Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'CORFU SOLAR ENERGY Ε.Ε.' | 13 Μαρτίου 2014, 14:11

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ανεξάρτητα από τον νομικό χαρακτηρισμό της εξαιρετικά επαχθούς αυτής αναδρομικής επιβάρυνσης, η οποία μπορεί υπό προϋποθέσεις να θεωρηθεί φόρος τιθέμενος κατά παραβίαση των άρθρων 4 παρ. 1 και 5 και 78 παρ. 1 του Συντάγματος, είναι σαφές ότι ο οριζόντιος χαρακτήρας της, ήτοι ο ενιαίος συντελεστής 35% για όλους τους παραγωγούς από φ/β χωρίς να λαμβάνονται υπόψη επιμέρους κριτήρια διαφοροποίησης, είναι εξόχως προβληματικός από νομική άποψη, καθώς: - παραβιάζει, όπως και οι ως άνω ρυθμίσεις του άρθρου 1 του ν/σ,την προστατευμένη συνταγματικώς οικονομική ελευθερία των παραγωγών (άρθρα 5 παρ. 1 και 106 παρ. 2 Σ), καθώς περικόπτει αναδρομικά και μονομερώς μεγάλο μέρος των αναμενόμενων εισοδημάτων τους από ήδη πραγματοποιηθείσες συναλλαγές βάσει των όρων των ισχυουσών Συμβάσεών τους. Διευκρινίζεται ότι η προβλεπόμενη απειλή αναστολής της υποχρέωσης των αντισυμβαλλόμενων τους να τους καταβάλλουν το οφειλόμενο τίμημα για την παραγόμενη ενέργεια καθιστά την επιλογή της περικοπής του 35% ουσιαστικά αναγκαστική, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η απειλή καθεαυτή αντίκειται καταφανέστατα στις ίδιες ως άνω διατάξεις, οι οποίες παραβιάζονται εντόνως στο βαθμό που υποχρεώνουν τον οποιονδήποτε παραγωγό, νομικό ή φυσικό πρόσωπο, να παραδίδει χωρίς αντάλλαγμα το προϊόν της επενδυτικής/επαγγελματικής του δραστηριότητας!! - παραβιάζει κατάφωρα, όπως και οι ως άνω ρυθμίσεις του άρθρου 1 του ν/σ, την αρχή της προστατευμένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων, καθώς εν προκειμένω τους αποστερεί από απολύτως ευλόγως αναμενόμενους πόρους, οι οποίοι προέρχονται από ήδη πωληθείσα και τιμολογηθείσα ενέργεια. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι παραγωγοί έχουν ήδη εκπληρώσει βασικές φορολογικές τους υποχρεώσεις (καταβολή ΦΠΑ), οι οποίες απορρέουν άμεσα και από τα καταβλητέα σε αυτούς ποσά που εκ των υστέρων αιφνιδίως περικόπτονται. - παραβιάζει την προστασία της ιδιοκτησίας-περιουσίας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι σαφές εν προκειμένω ότι τα ήδη τιμολογηθέντα ποσά, τα οποία οφείλονται στους παραγωγούς δυνάμει των όρων των υφιστάμενων Συμβάσεών τους και τα οποία περικόπτονται σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό με την επίμαχη διάταξη, εμπίπτουν απολύτως στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης του ανωτέρω άρθρου 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ, το οποίο κατά παγία νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καλύπτει και ενοχικές συμβατικές αξιώσεις. - παραβιάζει σε κάθε περίπτωση την συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας μεταξύ επιδιωκόμενου σκοπού και επιλεγέντων μέσων (άρθρο 25 παρ. 1 Σ), η οποία, αφενός, δεσμεύει και τον κοινό νομοθέτη, αφετέρου, λαμβάνεται υποχρεωτικώς υπόψη και κατά τη στάθμιση ενδεχόμενων λόγων επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος κατά την εξέταση των ανωτέρω αναφερθεισών παραβιάσεων. Ειδικότερα, η εν λόγω αρχή παραβιάζεται, καθώς η εν λόγω ρύθμιση α) δεν λαμβάνει στοιχειωδώς υπόψη, μεταξύ άλλων, την απόλυτη ανομοιογένεια ως προς τις οικονομικές δυνατότητες εκάστου παραγωγού και είναι ενδεχόμενο σε πληθώρα εξ αυτών να δημιουργεί πολύ σοβαρότερα προβλήματα (π.χ. οικονομικής βιωσιμότητας) από αυτά που καλείται δήθεν να επιλύσει, δηλαδή βιωσιμότητας του συστήματος, β) είναι αμφίβολο εάν θα συνεισφέρει ουσιωδώς στην επίλυση του προβλήματος που καλείται δήθεν να επιλύσει, γ) δεν προκύπτει διόλου ότι είναι αδύνατη η επιλογή άλλων ηπιότερων μέσων, μεταξύ των οποίων και αυτά που έχουν προτείνει κατά καιρούς οι θιγόμενοι παραγωγοί. - παραβιάζει, σε κάθε περίπτωση, την συνταγματικώς κατοχυρωμένη ισότητα ενώπιον του νόμου (αρ. 4 παρ. 1 και 2 Σ), καθώς, στην παρούσα εκδοχή της υπό διαβούλευση ρύθμισης, αυτή θίγει μονομερώς και υπερμέτρως τα συμφέροντα των παραγωγών για ένα πρόβλημα, στο οποίο από οικονομική και κοινωνική άποψη συμμετέχουν εξίσου οι περισσότερες από τις ελληνικές Τράπεζες, στις οποίες πρέπει ακολούθως να επιμεριστεί ανάλογο τμήμα της οικείας επιβάρυνσης. Άλλως, δημιουργείται η αμφίβολης συμβατότητας με το ελληνικό Σύνταγμα κατάσταση να προστατεύονται απολύτως τα δικαιώματα μίας κατηγορίας προσώπων (τραπεζών), τα οποία όμως συνδέονται άμεσα με τα δικαιώματα μίας άλλης (παραγωγών), τα οποία ο νόμος θίγει μονομερώς με βάναυσο τρόπο. Υπενθυμίζουμε ότι στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειονότητα των παραγωγών έχει προχωρήσει στις επενδύσεις τους με τη λήψη τραπεζικών δανείων, προς εξασφάλιση των οποίων έχουν εκχωρήσει τις υπό περικοπή εισπράξεις τους από τους αντισυμβαλλομένους τους. Έτσι, όμως, δημιουργείται περίσταση σαφούς άνισης μεταχείρισης, καθότι θίγονται από τον νομοθέτη τα δικαιώματα των παραγωγών έναντι των ΛΑΓΗΕ/ΔΕΔΔΗΕ, ενώ διατηρούνται άθικτα τα δικαιώματα των τραπεζών, οι οποίες και θα εξακολουθούν να διεκδικούν την έντοκη επιστροφή του συνόλου του κεφαλαίου τους, το οποίο οι παραγωγοί μπορούν να επιστρέψουν μόνο μέσω των εισπράξεων που τους περικόπτονται!! Για όλους τους παραπάνω λόγους, και η εισαγωγή της ως άνω ρυθμίσεως ενέχει σημαντικά προβλήματα ασυμβατότητας με θεμελιώδεις διατάξεις και αρχές, συνταγματικής και υπερνομοθετικής ισχύος, οι οποίες κωλύουν επί της αρχής την εισαγωγή μιας τέτοιας ρύθμισης.