Αρχική Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμαΆρθρο 03: Διαδικασία τροποποίησης εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων μετά από άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή δέσμευσηςΣχόλιο του χρήστη Κονδυλάκης Σπύρος | 7 Ιουνίου 2014, 18:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κονδυλάκης Σπύρος' | 7 Ιουνίου 2014, 18:23

    Η διαδικασία τροποποίησης εξακολουθεί να είναι πολύ χρονοβόρα. Ειδικά στις περιπτώσεις άρσης ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή δέσμευσης με βασική προϋπόθεση την παρέλευση 20ετίας απ’την έγκριση του Ρυμοτομικού Σχεδίου. Από την κατάθεση της αίτησης του ιδιοκτήτη με τα στοιχεία που προβλέπονται , θα αρκούσε προθεσμία 1 ή 2 το πολύ μηνών, όπως είναι η προθεσμία προσφυγής του πολίτη, ή όσος ο χρόνος έκδοσης μιας οικοδομικής άδειας , για ολοκλήρωση της διαδικασίας του Δήμου ή του κατά περίπτωση αρμοδίου οργάνου για την απαλλοτρίωση φορέα για την αποδέσμευση. Χωρίς παράταση οποιασδήποτε μορφής , όπως πχ εκ νέου επιβολή ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή δέσμευσης ή ο καθορισμός τιμής μονάδας. Ιδίως στις περιπτώσεις μακροχρόνιας δέσμευσης του ακινήτου, που σημαίνει ότι ο φορέας δεν το χρειάζεται. Ακόμη περισσότερο αν είχε δεσμευθεί στην αρχική έγκριση. Ανάλογος χρόνος φθάνει και για την τελική έγκριση της τροποποίησης από τον Περιφερειάρχη. Αφού είναι ήδη οριοθετημένο το ΟΤ. Ακόμη κι αν χρειάζεται κατ’ εξαίρεση ο καθορισμός τιμής μονάδος εξωδίκως, θα αρκούσε η ίδια προθεσμία του 1 ή 2 μηνών απ’την υποβολή της αίτησης του ιδιοκτήτη, που θα τρέχει ταυτόχρονα, αφού μάλιστα αφορά εσωτερική διαδικασία του ιδίου φορέα. Και δεν μπορεί να απαιτείται αίτηση του συνόλου των ιδιοκτητών των διαφορετικών ακινήτων. Αφού έστω κι αν κάποιος με μικρή ιδιοκτησία δεν βρίσκεται θα μπλοκάρει όλη τη διαδικασία. Ούτε πρέπει να μπει το όριο των 10 στεμμάτων, αφού αποδεικνύει το μέγεθος της μακροχρόνιας αδικίας στην ιδιοκτησία αυτή. Σε κάθε περίπτωση προβλέπεται ειδική διαδικασία εξασφάλισης κοινόχρηστων χώρων, που πρέπει να επισπεύδεται όταν είναι αναγκαίο. Οι υπερβολικές απαιτήσεις δεσμεύσεων και μάλιστα επανειλημμένων και καταχρηστικών σε βάρος κάποιας ιδιοκτησίας ξεπερνούν οποιαδήποτε θεμιτή πρόνοια του Σχεδίου Πόλεως να εξασφαλίσει με το στανιό χώρους σε βάρος της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας. Που προφανώς δεν τους χρειάζεται επι τόσα πολλά χρόνια. Φαίνεται ωραίο και λαϊκίστικο να δεσμεύονται ακίνητα, αλλά όχι χωρίς συγκεκριμένη ανάγκη και δυνατότητες αγοράς και αξιοποίησης από το δημόσιο και κυρίως με ζημιά των συγκεκριμένων ακινήτων. Ποιος αποζημιώνει τελικά τον ταλαίπωρο ιδιοκτήτη για τη μακροχρόνια δέσμευση, για την αξία της ιδιοκτησίας του και για τα πολλά έξοδα της διαδικασίας αποδέσμευσης; Πότε θα τελειώσει το μαρτύριό του;