Αρχική Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμησηΆρθρο 02 – Ειδικές εκτάσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης και ιδιωτικής πολεοδόμησης.Σχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚH ΕΤΑIΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού | 20 Φεβρουαρίου 2014, 15:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚH ΕΤΑIΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού' | 20 Φεβρουαρίου 2014, 15:22

    Το άρθρο αυτό αφορά εφαρμογή μεγάλων παρεμβάσεων μεγέθους 250 στρ. και άνω στα μεγάλα αστικά κέντρα και μητροπολιτικές περιοχές. Μόνο στην Αττική εκκρεμούν περί τους 220 Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί διαφόρων μεγεθών εκτάσεων και προβλημάτων θεσμικής φύσεως. Παράγραφος 1 Δεν διευκρινίζεται αν «η περιοχή περιβαλλοντικής αναβάθμισης και ιδιωτικής πολεοδόμησης» οργανώνεται και πολεοδομείται σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του ΡΣ στο οποίον εντάσσεται. Απαραίτητο να γίνει η σχετική συμπλήρωση. Το άρθρο 32 του Ν.4178/2013 προβλέπεται έκδοση Π.Δ ή Νόμου σχετικού με τα της διαχείρισης, εποπτείας, υλοποίησης της «Τράπεζας Γης». Η πρόβλεψη αυτή δεν έχει υλοποιηθεί. Προωθείται όμως το παρόν ΣΝ που εδώ (άρθρο 2, παρ.1) προβλέπει ΚΥΑ για τα της διαχείρισης της «περιοχής Περιβαλλοντικής…» που αποδίδεται στο δημόσιο μέσω της Τράπεζας Γης. Θα ήταν σκόπιμο να διευκρινίσει το ΥΠΕΚΑ πώς διασυνδέονται οι διατάξεις, τί προηγείται, τί έπεται. Πώς τελικά θα εφαρμοστεί το όλον σύστημα. Παράγραφος 2, εδάφιο i) Δεν είναι κατανοητός ο προορισμός του υπολοίπου 50% «της υπό προστασία ιδιωτικής έκτασης» που απομένει μετά την απόδοση στο Ελληνικό Δημόσιο (π.χ. πολεοδομείται προστατευόμενη περιοχή ;). Ασάφεια και ερωτηματικά δημιουργεί η πρόταση βάσει της οποίας η αποδιδόμενη στο δημόσιο έκταση «τίθεται στην αρμοδιότητα και τη διαχείριση των αρμοδίων υπηρεσιών ως προστατευόμενη περιοχή κατά τις κείμενες διατάξεις» Ποιές είναι οι «αρμόδιες υπηρεσίες»; Οι κείμενες διατάξεις περί προστατευόμενων περιοχών ποικίλουν ανάλογα με το αντικείμενο προστασίας και το βαθμό προστασίας. Τί ακριβώς εννοεί και τί επιδιώκει ο νομοθέτης; Παράγραφος 2, εδάφιο i) Η διάσπαση δασικών οικοτόπων σε τμήματα (10) στρεμμάτων είναι προβληματική και ουσιαστικά μετατρέπει το δάσος σε διάσπαρτες συστάδες αστικού άλσους που ουσιαστικά λειτουργεί ως κοινόχρηστος χώρος πρασίνου εντός σχεδίου. Σε κάθε περίπτωση δε μπορεί να συνυπολογιστεί στη «λογιστική» της απόδοσης στο Ελληνικό Δημόσιο. Παράγραφος 2, εδάφια iii) και iv) Δημοτικοί χώροι πρασίνου και αναψυχής δε μπορεί να εντάσσονται ταυτόχρονα και στην κατηγορία προστατευόμενων περιοχών. Ως χώρος πρασίνου ανήκει στην πολεοδομική ενότητα μέσω του ρυμοτομικού σχεδίου.