Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 5 Ορθολογικοποίηση της τιμολόγησης ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α.Σχόλιο του χρήστη ΗΛΕΚΤΩΡ Α.Ε. | 15 Ιανουαρίου 2010, 15:23
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Οι σταθμοί των περιπτώσεων (ι) και (κ) του πίνακα «Αέρια εκλυόμενα από χώρους υγειονομικής ταφής και από εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού και βιοαέρια με εγκατεστημένη ισχύ > 0,1MW» χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης από τις λοιπές εγκαταστάσεις ΑΠΕ (γεωθερμία, μικρά Η/Υ, αιολικά) και τούτο διότι: (α) Πέρα από το ειδικό τέλος προς τους ΟΤΑ (3%) που παρακρατείται από το ΔΕΣΜΗΕ ή τη ΔΕΗ, οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις επιβαρύνονται με πρόσθετα έξοδα της τάξης του 10% του κύκλου εργασιών τους, ως αποτέλεσμα της διαγωνιστικής διαδικασίας στην οποία οφείλουν να μετάσχουν προκειμένου να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα του καυσίμου, ώστε να συμμορφώνονται με την διαδικασία αξιολόγησης της ΡΑΕ. (β) Η συγκεκριμένη διαγωνιστική διαδικασία που διενεργείται από τους ενδιαφερόμενους ΟΤΑ αφορά την εκμίσθωση δημόσιας περιουσίας, αφενός του δικαιώματος άντλησης και ενεργειακής εκμετάλλευσης του βιοαερίου, αφετέρου την εκμίσθωση έκτασης εντός του ΧΥΤΑ ή του βιολογικού καθαρισμού (εφόσον υπάρχει) και είναι πλειοδοτική, άρα υπάρχει έντονος ανταγωνισμός. (γ) Η συμμετοχή τους στη συγκεκριμένη διαδικασία (για αέρια ΧΥΤΑ και βιολογικούς καθαρισμούς), πέραν των αναμφισβήτητων δικαιωμάτων, ενέχει και άμεσα αναλαμβανόμενες υποχρεώσεις (εγγυητικές επιστολές, μεταβίβαση στον Ανάδοχο των υποχρεώσεων των ΟΤΑ σχετικά με τη διαχείριση του βιοαερίου, όπως αυτή αναφέρεται στην ΑΕΠΟ του ΧΥΤΑ ή του βιολογικού καθαρισμού) και άρα ενέχουν δαπάνες από την πρώτη μέρα, χωρίς να υπάρχει καν ή άδεια παραγωγής. (δ) Ειδικά για τα βιοαέρια ΧΥΤΑ, η διαγωνιστική διαδικασία ενέχει επίσης ένα σημαντικό ρίσκο για τον επενδυτή, ο οποίος καλείται να εκτιμήσει εντελώς θεωρητικά τα αναμενόμενα έσοδα και κέρδη από την επένδυση, άσχετα με τους διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την αποδοτικότητά της και δεν εμπίπτουν στον έλεγχο του επενδυτή, όπως: • Η διαχείριση του ΧΥΤΑ από τον ενδιαφερόμενο ΟΤΑ (μη συστηματική κατηγοριοποίηση των εισερχόμενων απορριμμάτων, ανεπαρκής συμπύκνωση κατά την απόρριψή τους). • Η μη ζύγιση των απορριμμάτων που προέρχονται από τον ΟΤΑ παρά μόνο από τους ιδιώτες (άγνοια πραγματικών ποσοτήτων). • Η σημαντική υγρασία με συνέπεια την ύπαρξη υψηλού υδροφόρου εντός της απορριμματικής μάζας και αδρανοποίηση των διαδικασιών παραγωγής βιοαερίου. • Ο μη διαχωρισμός των αδρανών απορριμμάτων σε ειδικό κύτταρο – ανάγκη κάλυψης με δίκτυο βιοαερίου αυξημένης επιφάνειας ΧΥΤΑ –. (ε) Σχετικά με τα βιοαέρια γενικά, όπως και στη βιομάζα, υπάρχει ένα σημαντικό κόστος λειτουργίας αναφορικά με τη συλλογή και μεταφορά της οργανικής πρώτης ύλης στην εγκατάσταση παραγωγής και ενεργειακής αξιοποίησης βιοαερίου που δεν υπάρχει στις υπόλοιπες ΑΠΕ, όπως και αντίστοιχο κόστος επένδυσης για την κατασκευή των απαραίτητων χωνευτών. (στ) Αντίστοιχο είναι και το κόστος συντήρησης του δικτύου βιοαερίου στην περίπτωση ενεργειακής αξιοποίησης βιοαερίου ΧΥΤΑ και τούτο διότι το δίκτυο του βιοαερίου αποτελείται από σωληνώσεις οι οποίες επηρεάζονται άμεσα: • από τις καθιζήσεις του απορριμματικού όγκου • την κίνηση βαρέων οχημάτων εντός του ΧΥΤΑ (απορριμματοφόρων, χωματουργικών μηχανημάτων κατά την παράλληλη εξέλιξη των εργασιών ανάπλασης) περιπτώσεις που βρίσκονται εκτός του ελέγχου του επενδυτή. Κατά συνέπεια το κόστος προμήθειας του καυσίμου (τόσο κατά τη φάση του διαγωνισμού, όσο και κατά τη λειτουργία του έργου είναι σημαντικό και διαφοροποιείται σημαντικά από τις υπόλοιπες ΑΠΕ. (ζ) Η λειτουργία σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από βιοαέριο απαιτεί την συνεχή παρουσία προσωπικού (βάρδιες στις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις) και την συνεχή διαθεσιμότητα προσωπικού κατά τις βραδινές και νυχτερινές ώρες, λόγω της φύσης και των απαιτήσεων συντήρησης του εξοπλισμού (μηχανές εσωτερικής καύσης) και της ρύθμισης του δικτύου βιοαερίου (για τα βιοαέρια ΧΥΤΑ μόνο), άλλο ένα γεγονός που διαφοροποιεί τα βιοαέρια από τις υπόλοιπες ΑΠΕ. (η) Στην περίπτωση του βιοαερίου που προέρχεται από ΧΥΤΑ συνήθως παράγεται και θερμική ενέργεια, η οποία παραχωρείται δωρεάν στον ενδιαφερόμενο ΟΤΑ, ανεξάρτητα των υπόλοιπων ανταλλαγμάτων, και η οποία προορίζεται συνήθως για την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων του ΧΥΤΑ (στραγγισμάτων). Η δωρεάν αυτή παραχώρηση ενέχει επίσης ένα επενδυτικό κόστος, για το οποίο ο επενδυτής δεν έχει κάποιο αντάλλαγμα. Για όλους τους ανωτέρω λόγους προτείνεται η τροποποίηση της τιμολόγησης των περιπτώσεων (ι) και (κ) ώστε να είναι ίδια με την τιμολόγηση των περιπτώσεων (η) και (θ) αντίστοιχα. Σε όλες τις περιπτώσεις (η) – (κ) το τιθέμενο όριο των 0,1MW κρίνεται μη ρεαλιστικό, καθώς από τις ιστοσελίδες των κατασκευαστών Η/Ζ βιοαερίου (πλέον δόκιμη τεχνολογία) είναι εμφανές πως η το ελάχιστο όριο ισχύος κάθε κατασκευαστή βρίσκεται πολύ πάνω από το όριο του 0,1MW (βλ. και πίνακα κατωτέρω με τους μεγαλύτερους κατασκευαστές). Κατασκευαστής Ισχύς μικρότερου Η/Ζ στον κατάλογο προϊόντων (kW) MWM (πρώην DEUTZ) 415 GE Jenbacher 330 Waukesha 230 Ακόμα όμως και σε αυτά τα μεγέθη, λόγω της απαίτησης συνεχούς παρουσίας ή διαθεσιμότητας προσωπικού, δεν είναι ελκυστικές για εκμετάλλευση (η καύση στον πυρσό είναι πιο φθηνή σα λύση). Στην Ελλάδα υπάρχουν περιπτώσεις όπου σε βιολογικούς καθαρισμούς αντιστοιχούν επενδύσεις της τάξης των 500kW, ενώ σε βιοαέρια μεγάλων πόλεων (Πάτρα, Βόλος) που δεν έχουν ακόμη αξιοποιηθεί, οι επενδύσεις είναι της τάξης του 1 – 1,5MW. Κατά συνέπεια και στα βιοαέρια ΧΥΤΑ η πλειονότητα των επενδύσεων για το μέγεθος των ελληνικών πόλεων ανέρχεται σαν τάξη μεγέθους στα 800kW. Σε βιοαέρια γενικά λόγω των απαιτήσεων συλλογής και μεταφοράς της πρώτης ύλης για την παραγωγή, αλλά και των πρόσθετων επενδύσεων που απαιτούνται για την παραγωγή τους, η οικονομικότητα των επενδύσεων διαφοροποιείται κάθετα και πλέον το όριο οικονομικότητας ανέρχεται στο 1MW. Συμπερασματικά, αναφορικά με το όριο του 0,1MW προτείνεται η τροποποίησή του σε 2MW για τους ακόλουθους λόγους: • Δίνεται η ευκαιρία στην πλειοψηφία των μικρότερων ΟΤΑ να αποκομίσουν αξιόλογα έσοδα από τους σχετικούς πλειοδοτικούς διαγωνισμούς και να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη συμμόρφωση του Αναδόχου αναφορικά με τις υποχρεώσεις διαχείρισης βιοαερίου (ΧΥΤΑ ή βιολογικών καθαρισμών). Τα έσοδα αυτά των ΟΤΑ είναι δυνατό να διατίθενται στις λοιπές εργασίες ανάπλασης του ΧΥΤΑ προς άρση μέρους των σχετικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. • Η τιμολόγηση αυτή θα δώσει ιδιαίτερη δυναμική στη βιομάζα και, ειδικά για τα βιοαέρια εκτός ΧΥΤΑ και βιολογικών, θα μειώσει την εξάρτηση των ηλεκτροπαραγωγών από τους παραγωγούς της πρώτης ύλης, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους αποτελούνται από μικρές διάσπαρτες επιχειρήσεις αβέβαιου μέλλοντος (βλ. και περίπτωση γαλακτοπαραγωγών Θράκης), για τις οποίες η περιβαλλοντική συμμόρφωση αποτελεί ένα ακόμη δυσβάσταχτο έξοδο (μέσω gate fee).