Αρχική Ενσωμάτωση οδηγίας 2012/27/ΕΕΆρθρο 01: Σκοπός – αντικείμενο (άρθρο 1 της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ)Σχόλιο του χρήστη ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ | 18 Σεπτεμβρίου 2014, 10:06
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Μολονότι πρόκειται για κοινοτική νομοθεσία θεωρώ βέβαιο (μακάρι να διαψευστώ)πως κατά την εφαρμογή της η συγκεκριμένη νομοθεσία θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για εισπρακτικούς εργαλείο για επιβολή νέων επιβαρύνσεων, τελών, φόρων κλπ. Είναι πράγματι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει με τις συνεχείς καθημερινές και ολοήμερες προσπάθειες αναζήτησης νέων εσόδων και επιβολής επιβαρύνσεων πάνω σε εξαντλημένους πολίτες. Αυτό γίνεται με κάθε αφορμή και με κάθε δυνατότητα που παρέχεται (ή ερμηνεύεται πως παρέχεται). Ενδεχόμενες διαψεύσεις από το ΥΠΕΚΑ περί μη επιβολής επιβαρύνσεων δεν είναι πειστικές, αφού η αξιοπιστία της κυβέρνησης είναι ανεπαρκέστατη, όπως έχει δείξει το παρελθόν σε άπειρες περιπτώσεις. Εκτός όμως από την κυβέρνηση μεγάλη κοινωνική ευθύνη φέρουν και το ΤΕΕ και ο κλάδος των μηχανικών, που στην προσπάθεια τους να αυξήσουν τα έσοδα τους και να στηρίξουν αποκλειστικά και μόνο τα στενά συντεχνιακά τους συμφέροντα ενθαρρύνουν και υποστηρίζουν μια σειρά από δραστηριότητες, εν γνώσει τους ότι συνεπάγονται αντιδημοκρατικές και αυθαίρετες και υψηλές επιβαρύνσεις σε βάρος των πολιτών, με προφάσεις-άλλοθι που επικαλούνται περιβαλλοντικά οφέλη. Πιστοποιητικό ενεργειακής επιθεώρησης, ηλεκτρονική ταυτότητα ακινήτου, τώρα αυτό το νομοσχέδιο που ανοίγει την πόρτα για ένα σωρό άμεσες ή έμμεσες επιβαρύνσεις κάθε είδους και πάει λέγοντας.... Αυτά όσον αφορά τα "καλά καθούμενα" για να μην βάλουμε τα αυθαίρετα, τις τεράστιες αυξήσεις της ΔΕΗ για λόγους που συνδέονται με περιβαλλοντική ρύπανση κλπ κλπ. Κοινός παρονομαστής αυτής της φάμπρικας είναι πως γίνεται εν ονόματι του περιβάλλοντος. Καταλήγει όμως σε ένα κοινό παρονομαστή: πως για να βοηθηθεί το περιβάλλον πρέπει να εξοντωθούν οι πολίτες, οι καταναλωτές, τα νοικοκυριά. Πού θα βρούν τα λεφτά οι πολίτες να πληρώσουν τώρα και όλα τα επόμενα χρόνια για όλα αυτά, αφού ουσιαστικά είναι οικονομικά νεκροζώντανοι ; Αυτό είναι το πρώτο και κυρίαρχο ερώτημα, απόλυτης προτεραιότητας. Αυτό και μόνο πρέπει να απασχολήσει την κυβέρνηση. Δεν φτάνουν οι φόροι, τα τέλη, οι εισφορές στο Δημόσιο, σε Ταμεία Δήμους κλπ. Πρέπει να φτιάξουμε τώρα και τους μηχανικούς ; Θέλουμε επιλεκτική ανάπτυξη μόνο για τους μηχανικούς ή για όλους ; Για να είμαστε δίκαιοι: αυτό το φαινόμενο δεν αποτελεί ελληνική έμπνευση. Συνδέεται με μια φανερή συστηματική προσπάθεια, που γίνεται τα τελευταία χρόνια σε διεθνές επίπεδο. Χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν αντιληφθεί πως το περιβάλλον παρέχει δυνατότητες για τεράστια -και το κυριότερο- πολύπλευρη και πόλυδιάστατη κερδοσκοπία, η οποία χρησιμοποιεί ως άλλοθι ένα ιερό σκοπό το "περιβάλλον", για τον οποίο τώρα πλέον τόσο πολλοί και τόσο πολύ κόπτονται. Η οικολογική τους συνείδηση, που επί αιώνες κοιμόταν, φαίνεται να αφυπνίστηκε ξαφνικά.