Αρχική Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμησηΆρθρο 10 – Εκτάσεις Ζωνών Συγκέντρωσης Δικαιωμάτων Δόμησης – Υποδοχέων Συντελεστή Δόμησης Οικοδομικών ΣυνεταιρισμώνΣχόλιο του χρήστη ΣΩΤΗΡΙΟΣ Α. ΜΙΧΑΣ | 13 Φεβρουαρίου 2014, 15:20
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ο χρόνος των 15 ημερών από 29 Ιανουαρίου 2014 μέχρι 14 Φεβρουαρίου 2014 που εδόθη για διαβούλευση του Σ.Ν.: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗ – ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ – ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ, είναι τελείως ανεπαρκής. Για ένα Σ.Ν. με 43 σύνθετα άρθρα που θα καθορίζει στον οικιστικό τομέα το μέλλον των επόμενων γενεών. Έπρεπε να υπάρχει περισσότερη σοβαρότητα και χρόνος για τη διαβούλευση και την όσο το δυνατόν σωστότερη και αρτιότερη διατύπωση των άρθρων του. Για τους λόγους αυτούς θα περιοριστώ μόνο στο άρθρο 10 που αφορά στους ΟΙΚ. ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ. Με τα άρθρα 31 έως και 37 του Ν.4178/2013, δημιουργείται η Τράπεζα Γης και για όσους Οικ. Συνεταιρισμούς τα καταστατικά αφορούν Συνεταιρισμούς αορίστου χρόνου και κατέχουν δασικές εκτάσεις, τις οποίες νομίμως απέκτησαν, επιχειρείται η υφαρπαγή των ιδιοκτησιών των, με το αιτιολογικό ότι το Κράτος πρέπει να κάνει ανάκτηση των δασικών εκτάσεων. Αν και δεν είμαι νομικός, έχω την αίσθηση ότι τα άρθρα 31 ως και 37 είναι αντισυνταγματικά και θα καταρριφθούν, αν όχι όλα, τα περισσότερα, βάζοντας έτσι σε δικαστικές περιπέτειες χιλιάδες συνιδιοκτήτες δασικών εκτάσεων, διότι από πληροφορίες που έχω, πάρα πολλοί από αυτούς θα καταφύγουν στο ΣτΕ. Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν με προσθήκη δύο άρθρων στο υπό διαβούλευση Σ.Ν., που δεν θίγουν κανένα, ενώ επιλύουν βασικά προβλήματα, που οπωσδήποτε θα προκύψουν από τα άρθρα 31 έως και 37 του Ν. 4178/2013: «ΑΡΘΡΟ 1ο: Οι Οικ. Συνεταιρισμοί αορίστου χρόνου που κατέχουν νομίμως δασικές εκτάσεις, θα μπορούν εφόσον το επιθυμούν να μην υπαχθούν στις διατάξεις του Ν. 4178/2013, άρθρα 31 έως και 37, αλλά να παραμείνουν στις ιδιοκτησίες τους. Προκειμένου να οικοδομήσουν, αυτό να γίνεται με τη δημιουργία ΠΕΡΠΟ, όπως επιτάσσει το ΣτΕ, σε εκτάσεις μη δασικές, εντός της ιδιοκτησίας τους, κατά ποσοστό μέχρι 8% ή και σε όμορες ιδιοκτησίες και υπό την προϋπόθεση ότι το υπόλοιπο 92% της δασικής εκτάσεώς τους, με ευθύνη του Συνεταιρισμού θα διατηρείται στη φυσική του κατάσταση, σαν ακάλυπτος χώρος της ζώνης ΠΕΡΠΟ, επιτρεπόμενης μόνο της δημιουργίας πεζόδρομων και περιπτέρων αναψυχής. Εφόσον η μη δασική έκταση είναι μεγαλύτερη του 8%, να μπορούν να δημιουργούνται χρήσεις βοηθητικές των ζωνών ΠΕΡΠΟ, όπως Αθλητικές εγκαταστάσεις, γεωργικές καλλιέργειες, εγκαταστάσεις για άντληση ενέργειας από Α.Π.Ε., εγκαταστάσεις αφαλάτωσης εφόσον οι εκτάσεις ευρίσκονται πλησίον της θάλασσας, καθώς και άλλες χρήσεις, που θα ενισχύουν την πανίδα και τη χλωρίδα των περιοχών αυτών. ΑΡΘΡΟ 2ο: Ειδικώς σε Οικ. Συνεταιρισμούς που οι εκτάσεις τους είναι παραθαλάσσιες, το Δημόσιο θα μπορεί να τους παραχωρεί θαλάσσιο χώρο, ανάλογο του 8% της εκτάσεώς τους, στον οποίο ο Οικ. Συνεταιρισμός θα μπορεί με οργανωμένη δόμηση να κατασκευάζει κατοικίες σε φορείς θεμελιωμένους στον βυθό ή σαν επιπλέουσες αγκυρωμένες κατασκευές από beton armé ή από άλλα υλικά τεχνολογιών αιχμής, υπό τις προϋποθέσεις ότι: (α) Δε θα μολύνουν το θαλάσσιο χώρο, όπου θα είναι τοποθετημένες, με απόβλητα κάθε είδους (οι τεχνολογίες αυτές ήδη υπάρχουν). (β) Εφόσον δεν υπάρχει άλλος τρόπος υδροδότησης, θα υδροδοτούνται από εγκαταστάσεις αφαλάτωσης. (γ) Η απαιτούμενη ενέργεια για τη λειτουργία τους θα προέρχεται κατά ποσοστό τουλάχιστον 60% από Α.Π.Ε. (δ) Η δασική ή παραθαλάσσια έκταση, με ευθύνη του συνεταιρισμού, θα θεωρείται ακάλυπτος χώρος των θαλασσίων εγκαταστάσεων, και με υποχρέωση του συνεταιρισμού να τον διατηρεί στο φυσικό του περιβάλλον, όσον αφορά στην πανίδα και χλωρίδα, επιτρεπόμενης της δημιουργίας μόνον πεζόδρομων και περιπτέρων αναψυχής. Τυχόν ακάλυπτοι (μη δασικοί) χώροι μέσα στην όλη έκταση του Οικ. Συνεταιρισμού θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για άλλες χρήσεις, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις για παραγωγή ενέργειας από Α.Π.Ε. και άλλες χρήσεις που θα καθορίζει η πολεοδομική μελέτη και πάντοτε μέσα στα πλαίσια του θεμιτού». Νομίζω ότι με τα δύο αυτά άρθρα θα επιλυθούν πολλά προβλήματα των Οικ. Συνεταιρισμών, θα διατηρηθούν τα δάση και οι δασικές εκτάσεις κατά τρόπο ανέξοδο για το Ελληνικό Δημόσιο, χιλιάδες συνιδιοκτήτες θα δουν τα όνειρά τους να υλοποιούνται και αυτά όλα θα είναι σύμφωνα με τις αποφάσεις και τον τρόπο σκέψης του ΣτΕ.