Αρχική Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμησηΆρθρο 18 – Δικαιούχοι ΑνταλλαγήςΣχόλιο του χρήστη Σάκης Γαλιγάλης | 6 Φεβρουαρίου 2014, 09:42
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σάκης Γαλιγάλης' | 6 Φεβρουαρίου 2014, 09:42

    Μου είναι δύσκολο να καταλάβω γιατί πρέπει αδιάκριτα να αναγνωρίσουμε δικαίωμα αποζημίωσης ή αντισταθμίσματος στους συνεταιρισμούς που έχουν γη δασική, σε αρχαιολογικό χώρο ή σε προστατευόμενη περιοχή. Αν ένας ιδιώτης κατέχει δασική γη, δεν του επιτρέπεται να χτίσει. Γιατί να το επιτρέψουμε σε Συνεταιρισμούς; Θα μπορούσα να δεχόμουνα την αναγνώριση αυτής της μορφής δικαιωμάτων σε ιδιοκτήτες γαιών (επομένως και σε συνεταιρισμούς), για όποιες γαίες αποδεικνύεται ότι αποκτήθηκαν πριν το χαρακτηρισμό τους σαν δασικές, αρχαιολογικές ή προστατευόμενες. Για όσες όμως αποκτήθηκαν ενώ ήταν χαρακτηρισμένες γιατί να αναγνωρίσουμε προνόμια; Άλλωστε άγνοια νόμου (χαρακτηρισμού γαιών) δεν δικαιολογείται. Ειδικότερα δε, για τις περιπτώσεις συνεταιρισμών που απέκτησαν γη με παραχώρηση (δηλαδή δωρεάν) από το δημόσιο ή έστω από κάποιον ευεργέτη δεν μπορώ να καταλάβω γιατι πρέπει να τους αναγνωρίσουμε τέτοια δικαιώματα, ακόμα και αν ο χαρακτηρισμός έγινε εκ των υστέρων. Δεν βλέπω τη βλάβη που υπέστη ο συνεταιρισμός. Απέκτησε κάτι δωρεάν και έστω και εκ των υστέρων, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, απαγορεύθηκε η οικιστική εκμετάλλευση αυτού του κάτι. Άν το απέκτησε έναντι τιμήματος (έστω και μικρού) τότε νομίζω θα είναι λογικό να του αναγνωρισθούν δικαιώματα αποζημίωσης / αντιστάθμισης μόνο στην περίπτωση που ο χαρακτηρισμός σε δασικό, αρχαιολογικό ή προστατευόμενη περιοχή έγινε μετά την απόκτησή του. Αρκετά ασελγήσαμε στο περιβάλλον μας με τους «συνεταιρισμούς», ειδικά παραμονές εκλογών… Ας μάθουμε στην Ελλάδα ότι η οικονομία μας πρέπει, επί τέλους, να απαγκιστρωθεί από την οικοδομή. Ο αείμνηστος Μποστ έλεγε παραφραστικά «Η Ελλάδα ποτέ δεν μαθαίνει».