Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΙΚΑ Α.Ε.' | 12 Μαρτίου 2014, 17:58

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας νέων έργων ΑΠΕ (εκτός από τα Φωτοβολταϊκά) με σημαντικές μειώσεις τιμών δεν στηρίζουν το Νέο Αναπτυξιακό Μοντέλο της ελληνικής οικονομίας. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται για την αιολική ενέργεια όπου η μείωση της εγγυημένης τιμής πώλησης της KW/h (Feed-in-Tariff) για νέα έργα είναι ακατανόητη τη στιγμή που η τιμή είναι χαμηλή και πλήρως ανταγωνιστική με τις υπόλοιπες συμβατικές τεχνολογίες μονιμοποιώντας και επεκτείνοντας την έκτακτη εισφορά του Ν. 4093/2012. Καταρχάς, να σημειωθεί ότι, η Ελλάδα είναι πολύ μακριά από την εκπλήρωση των υποχρεωτικών στόχων που έχουν τεθεί, τόσο από τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες (20-20-20), όσο κι από την Ελληνική κείμενη νομοθεσία, αναφορικά με την εγκατάσταση αιολικών σταθμών. Πράγματι, μόνο 1800 MW αιολικών πάρκων είναι σε λειτουργία, τη στιγμή που ο στόχος για το έτος 2014 ανέρχεται στα 4000 MW, ενώ για το έτος 2020 στα 7500 MW. Οφείλουμε επίσης να επισημάνουμε τα εξής σημαντικά σημεία: 1ον η αιολική ενέργεια είναι φθηνότερη από τις ανταγωνιστικές μονάδες φυσικού αερίου, αφού αμείβεται με Feed-in-Tariff περίπου 80 ευρώ/MWh (μετά την επιβολή της σχετικής έκτακτης εισφοράς), έναντι των 105 ευρώ/MWh που στοιχίζει το ρεύμα από τις μονάδες φυσικού αερίου, και 2ον η αύξηση της παραγωγής ρεύματος από αιολική ενέργεια θα μειώσει αντίστοιχα την παραγωγή ρεύματος από μονάδες φυσικού αερίου, δηλαδή θα μειώσει το συνολικό κόστος παραγωγής του Συστήματος. Όσον αφορά το τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, είναι γνωστό ότι οι παραγωγοί έργων ΑΠΕ έχουν επενδύσει διαχρονικά βάσει ενός συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου (N.2244/1994, Ν.3488/2006, Ν.3734/2009, N.3851/2O10, κλπ.), το οποίο ήταν απολύτως σύμφωνο με την πολιτική και την νομοθεσία της Ε.Ε. (Οδηγίες 2001/77/ΕΚ και 2009/28/ΕΚ) και προέβλεπε θεσμοθετημένη εγγύηση εσόδων με την μορφή σύμβασης αγοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας και με προσδιοριζόμενες οπό τους ως άνω νόμους τιμές. Ωστόσο μέχρι σήμερα οι ίδιοι επενδυτές έχουν υποστεί αλλεπάλληλες σημαντικές επιβαρυντικές αλλαγές στον επιχειρηματικό τους σχεδιασμό, λόγω επιβολής έκτακτης εισφοράς (Ν. 4093/2012 - αιολικά: 10%.) καθώς και επιβολής προσκόμισης εγγυητικής επιστολής και τέλους διατήρησης Άδειας Παραγωγής (Ν. 4152/2013). Επίσης πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν κάποια σημαντικά πρόσθετα σημεία ειδικά για την αιολική ενέργεια όπως:  Η επιβάρυνση των αιολικών επί του Ειδικού Λογαριασμού του ΛΑΓΗΕ είναι ασήμαντη,  To Feed-in-Tariff στην χώρα μας είναι μικρότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο χωρών, όπου επίσης η ανάπτυξη των έργων βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο, μακριά από τα επίπεδα ωριμότητας,  Η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας ενισχύει την ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας αφού αξιοποιεί μια εγχώρια ενεργειακή πηγή και απεξαρτά έτσι το κόστος ενέργειας από τις διεθνείς διακυμάνσεις της τιμής των ορυκτών καυσίμων. Ο τομέας της ενέργειας και ειδικά αυτός των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) με έμφαση στην αιολική ενέργεια αποτελεί έναν κλάδο με ιδιαίτερες αναπτυξιακές προοπτικές. Λαμβάνοντας υπόψη τα περιβαλλοντικά οφέλη, την αποφυγή εκροής συναλλάγματος αφού δεν απαιτείται η αγορά καυσίμου καθώς και το γεγονός ότι η Χώρα μας είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ανανεώσιμες πηγές, εκτιμούμε ότι οι ΑΠΕ είναι ένας ζωτικός τομέας της Εθνικής Οικονομίας ο οποίος πρέπει να στηριχθεί και για τον οποίο πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ανάπτυξη και όχι για την υποβάθμισή του. Αν λοιπόν επιμείνετε στην νέα μείωση της τιμολόγησης ηλεκτρικής ενέργειας σταθμών ΑΠΕ τότε είναι δεδομένο ότι όσοι επενδυτές ΑΠΕ, έλληνες και ξένοι, έχουν απομείνει θα οδηγηθούν σ άλλες αναδυόμενες αγορές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας οι οποίες εξασφαλίζουν ένα σταθερό επενδυτικό περιβάλλον. Κατά συνέπεια ζητούμε να μην υπάρξει μείωση των τιμών Feed-in-Tariff στα νέα έργα με έμφαση στην αιολική ενέργεια, με συνέχιση του διαχωρισμού των τιμών για Διασυνδεδεμένο και Μη Σύστημα. Παράγραφος 2 H αναπροσαρμογή των εγγυημένων τιμών με Υπουργική Απόφαση αποτελεί αρνητική διάταξη καθώς προσοιωνίζει νέες μειώσεις σε αυτές, κάτι το οποίο αποτελεί ότι χειρότερο για το σημερινή δυσάρεστη συγκυρία, δεδομένου ότι το σταθερό feed-in-tariff κυρίως για τα αιολικά αποτελεί τον μόνο εναπομείναντα πυλώνα ανάπτυξης.