Αρχική Αυθαίρετη δόμηση 2Άρθρο 01:Απαγόρευση εμπράγματων δικαιοπραξιών σε ακίνητα με αυθαίρετες κατασκευές ή αυθαίρετες αλλαγές χρήσηςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Χ. | 26 Απριλίου 2013, 23:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Χ.' | 26 Απριλίου 2013, 23:29

    Μπαίνω στον πειρασμό να καταθέσω πολύ επιγραμματικά την άποψή μου για το πρώτο ερώτημα. Η ανάγνωση του αρ19 του Ν 1650/86, σύμφωνα με το αρ 23 του Ν4014/11, δεν δείχνει να περιλαμβάνει την συγκεκριμένη ΖΟΕ. Απλώς στο άρθρο 21, που δεν έχει να κάνει άμεσα με τον Ν4014/11, του Ν1650/86 λέει ότι αν καθορίσουμε ζώνη προστασίας στοιχείων ή συνόλων της φύσης μέσα σε ΖΟΕ τότε αυτό το κάνουμε με την πράξη καθορισμού της ΖΟΕ όπως προβλέπεται στο αρ 29 του Ν1337/83. Σαφώς βέβαια δεν μπορώ να κατανοήσω με ποιο τρόπο εννοείται ότι “Οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ), του Ν. 1337/83, άρθρο 29 παράγραφος 2 (ΦΕΚ33/Α/83), είναι ζώνες προστασίας, που καθορίζονται κατ΄ εξουσιοδότηση του νόμου 1650/1986 (Α 160)” αφού ο Ν1650 είναι μεταγενέστερος του Ν1337 (βλέπε http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=515&language=el-GR ) Δεν έγινε δεκτή δήλωση κτίσματος στον Ν4014 που είναι μέσα στην συγκεκριμένη ΖΟΕ. Στην σχετική έκθεση αυτοψίας δεν έγινε αναφορά του άρθρου 23. Η απόρριψη βασίστηκε περισσότερο στο ότι τα κτίσματα κρίθηκαν ως μεταγενέστερα του 2003 έτος που θεσπίστηκαν όροι δόμησης μέσω του καθορισμού της ΖΟΕ και συνεπώς σύμφωνα με το αρ 24 του Ν4014/11 δεν μπορούν να ενταχθούν. Είχαμε όμως τελικά δικαίωμα να λάβουμε υπόψη στοιχεία της υπηρεσίας και να απορρίψουμε δήλωση? τη στιγμή που η φρασεολογία που χρησιμοποιείται στον Ν4014 και οι σχετικές εγκύκλιοι αφήνουν άνετα, σε όποιον επιθυμεί, να καταλάβει ότι αν δεν ήμαστε στη διαδικασία του ελέγχου του 5% των δηλώσεων κάθε παρεμπίπτων έλεγχος του χρόνου κατασκευής αποτελεί υπερβάλλοντα ζήλο και πιθανή κατάχρηση εξουσίας. Επειδή τα ζω αυτόν τον καιρό, πιστεύω ότι ή πρέπει με τον πλέον σαφή τρόπο να αφαιρεθεί ακόμη και η υποχρέωση παρεμπίπτοντα ελέγχου του χρόνου κατασκευής από τις ΥΔΟΜ και να γίνονται αυτόματα δεκτές οι δηλώσεις σε αυτό το σκέλος ή να ενισχυθεί ο ρόλος και το προσωπικό τους με πιθανή διοικητική εξάρτηση από το Υπουργείο, με ταυτόχρονη προστασία της κρίσης τους (εκτός αν υπάρχει δόλος). Δεν μπορεί καθημερινά τα στελέχη των ΥΔΟΜ να δέχονται κάθε είδους απειλές περί παράβασης καθήκοντος ή περί υπερβάλλοντος ζήλου στην καλύτερη των περιπτώσεων και να αποδυναμώνονται τα τμήματα αυθαιρέτων ή να μετακινούνται υπάλληλοι επειδή δυσαρεστήθηκε ο καταγγελλόμενος ή ο καταγγέλλοντας, γεγονός που δυστυχώς είναι φυσικά αναπόφευκτο. Τέλος ας προσθέσω ότι πρέπει να δρομολογηθούν δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών στο ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης. Όχι προς την κατεύθυνση των αλληλοκαταγγελιών αλλά προς την κατεύθυνση του παραδείγματος προς μίμηση. Γιατί όσο ο πολίτης παραμένει με την αντίληψη ότι το αυθαίρετο είναι αναπόφευκτη ανάγκη το πρόβλημα θα παραμένει με την σοβαροτάτη κοινωνική του διάσταση και η μόνη παρηγοριά θα ναι ότι για όλα φταίει το κράτος ή ο υπάλληλος. Η προσωπική μου αίσθηση πάντως είναι ότι το παράπονο του πολίτη που συναλλάσσεται με τα τμήματα αυθαιρέτων δεν είναι ότι δεν προστατεύουμε το οικιστικό περιβάλλον αλλά ότι δεν τον αφήνουμε να το βλάψει όσο ο διπλανός του. Κάτι που με τις ως άνω δράσεις θα μπορούσε ίσως να αντιστραφεί.