Αρχική Δασικά ΟικοσυστήματαΆρθρο 1 – Γενικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Ελένη Χερχελετζάκη | 29 Σεπτεμβρίου 2013, 15:40
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχετικά με το σχέδιο νόμου “Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης” Ένα σχέδιο νόμου που αφορά τα φυσικά μας οικοσυστήματα, δηλαδή το Φυσικό μας Πλούτο, χρειάζεται να γίνεται, σε συνεργασία με αντίστοιχες περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστήμονες. Δεν επιτρέπεται να δίνεται σε δημόσια διαβούλευση μόνο για 10 ημέρες. Επίσης, και μετά τη διαβούλευση, πρέπει να δίνεται χρόνος για τις διορθώσεις του όπου χρειάζεται. Να δίνεται η ευκαιρία στους σχετικούς φορείς μέσα από ημερίδες συνάντησης με το υπουργείο, να συζητηθούν τα θέματα ώστε να γίνουν σαφή, και να προστατεύουν το φυσικό μας περιβάλλον όσο το δυνατόν περισσότερο, και όχι να ανοίγουν πλάγιες πόρτες σε δράσεις που μόνο την υποβάθμιση ή και καταστροφή του προμηνύουν. Ιδιαίτερα προβληματική στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, μεταξύ άλλων, είναι η προσθήκη μιας ακόμη κατηγορίας, της κατηγορίας των «Δημοσίων γαιών» (που περιλαμβάνει ουσιαστικά ότι δεν είναι ψηλό δάσος). Άρθρο 1, Γενικές Διατάξεις 5. α) Δημόσιες γαίες είναι οι εκτάσεις στις οποίες συγκροτούνται φυσικά οικοσυστήματα αποτελούμενα από φρυγανική, ποώδη ή άλλη αυτοφυή βλάστηση ή από δασική μεν βλάστηση αλλά με βαθμό εδαφοκάλυψης των δασικών ειδών σε ποσοστό μικρότερο του δεκαπέντε τοις εκατό (15%). β) Στην κατηγορία των δημοσίων γαιών υπάγονται και οι βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις των πεδινών, νησιωτικών, λοφωδών και ανωμάλων εδαφών, οι βαλτώδεις εκτάσεις, τα ορεινά ρέματα που δεν φέρουν δασική βλάστηση στις οποίες αναπτύσσεται ποώδης ή ξυλώδης βλάστηση που δεν προσδίδει δασική μορφή και δεν είναι δυνατή η γεωργική καλλιέργεια. Το να ονομάζουμε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής χλωρίδας σαν "δημόσια γη" (τόσο ύπουλα ασαφής όρος) και να δίνεται η δυνατότητα για επεμβάσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητά τους στο όνομα της "επιχειρηματικότητας", αισθανόμαστε για μια ακόμη φορά ότι έχουμε να κάνουμε με ένα κράτος, που δεν έχει όραμα για τη χώρα του. Στη μέχρι τώρα διαβούλευση, όλα τα σχόλια που έχουν δημοσιευθεί από οικολογικές οργανώσεις, επιστήμονες και ευαισθητοποιημένους, σκεπτόμενους πολίτες, όλοι μα όλοι, συμφωνούν στην αλλαγή του όρου "δημόσιες γαίες" με τη ορολογία που τους αρμόζει, άσχετη με το ιδιοκτησιακό καθεστώς & σχετική με την φυσική τους μορφή και μόνο, : δηλ. ως "Φυσικά οικοσυστήματα". Επίσης να γίνει κατανοητό, ότι η ύπαρξή τους είναι σημαντική για τη βιοποικιλότητα (π.χ. μελισσοκομία, ..), ενδημικά & σπάνια είδη, αυτοφυή αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά ... Αντί να καταπατηθούν αυτές οι εκτάσεις, πρέπει να αναδειχθούν! Να προηγηθεί η καταγραφή, η ταυτοποίηση, ανάλυση και ανάδειξη των ιδιοτήτων των αυτοφυών ειδών των εκτάσεων!!! Να αξιολογηθεί και να υπαχθεί κι αυτή η κατηγορία σε συγκεκριμένο καθεστώς προστασίας! Το γεγονός ότι αυτή η κατηγορία δεν καλύπτεται από τη δασική νομοθεσία καθώς στις «δημόσιες γαίες» επιτρέπονται ουσιαστικά τα πάντα και κυρίως «επενδύσεις», είναι πολύ επικίνδυνο. Με αυτόν τον τρόπο πολλά φυσικά οικοσυστήματα, με μεγάλο αριθμό ειδών, και μάλιστα ενδημικών ή και σπάνιων, κινδυνεύουν με υποβάθμιση και εξαφάνιση. Κύριοι, του υπουργείου, αυτό το σχέδιο νόμου πρέπει να διορθωθεί, σε πολλά σημεία του, όπως έχουν επισημάνει και οι προηγούμενοι και περισσότερο ειδικοί του θέματος. Λάθη μπορούν να διατυπωθούν σ' ένα σχέδιο δράσης. Όμως, μέσω της διαβούλευσης μπορούν να διορθωθούν, αν υπάρχει ειλικρινής πολιτική βούληση. Αναμένουμε!