Αρχική Δασικά ΟικοσυστήματαΆρθρο 1 – Γενικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Δήμος Διονύσου | 30 Σεπτεμβρίου 2013, 13:11
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ Σ/Ν: «Δασικά Οικοσυστήματα:Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρησης» ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Υπάρχουν περιοχές στην Ελληνική Επικράτεια, όπου με βάση τις διατάξεις του Ν.Δ του 1923 άρχισαν να αναπτύσσονται οικιστικά και στη συνέχεια με πράξεις της Διοίκησης, που δεν ανακλήθηκαν, από το 1940 έως και το 1979, καθορίσθηκαν τα όρια τους και χαρακτηρίστηκαν ως οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923 (με συνοδεία αναλυτικών διαγραμμάτων σε ΦΕΚ) Με βάση αυτόν τον χαρακτηρισμό, εκδόθηκαν χιλιάδες νόμιμες οικοδομικές άδειες από τις αντίστοιχες πολεοδομίες, έγιναν χιλιάδες συμβολαιογραφικές πράξεις θεωρώντας τις ιδιοκτησίες, που βρίσκονται στις παραπάνω περιοχές, ως ιδιοκτησίες εντός ορίων οικισμού προϋφιστάμενου του έτους 1923. Επίσης όλα αυτά τα χρόνια οι κατά τόπους Οικονομικές Εφορίες τις θεωρούν ως περιοχές οικιστικές με υψηλή τιμή αντικειμενικής αξίας. Τέλος στις παραπάνω περιοχές έχουν γίνει έργα κοινής ωφέλειας, που έχουν χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ελληνικό Κράτος και σε αρκετές από αυτές έχουν ξεκινήσει και ολοκληρώνονται οι πολεοδομικές μελέτες. Αυτή η εξέλιξη ανακόπτεται από τον Ν. 3889/2010, αφού κατατάσσει τις παραπάνω περιοχές, στις περιοχές εκτός σχεδίου, δεν αποδέχεται το ήδη διαμορφωμένο κοινωνικό, οικονομικό, πολεοδομικό και περιβαλλοντικό καθεστώς και τις οδηγεί μέσα από αβέβαιες καταστάσεις και χρονοβόρες διαδικασίες στον επανακαθορισμό της ήδη από 60 και πλέον ετών ύπαρξής τους. Με τον Ν. 3889/2010, αμφισβητούνται, τα θεσμοθετημένα όρια των περιοχών αυτών (με ΦΕΚ), οι πολεοδομικές ρυθμίσεις και όλες οι νόμιμες εκδοθείσες άδειες. Στις παραπάνω περιοχές δεν επιτρέπεται πλέον η έκδοση νέων οικοδομικών αδειών, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός από τον Δήμο, αμφισβητούνται οι ιδιοκτησίες των κατοίκων και τελικά οι περιοχές μετατρέπονται σε έντονα προβληματικές τόσο στον κοινωνικό όσο και στον οικονομικό τομέα. Η αμφισβήτηση του κύρους πράξεων καθορισμού ορίων οικισμών προ του έτους 1923, που είχαν εκδοθεί προ 60 και πλέον ετών από τα αρμόδια όργανα της Διοίκησης, δια του Ν.3889/10, έχει δημιουργήσει λόγω κακοδιοίκησης κοινωνικό πρόβλημα, χωρίς υπαιτιότητα των πολιτών οι οποίοι έχουν νόμιμες οικοδομικές άδειες που η Πολιτεία εξέδωσε σε περιοχή εντός οικισμών προϋφιστάμενων του 1923. Το άρθρο 24 του προαναφερόμενου Νόμου, επιφέρει καίριο πλήγμα στην ισονομία, αφού καθιστά περιοχές πυκνοδομημένες με νόμιμες άδειες, που μέχρι πρόσφατα εθεωρούντο εντός οικισμών, σε εκτός σχεδίου και καθιερώνει δυνατότητα επανένταξής τους στη νομιμότητα μέσω μιας ιδιαίτερα μακρόχρονης και περίπλοκης διαδικασίας σχεδιασμού και χωρίς καμία διασφάλιση έναρξης και ολοκλήρωσης της προτεινόμενης πολεοδόμησης. Το πρόβλημα αναμένεται να ενταθεί κοινωνικά, αν δεν υπάρξει άμεση ειδική νομοθετική ρύθμιση επίλυσης καθώς έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας: α) πολιτών με νόμιμες από την Πολιτεία άδειες που ξαφνικά, μετά από πολλά χρόνια, βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με απαγόρευση οποιασδήποτε ενέργειας επί των ιδιοκτησιών τους (συμβολαιογραφικές πράξεις, συντήρηση, προσθήκη) σε ακαθόριστο χρόνο β) πολιτών που δεν έχουν οικοδομήσει ως τώρα και αντιμετωπίζουν την πρόβλεψη μετατροπής των ιδιοκτησιών τους είτε σε εκτός σχεδίου είτε σε άλση και πάρκα και μάλιστα χωρίς κόστος απαλλοτρίωσης. Επισημαίνεται ότι : Σε πολλούς οικισμούς προϋφιστάμενους του 1923 έχουν εκπονηθεί και εγκριθεί Γενικά πολεοδομικά σχέδια, καθόσον η πολιτεία δια του αρμόδιου Υπουργείου ενέταξε τους θεσμοθετημένους οικισμούς τους προϋφιστάμενους του 1923 σε υπερκείμενο πολεοδομικό σχεδιασμό που σκοπό έχει την βιώσιμη λειτουργία και οργάνωση των οικιστικών περιοχών, των αναπτυξιακών δραστηριοτήτων, την πρόβλεψη των απαραίτητων εξυπηρετήσεων των κατοίκων , την αντιμετώπιση των στεγαστικών αναγκών και τον καθορισμό κοινωνικού εξοπλισμού. Τα όρια των οικισμών αυτών ουδέποτε έχουν ανακληθεί. Mέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί πολλές χιλιάδες νόμιμες πράξεις όλων των κρατικών φορέων, που έχουν καθορίσει εφ’ άπαξ και που πιστοποιούν διαρκώς τα όρια των εν λόγω οικισμών. Στις νόμιμες αυτές οικιστικές περιοχές όλες οι διοικητικές πράξεις (μεταβιβάσεις ακινήτων, αντικειμενικές αξίες, εκδόσεις οικοδομικών αδειών, εκτέλεση δημόσιων έργων υποδομής από κεντρική διοίκηση, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ), εκτελούντο πάντοτε ανεμπόδιστα και χωρίς να απαιτείται σε κάθε περίπτωση η έγκριση του Δασαρχείου, έως την δημοσίευση του Ν. 3889/14-10-2010 στις 14-10-2010. Η έκταση των οικισμών είναι σήμερα νόμιμα δομημένη και στην πλειοψηφία πυκνοδομημένη . Το νοηματικό περιεχόμενο του προϋφισταμένου του 1923 οικισμού είναι εγγύτατο με την έννοια της περιοχής εντός σχεδίου πόλεως, χωρίς όμως να ταυτίζονται πλήρως. Η νοηματική εγγύτητα συνοψίζεται στο ότι αφενός οι οικισμοί προ του 1923 δεν θεωρούνται αυθαίρετοι οικισμοί, και αφετέρου οι εκτάσεις που εμπίπτουν σ’ αυτές δεν θεωρούνται καταρχήν εκτάσεις υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας (βλ. Πρ.Επεξ. 99/2004) ή εκτάσεις δασικού χαρακτήρα (βλ. ΣτΕ 1578/2003). Η αιτιολογία για το ότι οι οικισμοί στερούνται νόμιμης έγκρισης λόγω της μη ρητής αρμοδιότητας του Νομάρχη καταρρίπτεται από σχετική Γνωμάτευση των καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημ. Χριστοφιλόπουλου και Ν.-Κ. Χλέπα η οποία έχει κατατεθεί με αριθμ.πρωτ.Γραφ.Υπουργού ΠΕΚΑ 4492/30-4-2010. Ειδικότερα σύμφωνα με αυτή : «Οι νομαρχιακές αποφάσεις καθορισμού των ορίων οικισμών προ του 1923, προέβαιναν σε ιδιαίτερα ακριβή και λεπτομερή αποτύπωση, συνεπώς δεν είχαν κανονιστικό χαρακτήρα αλλά διαπιστωτικό. : Επισημαίνεται μάλιστα ότι σύμφωνα με σχετική απόφαση του ΣτΕ χαρακτηρίζεται ο προσδιορισμός των ορίων οικισμού προ του 1923 ‘τεχνικής φύσεως διαπιστωτική ενέργεια της διοικήσεως’. Η ως άνω απόφαση υπογραμμίζει πέραν του ότι «δεν δύναται να ανασταλεί η οικοδομική ανάπτυξη» των οικισμών εξαιτίας παρανόμων ή «ανίσχυρων» πράξεων και παραλήψεων της ίδιας της διοικήσεως, και το γεγονός ότι τα όρια των θιγόμενων οικισμών δεν έχουν καταργηθεί με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, καλεί τα αρμόδια όργανα της πολιτείας να τα προσδιορίσουν ακριβώς. Η σχετική αρμοδιότητα του Νομάρχη για καθορισμό των ορίων βασιζόταν στην παλαιότερη νομοθεσία περί αποκεντρώσεως και ιδίως στις γενικές ρήτρες που καθιέρωναν την αποθετική μεταβίβαση εξουσιών και το «τεκμήριο αρμοδιότητας» υπέρ των Νομαρχών» (ΠΔ 532/1970) Σε τμήματα εντός των προϋφισταμένων οικισμών του 1923, εκδόθηκαν αποφάσεις αναδάσωσης -πράξεις κανονιστικού περιεχομένου μεταγενέστερα της οριοθέτησης των οικισμών, χωρίς νόμιμη, πλήρη και επαρκή αιτιολογία στο μέτρο που υπερβαίνουν τα όρια του οικισμού προ του 1923. Η αιτιολογία της Νομαρχιακής Απόφασης αναδάσωσης δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής, όταν δεν αναφέρεται καθόλου και αποσιωπά την ύπαρξη των ορίων του οικισμού. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ/Ν : «Δασικά Οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης» 1. Η παράγραφος 4.6.ζ του άρθρου 1 του παραπάνω Σ/Ν, αντικαθίσταται ως ακολούθως: «ζ) Οι περιοχές για τις οποίες υφίστανται εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923, τα όρια των οποίων έχουν εγκριθεί με πράξεις της Διοίκησης σύμφωνα με τις διατάξεις των προεδρικών διαταγμάτων της 21.11-1.12.1979 (ΦΕΚ 693Δ΄), της 2.3-13.3.1981 (ΦΕΚ 138Δ΄) ή της 24.4-3.5.1985 (ΦΕΚ 181Δ΄) ή όπως τα όρια αυτά περιγράφονται στις πράξεις της Διοίκησης «περί καθορισμού ορίων οικισμών νομίμως υφισταμένων του έτους 1923» δυνάμει του Ν.Δ. 532/1970 (ΦΕΚ 103Α) και μέχρι την ισχύ του Π.Δ. της 21.11-1.12.1979(ΦΕΚ Δ/693) τα δε όριά τους αποτυπώνονται στα σχετικά συνημμένα διαγράμματα, που είναι δημοσιευμένα σε ΦΕΚ όπως έχουν εφαρμοστεί στο έδαφος και επιπλέον στους παραπάνω οικισμούς υφίστανται εγκεκριμένα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια.. Επίσης περιοχές που βρίσκονται εντός ορίων εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών ή ρυμοτομικών σχεδίων και όπως τα όρια αυτά έχουν εφαρμοσθεί στο έδαφος ή πρόκειται περί οικοδομήσιμων εκτάσεων των οικιστικών περιοχών του Ν 947/1979» 2. Η παράγραφος 3 του άρθρου 4 του Σ/Ν αντικαθίσταται ως ακολούθως: 3. Η παράγραφος 4 του άρθρου 44 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), όπως προστέθηκε με το άρθρο 36 του ν. 3698/2008 (Α΄ 198), αντικαθίσταται ως εξής: «4. Για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού, καθώς και όταν ανακαλείται πράξη κηρύξεως εκτάσεως ως αναδασωτέας για οποιαδήποτε πραγματική ή νομική αιτία, απαιτείται απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία εκδίδεται αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν αιτήσεως οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον μετά από εισήγηση της αρμόδιας Δασικής Υπηρεσίας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η ανωτέρω εισήγηση χορηγείται εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριών μηνών, η οποία άρχεται από την υποβολή του σχετικού αιτήματος στον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Για τις περιοχές του στοιχείου ζ της παραγράφου 4.6 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου, τυχόν πράξεις της Διοίκησης περί υπαγωγής στη Δασική Νομοθεσία, που εκδόθηκαν κατά το χρόνο ισχύος των αποφάσεων οριοθέτησής των, αίρονται αυτοδικαίως ως προς αυτές, μέχρι την έκδοση της απόφασης του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και συνεχίζουν να έχουν ισχύ μόνο για το τυχόν εκτός των περιοχών αυτών τμήμα. 4.Στο άρθρο 5 – επιτρεπτές επεμβάσεις αντικαθίσταται το άρθρο 60 του ν. 998/1979 ως εξής : Αρθρο 60 Σχέδια πόλεως 1. Επέκταση εγκεκριμένου σχέδιου πόλεως ή επέκταση οικισμού υφισταμένου προ του 1923 ή δημιουργία οικιστικής περιοχής επιτρέπεται να γίνει μετά την κύρωση των δασικών χαρτών και δεν είναι δυνατόν να περιλαμβάνει δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις των παραπάνω κυρωμένων χαρτών. 2. Επιτρέπεται η ένταξη δημόσιων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και βάση του κυρωμένου δασικού χάρτη και ιδιωτικών δασικών εκτάσεων, διατηρώντας την μορφή τους, σε οικιστική περιοχή, εφ' όσον η ένταξη αυτών επιβάλλεται από τον προβλεπόμενο πολεοδομικό σχεδιασμό για την επίτευξη του περιβαλλοντικού ισοζυγίου και της αειφόρου ανάπτυξης της οικιστικής περιοχής. ΝΕΟ ΑΡΘΡΟ Τροποποίηση και συμπλήρωση του ν.3889/2010 και του ν. 4164/2013. 1. Το τμήμα α) της παραγράγου 10 του άρθρου 7 του ν.4164/2013, όπως αντικατέστησε το άρθρο 23 του ν.3889/2010, αντικαθίσταται ως ακολούθως : «α) με πορτοκαλί χρώμα, το περίγραμμα των ορίων οικισμών, όπως τα όρια αυτά έχουν εγκριθεί, με πράξεις της Διοίκησης σύμφωνα με τις διατάξεις των προεδρικών διαταγμάτων της 21.11-1.12.1979(ΦΕΚ Δ/693), της 2.3-13.3.1981(ΦΕΚ Δ/138) ή της 24.4-3.5.1985(ΦΕΚ Δ/181), ή όπως τα όρια αυτά περιγράφονται στις πράξεις της Διοίκησης «περί καθορισμού ορίων οικισμών νομίμως υφισταμένων του έτους 1923» δυνάμει του Ν.Δ. 532/1970 (ΦΕΚ 103Α) και μέχρι την ισχύ του Π.Δ. της 21.11-1.12.1979(ΦΕΚ Δ/693) τα δε όριά τους αποτυπώνονται στα σχετικά συνημμένα διαγράμματα, που είναι δημοσιευμένα σε ΦΕΚ και όπως έχουν εφαρμοστεί στο έδαφος και επιπλέον στους παραπάνω οικισμούς υφίστανται εγκεκριμένα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, καθώς και τα όρια των εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών ή ρυμοτομικών σχεδίων και όπως τα όρια αυτά έχουν εφαρμοσθεί στο έδαφος,» 2. Το εδάφιο 18.ββ της παραγράφου 7 του άρθρου 25 του ν.3889/2010, συμπληρώνεται ως ακολούθως : «ββ. οι πράξεις κήρυξης εκτάσεων, σαφώς οριοθετημένων, ως αναδασωτέων, κατά τις διατάξεις των άρθρων 37 επ. του ν.998/1979, των ευρισκομένων εκτός των περιοχών των οποίων το περίγραμμα των ορίων έχει χαραχθεί αρμοδίως επί των χαρτογραφικών υποβάθρων με πορτοκαλί χρώμα.» 3. Στο τέλος του άρθρου 23 του ν.3889/2010, συμπληρώνονται τα εξής: «6. Μέχρι την ανάρτηση του δασικού χάρτη, για την έκδοση νέων εν γένει οικοδομικών αδειών, δεν απαιτείται η χορήγηση βεβαίωσης από το οικείο Δασαρχείο, ότι ο χαρακτήρας τους είναι δασικός, σε εκτάσεις κείμενες εντός των οικισμών των αναφερόμενων στο στοιχείο ζ της παραγράφου 4.6 του άρθρου 1 του νόμου «Δασικά οικοσυστήματα : Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης». Η παρούσα διάταξη κατ’ ισχύει οποιασδήποτε άλλης.».