρεώσεις αυτές, ουσιαστικά προσδίδουν στον υβριδικό σταθμό τα πλεονεκτήματα των συμβατικών μονάδων, αφαιρώντας του παράλληλα τα κύρια μειονεκτήματα των σταθμών ΑΠΕ που είναι η στοχαστικότητα και η μεταβλητότητα τους, δίνοντας στο σύστημα την δυνατότητα πολύ μεγάλης διείσδυσης ΑΠΕ και πλήρη υποκατάσταση θερμικών μονάδων. Τα πλεονεκτήματα αυτά αναγνωρίζονται από τον νόμο, δίνοντας στους υβριδικούς σταθμούς την δυνατότητα να αιτηθούν τίμημα για την διαθεσιμότητα ισχύος τους. Εν’ αντιθέσει με όλες τις υπόλοιπες μορφές ΑΠΕ στις οποίες η τιμολόγηση της ενέργειας είναι ξεκάθαρη και σαφώς καθορισμένη, η τιμολόγηση της ενέργειας των ΥΒΣ είναι μια περίπλοκη διαδικασία. Στο μεν μη διασυνδεδεμένο σύστημα διαμορφώνεται ανά σταθμό και νησί μετά από αίτηση του επενδυτή και γνωμοδότηση από όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες (Ρ.Α.Ε, Διαχειριστής Μη Διασυνδεδεμένων Νήσων, Υπουργείο κτλ), ενώ στο διασυνδεδεμένο σύστημα στην ουσία τιμολογιακά θεωρούνται συμβατικές μονάδες !!! και ως προς την σειρά ένταξης υδροηλεκτρικές. Επίσης δίνεται η δυνατότητα στο υπουργείο να αναπροσαρμόζει σύμφωνα με τα κριτήρια του νόμου την τιμολόγηση ετησίως, χωρίς να ξεκαθαρίζεται αν η αναπροσαρμογή αυτή είναι δυνατή και προς τα κάτω (Άρθρο 13 παράγραφος 7). Τα παραπάνω δημιουργούν μια επιπλέον (σε σχέση με τις υπόλοιπες ΑΠΕ) αβεβαιότητα στις αποδόσεις των σχετικών επενδύσεων η οποία είναι αδικαιολόγητη σε σχέση με τα πλεονεκτήματά τους. Από τις υφιστάμενες τεχνολογίες αποθήκευσης προς το παρόν δύο φαίνονται οι πλέον τεχνολογικά ώριμες: Α) Η αποθήκευση ηλιακής ενέργειας με την χρήση ηλιοθερμικών σταθμών οι οποίοι περιλαμβάνουν στον εξοπλισμό τους συστήματα αποθήκευσης θερμικής ενέργειας. Για τους σταθμούς αυτούς χωρίς την χρήση αποθήκευσης καθώς δεν είναι προαπαιτούμενο στον υφιστάμενο αλλά και στον υπό διαβούλευση νόμο ορίζεται συγκεκριμένη τιμολόγηση ενέργειας στους σχετικούς πίνακες του νόμου. Ενώ οι ίδιοι ηλιοθερμικοί σταθμοί αν συμπεριλάβουν σύστημα αποθήκευσης στον εξοπλισμό τους και θεωρηθούν υβριδικοί σταθμοί, θα λαμβάνουν μεν τίμημα για την διαθεσιμότητα ισχύος το οποίο δεν καθορίζεται, αλλά η τιμολόγηση της ενέργειας ενδέχεται να είναι σημαντικά μειωμένη σε σχέση με τους ίδιους σταθμούς χωρίς αποθήκευση. Έτσι είναι δυνατόν να παρουσιαστεί το παράδοξο ένας ηλιοθερμικός σταθμός χωρίς αποθήκευση να είναι επενδυτικά προτιμητέος από τον ίδιο σταθμό με δυνατότητα αποθήκευσης. Β) Η αποθήκευση αιολικής (και όχι μόνο) ενέργειας με την χρήση συστημάτων άντλησης – ταμίευσης. Κύριο πλεονέκτημα -μεταξύ άλλων- των σταθμών αυτών είναι η δυνατότητα αποθήκευσης από το δίκτυο, προερχόμενη από άλλες ΑΠΕ ή και συμβατικές μονάδες παραγωγής με ικανοποιητικό βαθμό απόδοσης. Προτάσεις Άρθρο 13 παράγραφος 3β) Προτείνεται η κατάργησή της και η τιμή με την οποία τιμολογείται η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τις ελεγχόμενες μονάδες παραγωγής του Υβριδικού σταθμού να ενσωματωθεί στον Πίνακα της παραγράφου 1β) Για λόγους δίκαιης μεταχείρισης η τιμή αυτή θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με την τιμή για την «Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται από ηλιοθερμικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής» του σχετικού πίνακα. Άρθρο 13 παράγραφος 3γ) Προτείνεται να τροποποιηθεί και ως βάση για την τιμολόγηση της ενέργειας που απορροφά ο ΥΒΣ από το δίκτυο να ληφθεί η εκάστοτε τιμή της «Αιολικής ενέργειας που αξιοποιείται με χερσαίες εγκαταστάσεις ισχύος μεγαλύτερης των 50 kW» εφόσον η πρωτογενής μορφή ενέργειας του ΥΒΣ είναι τα αιολικά ή σε διαφορετική περίπτωση με την τιμή με την οποία τιμολογείται η απευθείας έγχυση. Με τον τρόπο αυτό δεν έχει νόημα και η παράγραφος 3ε) περί συμψηφισμού. Άρθρο 13 παράγραφος 7) Προτείνεται η κατάργησή της και οι αναπροσαρμογές των τιμών να γίνονται όπως και σε όλες τις υπόλοιπες ΑΠΕ, κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 13 με την προτεινόμενη τροποποίησή του. Άρθρο 25 παράγραφος Α.2 Ν3468) Η παράγραφος αυτή τροποποιείται στον υπό διαβούλευση νόμο και το ειδικό τέλος του 3% αποδίδεται σε δήμους, δημότες, πράσινο ταμείο κτλ. Προτείνεται η τροποποίηση του όρου «επί της προ Φ.Π.Α τιμής πώλησης» σε «επί των προ Φ.Π.Α εσόδων» προκειμένου και οι υβριδικοί σταθμοί να αποδίδουν αναλογικά ποσοστό των εσόδων τους το οποίο προέρχεται από διαφορετικά τιμολόγια (απευθείας έγχυση, απόδοση ενέργειας από ελεγχόμενες μονάδες παραγωγής, αγορά ενέργειας από το δίκτυο και διαθεσιμότητα ισχύος). Αρχές Λειτουργίας) Τέλος και για να διασαφηνιστούν μια σειρά από ζητήματα που αφορούν την λειτουργία των ΥΒΣ για το μη διασυνδεδεμένο σύστημα ενδεχομένως είναι πλέον απαραίτητη η επίσπευση της έκδοσης του αντίστοιχου κώδικα διαχείρισης