Αρχική Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμησηΆρθρο 07 – Ζώνες αστικού αναδασμού.Σχόλιο του χρήστη Ανδρέας Αποστολόπουλος, Δικηγόρος, Πρόεδρος Συλλόγου ΖΑΑ | 19 Φεβρουαρίου 2014, 19:03
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η ρητή αναφορά με το άρθρο αυτό του σ/ν στις Ζώνες Αστικού Αναδασμού είναι καταρχάς θετική αφού ρυθμίζει ειδικά θέματα των Ζ.Α.Α. και των Οικοδομικών Συνεταιρισμών εντός Ζ.Α.Α. που δεν αφορούν στους άλλους ‘απλούς’ Συνεταιρισμούς. Θετική επίσης είναι η (αυτονόητη) πρόβλεψη στην διάταξη αυτή ότι δεν απαιτείται εκ νέου κτηματογράφηση της περιοχής αλλά θα λαμβάνονται υπόψη οι εγγραφές του Εθνικού Κτηματολογίου. Επειδή όμως είναι προφανές ότι το άρθρο αυτό αποσκοπεί στην επίλυση χρόνιων προβλημάτων έγκρισης προγράμματος πολεοδόμησης συγκεκριμένης Ζ.Α.Α. σε συγκεκριμένη περιοχή στη Ανατολικής Αττικής, αν μη τι άλλο όφειλε να λάβει υπόψη του την πρόσφατη με αριθμό πρακτικού 104/2006 γνωμοδότηση του ΣτΕ επί του θέματος αυτού. Και βεβαίως θα μπορούσε κάποιος να αντιτάξει ότι η γνωμοδότηση αυτή βασίσθηκε στο ισχύον τότε νομοθετικό πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 24 του Ν. 2508/1997 περί «Περιοχής Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης» (ΠΕΡΠΟ),το οποίο σήμερα με το παρόν σ/ν καταργείται. Πλην όμως η παραπάνω γνωμοδότηση του ΣτΕ θέτει μείζον ζήτημα συμβατότητας του Διατάγματος της ΖΑΑ (Προεδρικό Διάταγμα ΦΕΚ 867/88) και του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Κοινότητας Πικερμίου και τμήματος Δήμου Ραφήνας (ΦΕΚ Δ΄ 270/5-3-2004) με τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών (Ν. 1515/85). Συγκεκριμένα το ΣτΕ επικαλείται την ειδικότερη κατεύθυνση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, που διατυπώνεται στην παρ. 4β άρθρου 3 του ν. 1515/85, «για την ανασυγκρότηση του αστικού ιστού με ανάσχεση της οικιστικής εξάπλωσης». Με την τοποθέτηση αυτή, στο άνω Πρακτικό, αμφισβητείται τόσο η εκδοθείσα το 1988 απόφαση οικιστικής καταλληλότητας με τις διατάξεις του Π.Δ. 93/87, όσο και το Προεδρικό Διάταγμα της Ζ.Α.Α του 1988 (που τότε είχε εγκριθεί από το ΣτΕ), όσο και το εγκριθέν από το 2004 προαναφερθέν Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, με το επιχείρημα ότι δεν αιτιολογείται επαρκώς η οικιστική εξάπλωση με την ένταξη στο σχέδιο πόλεως της περιοχής της Ζ.Α.Α. Είναι συνεπώς βέβαιο ότι, σε ότι τουλάχιστον αφορά στη συγκεριμενη Ζ.Α.Α., η παρούσα διάταξη θα σκοντάψει και πάλι στις ειδικές κατευθύνσεις του Ρ.Σ.Α. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η προσθήκη παραγράφου 7 στο παρόν άρθρο όπου θα διατυπώνεται ρητά ότι οι ειδικότερες κατεύθυνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, που διατυπώνονται στην παρ. 4β άρθρου 3 του ν. 1515/85, δεν επηρεάζουν τις ήδη χωροθετημένες με Π.Δ. και εγκεκριμένα Γ.Π.Σ. Ζώνες Αστικύ Αναδασμού στην περιοχή Αττικής.