Αρχική Δασικά ΟικοσυστήματαΆρθρο 5 – Επιτρεπτές επεμβάσειςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Π. | 30 Σεπτεμβρίου 2013, 17:00
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Πρόταση προσθήκης στο Άρθρο 48 παρ. 1,2 Τα συνοδά τεχνικά έργα της διάνοιξης των υφιστάμενων/μελλοντικών οδών, όπως τα τεχνητά πρανή επιχωμάτων/ορυγμάτων που φυτεύονται και συμμετέχουν στο πλάτος κατάληψης της οδού δεν θεωρούνται δασικές εκτάσεις (πχ προκειμένου για την εφαρμογή της υποπαραγράφου στ) της παραγρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/84 (ΦΕΚ Α΄218)) Αιτιολογική Έκθεση : Όταν συντάχθηκε το Π.Δ. 595/1984 τα πρατήρια υγραερίου χωροθετούνταν σε περιοχές εκτός σχεδίου ή και σε βιομηχανικές περιοχές που τότε ήσαν αποκλειστικά εκτός σχεδίου (δεν υπήρχαν πολεοδομημένα ΒΙΠΑ και ΒΙΟΠΑ) και μπορούσαν να γειτνιάζουν με δάση ή να εμπεριέχουν και δασικές εκτάσεις, γι αυτό και κατά την έκδοση της οικοδ. άδειας ήταν απαραίτητη η βεβαίωση Δασαρχείου. Ο νομοθέτης είναι προφανές ότι θέτοντας τον περιορισμό της απόστασης από δάσος ή δασική έκταση προνοούσε για την αποτροπή του κινδύνου από μια πυρκαγιά σε δάσος, σε μικρή απόσταση από πρατήριο υγραερίου, που θα μπορούσε να προκαλέσει, λόγω του μεγάλου εκλυόμενου θερμικού φορτίου, αλυσιδωτές αντιδράσεις (έκρηξη στη δεξαμενή κ.ά.). Πολλές φορές για την εφαρμογή των αποστάσεων της υποπαραγράφου στ) της παραγρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/84 δημιουργήθηκε πρόβλημα από τα τεχνητά πρανή που δημιουργήθηκαν από τη διάνοιξη διάφορων οδών και ακολούθως δεντροφυτεύτηκαν (ενδεικτικά η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ και οι διάφοροι κλάδοι της κ.ά.). Τα πρανή αυτά εξ’ ορισμού ανήκουν στο πλάτος καταλήψεως της οδού που ορίζεται ως η οριζόντια απόσταση την οποία ορίζουν οι τομές των πρανών με το φυσικό έδαφος. Οι εκτάσεις αυτών των τεχνητών πρανών χαρακτηρίζονται «δασικές εκτάσεις», κατά την ευρεία έννοια της δασικής νομοθεσίας, ενώ είναι προφανές ότι δεν υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς ή αν συμβεί κάτι τέτοιο θα εντοπιστεί αμέσως και θα κατασβηστεί ταχύτατα με τη συνδρομή των περιοίκων, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας κ.ά. και ούτε ασφαλώς ήταν στις σκέψεις του αρχικού νομοθέτη η προστασία των πρατηρίων από αυτές τις κατ΄ επίφαση δασικές εκτάσεις, που αποτελούν ουσιαστικά τεχνικό έργο. Το άτοπο αυτής της διάταξης έρχεται να διορθώσει η παρούσα ρύθμιση.