Αρχική Δασικά ΟικοσυστήματαΆρθρο 5 – Επιτρεπτές επεμβάσειςΣχόλιο του χρήστη LEYTERHS | 26 Σεπτεμβρίου 2013, 17:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'LEYTERHS' | 26 Σεπτεμβρίου 2013, 17:56

    Ως γνωστόν, από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους , τα δάση και οι δασικές εκτάσεις της Χώρας προστατευόταν αυστηρά και ο νομοθέτης επέβαλλε στην εκτελεστική εξουσία, να τιμωρούνται εξουθενωτικά οι παραβάτες, αλλά και να μεριμνά το Κράτος για την αποκατάσταση των υποβαθμίσεων. Ακόμα και στις περιπτώσεις που επέτρεπε εγκρίσεις επεμβάσεων ή παραχωρήσεις για επιτρεπτές από την νομοθεσία χρήσεις, έθετε ως όρο, ότι όταν εκλείψει ο επιδιωκόμενος με την έγκριση ή παραχώρηση σκοπός , η έκταση θα επανέλθει στην προτεραία χρήση, δηλαδή του Δάσους ή της δασικής εκτάσεως. Το γιατί γινόταν αυτή η αντιμετώπιση, φαίνεται να γίνεται κατανοητό έστω και καθυστερημένα , από ερμηνεία που δίνει ο ίδιος ο Άρειος Πάγος, αφού με την αρίθ.207 απόφαση του 2010 (Α1 Πολιτικό Τμήμα), έκανε δεκτό εν περιλήψει , μεταξύ άλλων, ότι « Στην έννοια του κοινόχρηστου πράγματος υπάγεται και το Δημόσιο Δάσος, το οποίο αναγνωρίζεται από το δίκαιο ως περιβαλλοντικό αγαθό, που εντάσσεται στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα(Σ 24 παρ.1) και διατηρεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του ως δάσος ακόμα και μετά την καταστροφή ή αποψίλωσή του (Σ 117 παρ.3), θεμελιώνεται δε και δικαίωμα αποζημίωσης σε βάρος εκείνου που προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος ( άρθρο 29 του ν.1650/1986).» Αυτή η βασική έννοια , φαίνεται να αγνοείται από τον συντάκτη αυτού του σχεδίου και όχι μόνο, αφού μέσω του νομοσχεδίου επιδιώκει βασικά να αυξηθούν οι επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις της Χώρας αλλά και να ρυθμισθούν αυθαίρετες επεμβάσεις, που μέχρι τώρα ήταν γνωστό ότι δεν μπορούν να γίνουν χωρίς Συνταγματική μεταρρύθμιση στο άρθρο 117 παρ. 3 του Συντ/τος ,με παράλληλη όμως διευθέτηση και του ιδιοκτησιακού ζητήματος των εκτάσεων που ρυθμίζονται. Προς την κατεύθυνση αυτή , ενώ στις Γενικές διατάξεις του άρθρου 45, οι ρυθμίσεις κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση, με τα επόμενα άρθρα του ΣΤ κεφαλαίου,επιδιώκεται παρά την αυστηρότητα του Συντ/τος , να διευρυνθούν οι επιτρεπτές επεμβάσεις αλλά και να καλυφθούν έκνομες και ζημιογόνες για το περιβάλλον αλλαγές χρήσεων. Δεν παραλείπεται πάντως να επισημανθεί, ότι όσον αφορά τις ουσιαστικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις που προτείνεται να τεθούν, κινούνται σε σωστή κατεύθυνση.