Αρχική Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμόςΆρθρο 05 – Στρατηγικό Χωροταξικό Πλαίσιο (Σ.Χ.Π)Σχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος & Πολιτισμού | 18 Μαΐου 2014, 22:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος & Πολιτισμού' | 18 Μαΐου 2014, 22:22

    1. Στο Άρθρο αυτό πρέπει να περιορισθεί η συναρμοδιότητα των άλλων Υπουργείων, αφού στη πράξη είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες εξουδετέρωσης του χωροταξικού σχεδιασμού. Επίσης είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί το ζήτημα της νομικής δεσμευτικότητας των χωροταξικών σχεδίων, αρχής γενομένης από τα Στρατηγικά Χωροταξικά Πλαίσια και προχωρώντας προς τις Περιφερειακές χωροταξικές Στρατηγικές και τα Τοπικά και Ειδικά Χωρικά Σχέδια (άρθρα 6 και 9). Το ερώτημα έχει ήδη τεθεί μετά το ν.2742/1999 και αιωρείται: Τα χωροταξικά σχέδια, πλην των ενδεικτικών προτάσεων και κατευθυντηρίων διατάξεων προς τα υποκείμενα επίπεδα σχεδιασμού (διατάξεων που δεσμεύουν τη διοίκηση), αποτελούν και κανόνες δικαίου εφαρμοστέους και δεσμευτικούς έναντι τρίτων; Αλλά και η δέσμευση της διοίκησης μέχρι ποιό βαθμό φτάνει; Μέχρι σήμερα οι απαντήσεις στα ερωτήματα έχουν αφεθεί στην ευθύνη της νομολογίας. Είναι καιρός, να σταθεί ο νομοθέτης, με προσοχή, στο είδος δικαίου που εισάγουν τα χωροταξικά σχέδια, ώστε να αποφευχθούν ακραίες καταστάσεις, είτε αποστέρησης της χωροταξίας από κάθε δεσμευτικότητα, είτε πλήρους ανατροπής του προγραμματικού και κατευθυντηρίου χαρακτήρα της. Απαιτείται προς τούτο να περιορισθούν τα πολλαπλά επίπεδα σχεδιασμού, να υιοθετηθεί μια ορθολογική σύνδεση ανάμεσά τους και να διευκρινιστεί με σαφήνεια ο εκάστοτε νομικής φύσεως χαρακτήρας τους. Δυστυχώς το ζήτημα αυτό δεν φαίνεται να έχει έστω κατ΄ελάχιστο απασχολήσει τους συντάκτες του ΣΝ. 2. Περαιτέρω, η νέα διαδικασία πρέπει να εξουδετερώσει τις σημερινές συγκρούσεις και κενά στη σύμπλευση Στρατηγικών Χωροταξικών Πλαισίων και ΣΠΕ. Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αποτελούν Κοινοτικό Κεκτημένο που δεν μπορεί να εξουδετερωθεί ή να νοθευτεί, στη λογική της εύκολης και απλουστευμένης λύσης, με την οποίαν αποφεύγουμε τα όποια δυσάρεστα και «ΦΑΙΝΟΜΑΣΤΕ» συνεπείς ως προς τις κοινοτικές μας υποχρεώσεις. Η τηρούμενη ήδη πρακτική παράλληλης εκπόνησης και ταυτόχρονης έγκρισης του Χωρικού Σχεδίου και της οικείας ΣΠΕ μετέβαλε την εφαρμογή του θεσμού της ΣΠΕ σε παρακολούθημα των διεργασιών προώθησης του Χωρικού Σχεδιασμού και το σκοπό της ΣΠΕ σε μία «επιβεβαίωση» της ορθότητας των επιλογών των χωρικών επεμβάσεων, με κάποιες ίσως επί μέρους παρατηρήσεις, για να τηρούνται και τα προσχήματα. 3. Το Άρθρο 5 προβλέπει ότι «τα Στρατηγικά Χωροταξικά Πλαίσια αναθεωρούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την έγκρισή τους, ανά πενταετία, εφόσον προκύψει τεκμηριωμένη ανάγκη προς τούτο από τις εκθέσεις αξιολόγησης. Κατ’ εξαίρεση δύναται να τροποποιηθούν νωρίτερα από το παραπάνω χρονικό διάστημα με στόχο τη βελτίωση και την επικαιροποίηση τους προκειμένου: i. να αντιμετωπισθούν ζητήματα που ανακύπτουν από την προώθηση ή εφαρμογή προγραμμάτων διεθνούς, ευρωπαϊκού, διασυνοριακού, διακρατικού ή διαπεριφερειακού χαρακτήρα, ii. να καθορισθούν εθνικές κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση εξαιρετικών αναγκών από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές και κινδύνους. iii. να αντιμετωπισθούν εξαιρετικές και απρόβλεπτες ανάγκες και νέα δεδομένα, για έργα εθνικής σημασίας ή έργα και δράσεις εθνικών ή ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τα οποία δεν περιλαμβάνονταν στον αρχικό σχεδιασμό. iv. να προσαρμοσθούν σε σχετικές παρατηρήσεις και υποδείξεις της έκθεσης αξιολόγησης. v. να ενσωματώσουν προτάσεις υποκείμενων σχεδίων στα πλαίσια της ανάδρασης». Προτείνεται η κατάργηση της παρ. iii επειδή στην ουσία επιτρέπει την αναθεώρηση οποτεδήποτε, κατά το δοκούν στο ΥΠΕΚΑ, του ΣΧΠ, του οποίου τα έργα, είτε εθνικά είτε κοινοτικά έχουν περίοδο εκκόλαψης άνω των 5 ετών. Ένας πρόσθετος λόγος είναι η ουσιαστική κατάργηση της ισχύος της έκθεσης αξιολόγησης. 8. Όπου στις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας αναφέρεται το «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης» νοείται εφεξής το Στρατηγικό Χωροταξικό Πλαίσιο του παρόντος άρθρου. Παρατήρηση: Κεντρική αιτία της σημερινής αναρχίας είναι η συναρμοδιότητα των πολλών υπουργείων, που το καθένα έχει τη δική του ατζέντα. (Παράδειγμα το αναβληθέν Ν/σχέδιο για τον αιγιαλό και παραλία). Προτείνεται η ριζική αναθεώρηση του καθεστώτος αυτού με την καθιέρωση αποκλειστικής αρμοδιότητας του ΥΠΕΚΑ στον χωροταξικό σχεδιασμό και περιορισμένο δικαίωμα προσφυγής των άλλων υπουργείων σε κάποια μορφής διαιτησία.