Αρχική Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης ΚτιρίωνΆρθρο 8 – Ελάχιστες προδιαγραφέςΣχόλιο του χρήστη Θανάσης Πολίτης | 15 Ιανουαρίου 2010, 12:15
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
α) Κατάλληλη χωροθέτηση και προσανατολισμός του κτιρίου για τη μέγιστη αξιοποίηση των τοπικών κλιματικών συνθηκών. β) Διαμόρφωση περιβάλλοντα χώρου για τη βελτίωση του μικροκλίματος. γ) Κατάλληλος σχεδιασμός και χωροθέτηση των ανοιγμάτων ανά προσανατολισμό ανάλογα με τις απαιτήσεις ηλιασμού, φυσικού φωτισμού και αερισμού. δ) Χωροθέτηση των λειτουργιών ανάλογα με τη χρήση και τις απαιτήσεις άνεσης (θερμικές, φυσικού αερισμού και φωτισμού). Αυτές οι πολύ σημαντικές προβλέψεις του Κανονισμού, επειδή έχουν ποιοτικό και όχι ποσοτικό-μετρήσιμο χαρακτήρα, έχει μεγάλη σημασία πως θα αξιολογούνται. Προς την κατεύθυνση αυτή μια πρόταση είναι και η αξιολόγηση εναλλακτικών σχεδίων που προτείνεται και σε άλλο σχόλιο, ή το άνοιγμα των αυστηρών "κανόνων" του σχεδιασμού που περιορίζουν τις δυνατές σχεδιαστικές λύσεις. Σε κάθε περίπτωση παραμένει ένα ζήτημα, η αξιολόγηση της ποιότητας του βιοκλιματικού σχεδιασμού, δηλαδή από ποιόν αξιολογούνται ζητήματα σχεδιασμού, δεδομένου ότι οι κλασσικές μέθοδοι των Επιτροπών των Πολεοδομιών και ξεπερασμένες είναι και εφόσον κληθούν να αξιολογήσουν ποιοτικά χαρακτηριστικά μάλλον θα παρατηρηθεί αύξηση της συναλλαγής και της διαφθοράς. Τα κριτήρια αξιολόγησης πρέπει να είναι ξεκάθαρα, διαφανή και να συνδυάζουν όσο είναι δυνατόν μετρήσιμες ποσότητες (π.χ. συνολική κατανάλωση ενέργειας, εναλλακτικών λύσεων, δυνατότητα επιλογής βέλτιστης κατόπιν τεκμηρίωσης από τον ιδιώτη)