Αρχική Ρυθμίσεις για την εξυγίανση ειδικού λογαριασμούΆρθρο 06 – Τροποποίηση άρθρου 27Α του ν.3734/2009Σχόλιο του χρήστη ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ | 13 Μαρτίου 2014, 13:53
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κρίνουμε ως εξαιρετικά θετική την άρση της αναστολής αδειοδότησης νέων φωτοβολταϊκών έργων, που ισχύει από τον Αύγουστο του 2012. Η αναστολή αυτή έχει ήδη οδηγήσει σε μαρασμό την αγορά και σε απώλεια άνω του 75% των θέσεων εργασίας στον κλάδο. Με την αδειοδότηση νέων έργων και τη συνέχιση της αδειοδοτικής διαδικασίας για μη ώριμα έργα, δημιουργείται προσδοκία για μια μελλοντική επανεκκίνηση της αγοράς, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην διασφάλιση χιλιάδων θέσεων εργασίας. Τα νέα έργα φωτοβολταϊκών αποζημιώνονται πλέον με εξαιρετικά χαμηλές τιμές (τις χαμηλότερες από όλες τις τεχνολογίες ΑΠΕ και το φυσικό αέριο) και δεν θα επιβαρύνουν τους καταναλωτές. Θα πρέπει να επισημάνουμε ωστόσο μία αστοχία στο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα για τις τιμές πώλησης της παραγόμενης από φωτοβολταϊκά ενέργειας για το 2015 (1,1 x OTΣ2014). Δεδομένων των στρεβλώσεων στον υπολογισμό της Οριακής Τιμής Συστήματος, η προκύπτουσα αποζημίωση για το 2015 θα είναι εξαιρετικά χαμηλή (λίγο πάνω από τα 60 €/MWh), ενώ αντιθέτως θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια (εκτιμάται 20% υψηλότερα). Θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια, ειδικά για το 2015, ώστε τα νέα φωτοβολταϊκά να αποζημιώνονται με τιμές αντίστοιχες του 2014, έτος στο οποίο δεν πραγματοποιούνται πρακτικά εγκαταστάσεις. Σε σχέση με την πρόταση για επιμερισμό της ετήσιας ισχύος μέσω μειοδοτικής διαγωνιστικής διαδικασίας, η διεθνής εμπειρία έδειξε ότι αυτή δεν αποτελεί ούτε καλύτερο ούτε φθηνότερο εργαλείο από το σύστημα feed-in-premium που ισχύει για τα φωτοβολταϊκά από το 2015, ενώ υπάρχουν και πρακτικά προβλήματα στην εφαρμογή της (π.χ. ο επιμερισμός για κάθε χρονιά θα πρέπει να γίνεται την προηγουμένη για να υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα της εναπομείνασας προς διάθεση ισχύος ώστε οι επενδυτές να μη ξεκινήσουν μία επένδυση χωρίς καμία απολύτως διασφάλιση). Συχνά επίσης ο μειοδότης, προκειμένου να διασφαλίσει το έργο, υπόσχεται πολύ χαμηλή τιμή πώλησης, η οποία δεν εξασφαλίζει βιωσιμότητα, με αποτέλεσμα, τελικώς, τη ματαίωση των έργων αυτών (βλ. παράδειγμα της Κύπρου).