Αρχική Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου ΑνάπτυξηςΆρθρο 04: ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥΣχόλιο του χρήστη ΝΑΥΣ Ε.Π.Ε. | 19 Ιουλίου 2013, 12:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΑΥΣ Ε.Π.Ε.' | 19 Ιουλίου 2013, 12:37

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΥΑ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ. Αξιότιμοι κύριοι, Η εταιρεία μας, «ΝΑΥΣ ΕΠΕ Σύμβουλοι Επιχειρησιακής Ανάπτυξης», για περισσότερα από 20 χρόνια ασχολείται συστηματικά με όλο το πλέγμα των ενεργειών που σχετίζονται με την ανάπτυξη και τα θέματα χωροθέτησης, αδειοδότησης κ.λ.π., δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων ιχθυοκαλλιέργειας στη χώρα μας. Με βάση την εμπειρία που έχουμε αποκομίσει κατά το παραπάνω διάστημα θεωρούμε σκόπιμο να παρέμβουμε στο πλαίσιο της επίσημης διαβούλευσης του σχεδίου ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, συμβάλλοντας στη βελτίωση και στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του, αλλά και στη σύγκλισή του με το προσφάτως εγκριθέν Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.) (ΦΕΚ 2505 Β/4-11-11). Μελετώντας το σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, το οποίο βρίσκεται σε καθεστώς επίσημης διαβούλευσης, έχουμε εντοπίσει τεχνικές και ουσιαστικές αδυναμίες όπως παρουσιάζονται στη συνέχεια. 1. Στον χάρτη ο οποίος συνοδεύει το σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, εντοπίζονται πολλές περιπτώσεις όπου έχουν τεθεί χαρακτηρισμοί (συνηθέστερα «αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές») οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά δεδομένα των υπ’ όψιν περιοχών. Και αυτό συμβαίνει είτε αναφερόμαστε σε επιμέρους θύλακες εντός πραγματικά τουριστικών περιοχών είτε όμως και σε περιπτώσεις συμπαγών και μεγάλων ενοτήτων με τελείως διαφορετικό χαρακτήρα. Πρόκειται για θέσεις και ενότητες με εξαιρετικά περιορισμένη ανθρωπογενή δραστηριότητα, κυρίως λόγω του φυσικού ανάγλυφου (απότομες, βραχώδεις-πετρώδεις ακτές, ελώδεις ακτές με φαινόμενα αμπώτιδος και πλημμυρίδας κ.ά.) και των γενικότερων χαρακτηριστικών του φυσικού περιβάλλοντος. Σε πολλές από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν ανιχνεύονται κτίσματα, πολύ δε περισσότερο τουριστικές δραστηριότητες και εγκαταστάσεις. Συνηθέστερα, η μοναδική υφιστάμενη χρήση είναι οι μονάδες υδατοκαλλιέργειας κατά μήκος των ακτών, και οι ελάχιστες υποδομές (δρόμοι πρόσβασης, δίκτυο ηλεκτρισμού κλπ.) έχουν δημιουργηθεί ειδικά για την κάλυψη των μονάδων και, τις περισσότερες φορές με έξοδα των εταιρειών. Δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις όπου οι χαρακτηρισμοί αυτοί έρχονται σε αντίθεση και με τις υφιστάμενες θεσμικές ρυθμίσεις. Δυστυχώς, το παραπάνω πρόβλημα εμφανίζεται πολύ συχνά και οι επιπτώσεις του στις δυνατότητες χωροθέτησης μονάδων υδατοκαλλιέργειας αλλά ακόμη και διατήρησης και ανάπτυξης / εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων είναι καταστροφικές. Η αδυναμία χωροθέτησης μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας ακόμη και σε οργανωμένες ζώνες, σε βραχώδεις περιοχές, χωρίς υφιστάμενη χρήση και χωρίς τάσεις εγκατάστασης εναλλακτικών δραστηριοτήτων, οδηγεί εκ των πραγμάτων στον περιορισμό της δυναμικής και της βιωσιμότητας του κλάδου. Η αποδοχή δε, μίας τέτοιας άποψης, θα μπορούσε να οδηγήσει τελικά ακόμη και σε πιέσεις για την απομάκρυνση και των υφιστάμενων μονάδων. Αντίθετα, η ανάπτυξη των υφιστάμενων και η χωροθέτηση νέων μονάδων, με οργανωμένο τρόπο και σε θέσεις όπου υφίστανται σήμερα ιχθυοκαλλιέργειες και οι οποίες δεν είναι κατάλληλες για άλλες δραστηριότητες, αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της ελληνικής πολιτείας, απηχώντας το πνεύμα του νομοθέτη, τουλάχιστον σε ότι αφορά στο υφιστάμενο Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τις Υδατοκαλλιέργειες. Ο μόνος τρόπος επίλυσής του είναι η προσεκτική αξιολόγηση όλων των δεδομένων που αφορούν σε: - γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά - υφιστάμενες χρήσεις γης και εγκαταστάσεις - υφιστάμενες υποδομές και δίκτυα - υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο 2. Η δεύτερη παρατήρηση αφορά σε περιπτώσεις όπου εντός πραγματικά τουριστικών περιοχών έχουμε σημαντικούς θύλακες όπου τα δεδομένα διαφοροποιούνται και οι ακτές είναι ακατάλληλες για τουριστικές δραστηριότητες ή ακόμη και για απλή κολύμβηση. Στις περιπτώσεις αυτές, στον χάρτη ο οποίος συνοδεύει το σχέδιο ΚΥΑ του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό υπάρχει η τάση (πιθανόν και λόγω κλίμακας) γενίκευσης του χαρακτηρισμού σε μεγάλες γεωγραφικές ενότητες ανεξάρτητα από τα ειδικά επιμέρους χαρακτηριστικά. Το ζήτημα των θυλάκων με μονάδες υδατοκαλλιέργειας εντός οικιστικών ή τουριστικών ενοτήτων εκτιμούμε ότι αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά από το προσφάτως εγκριθέν Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες (Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ.) (ΦΕΚ 2505 Β/4-11-11). Σύμφωνα με αυτό, καθορίζεται η κατηγορία Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών με χαρακτηρισμό Ε. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται περιοχές με κατάλληλα χαρακτηριστικά, οι οποίες γειτνιάζουν με περιοχές ζήτησης (αστικά κέντρα, τουριστικές περιοχές κ.λπ.), διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης για την προώθηση των προϊόντων, αλλά, παράλληλα, λόγω είτε της γειτνίασης με ανταγωνιστικές χρήσεις, είτε της ευαισθησίας του φυσικού περιβάλλοντος, κρίνεται προτιμότερη η διάσπαρτη παρά η οργανωμένη χωροθέτηση. Εκτιμούμε ότι η διασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης συμπληρωματικών δραστηριοτήτων επιβάλλει την εναρμόνιση του προωθούμενου Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τον Τουρισμό με την παραπάνω διάταξη. 3. Η τρίτη παρατήρηση αφορά σε τεχνικά ζητήματα. Συγκεκριμένα, στο χάρτη ο οποίος συνοδεύει το σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, σε πολλές περιπτώσεις, παρατηρείται αδυναμία ασφαλούς αναγνώρισης του χαρακτηρισμού αρκετών θέσεων, ιδίως στις περιπτώσεις του χαρακτηρισμού περιοχών ως «αναπτυσσόμενων τουριστικά». Αυτό συνηθέστατα συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου οι ακτές είναι βραχώδεις και το πορτοκαλί χρώμα του χαρακτηρισμού εμπλέκεται με το καφέ της ένδειξης του πρανούς ή σε επικαλύψεις διαφορετικών χαρακτηρισμών (λιμένες κλπ.). Αναγνωρίζουμε ότι το πρόβλημα οφείλεται σε χρωματική αστοχία λόγω κλίμακας και ψηφιοποίησης του χάρτη. Κρίνεται όμως αρκετά σοβαρό, καθώς με την συστηματική εμφάνισή του, ένα δευτερεύον τεχνικό ζήτημα μετατρέπεται σε ουσιαστικό πρόβλημα θεσμικής κατοχύρωσης υφιστάμενων ή προβλεπόμενων μονάδων, οι οποίες χωροθετούνται ακριβώς σε ακτές περιορισμένης βατότητας, ώστε να αποφεύγονται συγκρούσεις χρήσεων γης. Η αναγνώριση της σημασίας των υδατοκαλλιεργειών για την εθνική οικονομία και την απασχόληση, συνδέεται με την αναπτυξιακή δυναμική του κλάδου, καθώς σήμερα η ζήτηση υπερβαίνει την προσφορά. Το γεγονός αυτό άλλωστε οδηγεί στην πρόθεση να διατεθούν πρόσθετες επενδύσεις για την αύξηση της παραγωγής κάτι που, στη σημερινή οικονομική συγκυρία συμβαίνει σε ελάχιστους κλάδους. Ταυτόχρονα, τα ιδιαίτερα παραγωγικά χαρακτηριστικά του κλάδου τον καθιστούν φιλικό ως προς το περιβάλλον. Για τους παραπάνω λόγους θα πρέπει να απομακρυνθούν οι όποιες προκαταλήψεις και να οδηγηθούμε στην αποδοχή της δραστηριότητας, με αντίστοιχα δικαιώματα χρήσης των παράκτιων περιοχών. Ιδιαίτερα δε, στο βαθμό που εξασφαλίζεται ο σεβασμός σε μία σειρά από περιβαλλοντικά δεδομένα καθώς και στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και στις διαφαινόμενες τάσεις ανάπτυξης. Ιωάννα Ν. Αργυρού Γενική Διεύθυνση ΝΑΥΣ Ε.Π.Ε. Λεωφόρος Ελ. Βενιζέλου (Θησέως) 73, Καλλιθέα Τηλ.: 210 9585611 / 210 9576931 Φαξ: 210 9576240 Ε-mail: j.Argyrou@nays.gr Web: www.nays.gr