Αρχική Αυθαίρετη δόμηση 2Άρθρο 11: Δικαιολογητικά υπαγωγής αυθαίρετης κατασκευής ή αυθαίρετης αλλαγής χρήσης στις διατάξεις του παρόντοςΣχόλιο του χρήστη ΑΓΓΕΛΙΚΗ | 27 Απριλίου 2013, 20:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΓΓΕΛΙΚΗ' | 27 Απριλίου 2013, 20:05

    Παρατηρήσεις- Σχόλια επί του άρθρου 11 του σχεδίου νομού του ΥΠΕΚΑ περί αντιμετώπισης της αυθαίρετης δόμησης και περιβαλλοντικού ισοζυγίου. 1. Οι περιπτώσεις που αφορούν στη δυνατότητα υπαγωγής αυθαιρέτων κατασκευών και χρήσεων (περ., 1δ΄), I,ii,iii και iv) από κάποιον συνιδιοκτήτη εσφαλμένως έχουν παρεισφρήσει στο άρθρο 11 που αναφέρεται στα δικαιολογητικά και συνεπώς στη διαδικασία, αφού πρόκειται για ουσιαστικού δικαίου διατάξεις και μάλιστα για διατάξεις όχι αμιγώς δημοσίου δικαίου. Επιπλέον οι συγκεκριμένες διατάξεις παρεκκλίνουν και από πλείστες διατάξεις εμπράγματου και ενοχικού δικαίου του Αστικού Κώδικα. Η νομοτεχνική ορθότητα επιβάλλει οι διατάξεις ουσιαστικού δικαίου να διακρίνονται σαφώς από τις διατάξεις που αφορούν στη διαδικασία, δηλαδή στην εφαρμογή του ουσιαστικού κανόνα δικαίου. Με τον τρόπο αυτόν μειώνεται και ο κίνδυνος να υπάρξουν αντισυγκρουόμενες και δυσερμήνευτες διατάξεις που με κάθε βεβαιότητα θα δυσχεράνουν την ορθή εφαρμογή του νόμου. Προτείνεται, λοιπόν, οι σχετικές ουσιαστικές διατάξεις να τεθούν στο πρώτο ή στο δεύτερο άρθρο του εν θέματι νομοσχεδίου και όχι να εμφανίζονται ως διαδικασία στο άρθρο 11. 2.- α) Η δυνατότητα που δίνει η περ. 1 δ΄I σε κάποιον συνιδιοκτήτη να υποβάλλει αίτηση υπαγωγής "μετά από απόφαση της πλειοψηφίας των κοινωνών, «σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό οροφοκτησίας» πέραν από την αντισυνταγματικότητά της, αφού άγει εν τέλει στην αποστέρηση της ιδιοκτησίας του διαφωνούντος συνιδιοκτήτη κατά παράβαση των παρ.1 και 2 του άρθρου 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, φαίνεται να είναι κενή περιεχομένου, λαμβάνοντας υπόψη ότι κανένας κανονισμός οροφοκτησίας δεν περιλαμβάνει όρους για τη δυνατότητα υπαγωγής σε ρυθμίσεις περί αυθαιρέτων. β) Η διατύπωση στη συγκεκριμένη διάταξη περί «πλειοψηφίας των κοινωνών» είναι εσφαλμένη, λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά το δίκαιο της συνιδιοκτησίας και της οροφοκτησίας, δεν ενδιαφέρει ο αριθμός των κοινωνών αλλά ο αριθμός των χιλιοστών δηλαδή των ποσοστών συνιδιοκτησίας. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη διατύπωση, εάν, για παράδειγμα, υπάρχουν τέσσερις συνιδιοκτήτες με συνολικά 10 χιλιοστά ως ποσοστά συνιδιοκτησίας, μπορούν να παρακάμψουν τον ένα συνιδιοκτήτη με 990 χιλιοστά ως ποσοστό συνιδιοκτησίας. Είναι φανερό ότι αυτό είναι άτοπο και δεν αντέχει στη απλή λογική. γ) Είναι επίσης ασαφές τι σημαίνει στη συγκεκριμένη διάταξη ή διατύπωση, «άλλως με απλή πλειοψηφία» , καθώς μόνο η ομοφωνία συνάδει σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο!!!!! δ) Εκτός των παραπάνω, η συγκεκριμένη διάταξη είναι αντισυνταγματική για τους λόγους που αναφέρθηκαν στην περ. 2α. 3.- Οι ρυθμίσεις των περ. 1δ΄ ii και iii είναι επίσης αντισυνταγματικές αφού παραγνωρίζουν ότι οι χώροι αποκλειστικής χρήσης στη διηρημένη ιδιοκτησία δεν παύουν να είναι κοινόκτητοι. Σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 2 του Συντάγματος «Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια…..» Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ «Ουδείς δύναται να στερηθεί της ιδιοκτησίας του ειμή διά λόγους δημοσίας ωφέλειας…..» Οι παραπάνω ρυθμίσεις είναι φανερό ότι δεν λαμβάνουν υπόψη τους ανωτέρω υπέρτερους κανόνες δικαίου και κατατείνουν σε στέρηση της ιδιοκτησίας πολιτών επ΄ωφελεία άλλων πολιτών !!!!