Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 3 Διατάξεις για την άδεια εγκατάστασης και λειτουργίαςΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ | 14 Ιανουαρίου 2010, 22:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ' | 14 Ιανουαρίου 2010, 22:52

    Σχόλιο 6 (άρθρο 3, παρ.2.1): Πράγματι, μπορεί μεν το χρονικά όριο που είχε οριστεί στο ν. 3468/2006 για την έκδοση άδειας εγκατάστασης (δέκα πέντε ημέρες) να είναι μικρότερο από αυτό του σχεδίου νόμου, η υπέρβαση του όμως ήταν μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση όπως αποδείχθηκε στην πράξη. Κατόπιν τούτου κρίνεται σκόπιμο να επανεξεταστούν οι διαδικασίες και οι εσωτερικές λειτουργίες των Περιφερειών ώστε να τηρούν την προθεσμία των προτεινόμενων δέκα πέντε (15) εργασίμων ημερών για την έκδοση των αδειών εγκατάστασης με συνέπεια προς κάθε κατεύθυνση. Σχόλιο 7 (άρθρο 3, παρ.2.4α): Θα πρέπει να αρθούν οι ισχύουσες άνισες και άδικες συνθήκες στην αδειοδότηση των ΜΥΗΕ με την κατάταξη της πλειοψηφίας αυτών στην περιβαλλοντική κατηγορία Α1 (στην ίδια κατηγορία δηλαδή που κατατάσονται τα αιολικά > 40 MW, οι εθνικές ή περιφερειακές αρτηρίες, οι γραμμές υψηλής τάσεως (400 kV), αρδευτικά φράγματα με ύψος >30 m, τα λιμάνια, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας και υγειονομικής ταφής επικίνδυνων αποβλήτων και χημικών, τα ορυχεία, οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τα διυλιστήρια, οι εγκαταστάσεις πυρηνικών καυσίμων και αποβλήτων). Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δηλαδή όλα τα παραπάνω έργα θεωρούνται ότι προκαλούν τις ίδιες περ/κές επιπτώσεις και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, αν και ταυτόχρονα τα ΜΥΗΕ μέχρι 10 MWe χαρακτηρίζονται ως μη οχλούσες δραστηριότητες, και επιτρέπεται η εγκατάστασή τους ακόμη και εντός ορίων οικισμών. Η ισχύουσα κατηγοριοποίηση των ΜΥΗΕ έχει ως συνακόλουθη συνέπεια την έκδοση κοινών υπουργικών αποφάσεων για την αδειοδότηση των έργων κατηγορίας Α1. Προτείνεται η αλλαγή κατηγορίας των ΜΥΗΕ από Α1 σε Α2. Σχόλιο 8 (άρθρο 3, παρ.2.4γ): Και σήμερα υπάρχουν προθεσμίες οι οποίες όμως δεν τηρούνται σε καμία περίπτωση. Προτείνεται να αναφερθεί: «Οι τασσόμενες κατά τις κείμενες διατάξεις προθεσμίες για την υποβολή των γνωμοδοτήσεων, περιλαμβανομένης και της γνωμοδότησης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, ορίζονται στο σύνολό τους ως αποκλειστικές. Η τυχόν άπρακτη παρέλευσή τους δεν κωλύει την πρόοδο της διαδικασίας για την έκδοση Ε.Π.Ο., η οποία συνεχίζεται υποχρεωτικά, με ευθύνη των περιβαλλοντικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την έκδοση της ΕΠΟ.» Σχόλιο 9 (άρθρο 3, παρ.2.5α): Να διευκρινηστεί ρητά αν απαιτείται ή όχι η έκδοση Άδειας Παραγωγής για την αίτηση για έκδοση της πράξης έγκρισης επέμβασης. Σχόλιο 10 (άρθρο 3, παρ.2.5α): Καταρχήν και εδώ θα πρέπει να τεθεί χρονικό όριο στην έκδοση της γνωμοδότησης του Δασαρχείου καθώς και στην έκδοση της απόφασης του Γενικού Γραμματέα. Επίσης είναι απαραίτητο να φύγουμε από την δεσμευτική «σύμφωνη» γνώμη του οποιοδήποτε υπαλλήλου που λειτουργεί στην λογική του «απόλυτου άρχοντα» και δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα και παρενέργειες. Προτείνεται η τροποποίηση:«…..εκδίδεται αυτοτελώς, μη ενσωματούμενη στην αντίστοιχη Ε.Π.Ο., από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας μέσα σε διάστημα 15 ημερών από την γνωμοδότηση του αρμόδιου δασαρχείου.» Σχόλιο 11 (άρθρο 3, παρ.2.6): Η προσφορά σύνδεσης δεν μπορεί να έχει ισχύ για χρονικό διάστημα ίσο με το χρονικό διάστημα της άδειας παραγωγής. Με τον τρόπο αυτό θα δεσμευτεί χώρος στο δίκτυο από έργα τα οποία δεν θα γίνουν ποτε μέχρι να ανακληθεί η άδεια παραγωγής τους (πόσες έχουν ανακληθεί μέχρι σήμερα;). θΑ πρέπει να αναφερθεί ρητά ότι: «Η προσφορά όρων σύνδεσης έχει ισχύ για 4 χρόνια» Σχόλιο 12 (άρθρο 3, παρ.2.13): Η απαλλαγή των έργων από ΕΠΟ δεν διασφαλίζει την απαραίτητη «Πρόσβαση των πολιτών στην περιβαλλοντική πληροφορία» η οποία πρέπει να θεωρείται δεδομένη.