Αρχική Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμόςΆρθρο 05 – Στρατηγικό Χωροταξικό Πλαίσιο (Σ.Χ.Π)Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Χασιώτης (WWF) | 22 Μαΐου 2014, 10:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Χασιώτης (WWF)' | 22 Μαΐου 2014, 10:54

    Η απογύμνωση των Σ.Χ.Π. από κάθε κανονιστικό περιεχόμενο είναι εμφανής, καθώς περιγράφονται ως κείμενα «κατευθύνσεων». Στο ίδιο πνεύμα, και σε αντίθεση με τα Ειδικά Πλαίσια του ισχύοντος δικαίου, η γνωμοδότηση του Συμβουλίου αντικαθίσταται από «απόψεις και παρατηρήσεις». Δεν είναι όμως αυτό το μόνο πρόβλημα με το άρθρο. Όσον αφορά την παράγραφο 1(γ), δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι η χωροταξική πολιτική πρέπει να λαμβάνει υπόψη την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της, ούτε και τον αναπτυξιακό σχεδιασμό. Ωστόσο, σήμερα, το ισχύον Μεσοπρόθεσμο (και άλλα παρόμοια νομοθετήματα) αγνοούν ή ανατρέπουν οποιαδήποτε προϋφιστάμενη χωροταξική πολιτική, και διαμορφώνουν ένα νέο χωροταξικό σχεδιασμό σε κατάσταση πανικού. Η παράγραφος αυτή επικυρώνει τις επιλογές αυτές θέτοντας τη χωροταξία σε δεύτερη μοίρα συγκριτικά με επιμέρους, χρονικά περιορισμένες αναπτυξιακές επιλογές της χώρας. Η συνέχιση της διάστασης ανάμεσα στον χωρικό και τον οικονομικό ή/και αναπτυξιακό σχεδιασμό, και ειδικά η προώθηση του οικονομικού και αναπτυξιακού σχεδιασμού σε σχέση με τον χωρικό, θα διατηρήσει και πιθανά θα εντατικοποιήσει τις ραγδαίες αλλαγές στις καλύψεις και χρήσεις του χώρου. Όσον αφορά τους λόγους αναθεώρησης των Σ.Χ.Π. (5η παράγραφος), οι «εθνικές κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση εξαιρετικών αναγκών από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές και κινδύνους» δεν θα έπρεπε να περιλαμβάνονται: οι κίνδυνοι (σεισμικοί, τεχνολογικοί, κλιματικοί, πλημμυρικοί, κοκ.), είναι μόνιμοι, γνωστοί, και θα έπρεπε να είναι καταγεγραμμένοι. Οι κατευθύνσεις αντιμετώπισής τους πρέπει να ενταχθούν σε κάθε επίπεδο σχεδιασμού από την αρχή. Αναθεωρήσεις "κατόπιν εορτής", δηλαδή μετά την εκδήλωση του κινδύνου, είναι αστειότητες που δεν ταιριάζουν σε μία οργανωμένη πολιτεία. Για παράδειγμα, ο σχεδιασμός των χρήσεων γης γύρω από τις εγκαταστάσεις Seveso είναι υποχρέωση που απορρέει από το ευρωπαϊκό δίκαιο (βλ. άρθρο 13 Οδηγίας 2012/19), η οποία όχι μόνο δεν τηρείται στην χώρα μας, αλλά αγνοείται παντελώς από το νομοσχέδιο. Αντίστοιχα δεν μπορεί να αποτελεί λόγο αναθεώρησης, η περίπτωση (iii): δηλ., η αντιμετώπιση εξαιρετικών και απρόβλεπτων αναγκών «για έργα εθνικής σημασίας ή έργα και δράσεις εθνικών ή ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τα οποία δεν περιλαμβάνονταν στον αρχικό σχεδιασμό». Η διάταξη όχι μόνο αντιστρέφει την λογική του σχεδιασμού (τα έργα υπάγονται στον χωροταξικό σχεδιασμό, και όχι το αντίστροφο), αλλά είναι και περιττή, αν ληφθεί υπόψη η πενταετής διάρκεια των Σ.Χ.Π.(5η παράγραφος, 1ο εδάφιο). Προβληματική είναι η δυνατότητα για «εντοπισμένες και μη ουσιώδεις τροποποιήσεις» των Σ.Χ.Π. (6η παράγραφος). Χωρίς ορισμό ή άλλα κριτήρια, οι "εντοπισμένες" τροποποιήσεις αλλοιώνουν τον όποιο στρατηγικό σχεδιασμό, με περιπτωσιολογικές ρυθμίσεις φωτογραφικού χαρακτήρα. Η αναθεώρηση ενός ΣΧΠ θα πρέπει να βασίζεται στα αποτελέσματα συστηματικής παρακολούθησης της εφαρμογής τους, στα πιο πρόσφατα διαθέσιμα δεδομένα, καθώς και μία ανοιχτή και συμμετοχική προγραμματισμένη διαδικασία αξιολόγησης.