Αρχική Δασικά ΟικοσυστήματαΆρθρο 3 – Διαδικασία χαρακτηρισμούΣχόλιο του χρήστη Μαργαρίτα Καραβασίλη | 24 Σεπτεμβρίου 2013, 01:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαργαρίτα Καραβασίλη' | 24 Σεπτεμβρίου 2013, 01:45

    Προφανώς είτε αγνοείτε την πραγματικότητα της διαδικασόας χαρακτηρισμού, είτε την συγκαλύπτετε και την ευνοείτε! Ειδικότερα, με τις νέες διατάξεις περί χαρακτηρισμού των δασών και δασικών εκτάσεων μπαίνει "ταφόπλακα" στην ολοκληρωμένη και ριζική αντιμετώπιση του θέματος, όπως τέθηκε από τον νόμο 998/79 και το Ελληνικό Σύνταγμα που έχουν προβλέψει την κατάρτιση και κύρωση των δασικών χαρτών, την σύνταξη του δασολογίου επί των κυρωμένων χαρτών,κλπ... Η πρότασή σας να παραμείνει ακόμη η αρμοδιότητα χαρακτηρισμού στον Δασάρχη και η σύνταξη της σχετικής Πράξης στον δασολόγο του Δασαρχείου που συχνά δεν έχει την απαραίτητη κατάρτιση, δυναμιτίζει όσες καλές προσπάθειες έγιναν έως σήμερα, και ιδιαίτερα από το 2010 έως το 2012 όπου και ξεκίνησε για πρώτη φορά η σύνταξη των δασικών χαρτών. Ωστόσο, καλά γνωρίζετε ότι όταν ένας δασικός υπάλληλος χαρακτηρίσει μια έκταση δασική, η έκταση αυτή χάνει οικονομική αξία και δεν μπορεί να κτιστεί και για το λόγο αυτό - στις περισσότερες περιπτώσεις - την χαρακτηρίζει ΜΗ δασική, ιδιαίτερα όταν λαμβάνει και την αντίστοιχη "αμοιβή" κάτω από το τρααπέζι. Και αυτό γιατί δεν είμαστε - δυστυχώς - κοινωνία νομοταγών αγγέλων!!! "Η συνήθης αντίδραση είναι η προσπάθεια χαρακτηρισμού έκτασης ως ΜΗ δάσους πληρώνοντας τον δασικό και επειδή και αυτός δεν είναι άγγελος δέχεται να πληρωθεί και να τροποποιήσει την απόφαση του. Χιλιάδες οικόπεδα δημιουργήθηκαν με τη μέθοδο αυτή στα δάση της Αττικής. Μέσα στο δάσος ο εξαγορασμένος δασικός υπάλληλος «εντόπισε» -ω του θαύματος!- τέσσερα στρέμματα που δεν είναι δάσος! Αυτά κτίζονται και δημιουργούν πιο εύκολες προϋποθέσεις για να «βρεθεί» και νέο τμήμα που δεν είναι δάσος". [απόσπασμα από άρθρο του Στέφανου Μάνου, Καθημερινή 2009] ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΞΑΡΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΕΝΟΣ ΔΑΣΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ !!! Υποστηρίζω, ότι αντί να προστατεύουμε μόνο ό,τι μας υποδεικνύει ένας δασικός υπάλληλος - που μπορεί σήμερα να λέει έτσι και αύριο αλλιώς- θα έπρεπε να προστατεύουμε ό,τι θέλουμε να είναι δάσος. Δεν χρειαζόμαστε τον δασικό υπάλληλο να μας πει ποια είναι ή όχι δασική έκταση. Σημασία έχει τι θέλουμε να είναι δάσος. Η μικρή αυτή αλλαγή προσέγγισης, αλλάζει τελείως και τον χρονικό ορίζοντα της προστασίας. Η ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΥΣΦΑΛΗΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ